Boruto: New Life

28

Bölüm Adı: Güneşin olmadığı Konoha

Kuzgun saçlı arkadaşı yeni öğrencisiyle gideli 1 hafta olmuştu. Sarışın cansız gözlerini masadaki kağıtlardan çekti, sandalyesine doğru kendisini bırakarak beyaz olan tavana baktı.

Yorgun mavi gözleriyle 'Maskeli çocuk' Diye düşündü.

O çocuk oğlunun yerini almıştı. Bu durum her aklına geldiğinde acı dolu kahkahaları kimsenin olmadığı ofiste yankılanırdı.

Oğlu gitmişti, karısının oğluna benzerliğinden dolayı ona her baktığında acı çekiyordu ve kızını hayal kırıklığına uğratmıştı.

Naruto bu düşüncelerinin ardından "Ben baba olmakta başarısız oldum." Diyerek sessizce ağlamaya başladı.

Cansız mavi gözlerinden akan göz yaşları durmuyordu. Hem uyuyamıyordu hem de göz yaşları hiç durmuyordu.

Sarışın, her oğlunu düşündüğünde ona tutamadığı bir çok sözleri aklına geliyordu. 

"Eğer onunla daha çok ilgilenseydim."

"Eğer Momoshiki'yle dövüşmesine izin vermeseydim."

"Eğer verdiğim tüm sözleri tutsaydım." 

Sarışın söylediği cümlelerden sonra yumruğuyla beraber dişlerini sıkarak, göz yaşları içinde "O ölmeyecekti." Deyip kendini suçlamaya başladı.

Naruto biliyordu kendisini ne kadar suçlasa da oğlu geri gelmeyecekti. Bu acı dolu durum onun hayatında ki en büyük başarısızlığından çıkan sonuçtu.

Daha fazla bu düşünceye katlanamayan sarışın hemen aceleyle kapıyı açıp, ofisinden ayrıldı. Shikamaru yanından koşarak geçen sarışına hüzün ile karışık acı dolu bakışlarıyla baktı.

Arkadaşının kendisini suçlayan sözlerinin hepsini kapısının arkasında duymuştu. Sarışının bir süre kafa dinlemesi ve kendi durumunu düşünmesi lazımdı.

Shikamaru bu düşünceye ayak uydurarak duruma sessiz kaldı, Hokageleri'nin kendini toparlamasına izin vermeye karar verdi.

Ofisinden ayrılan sarışın hızlı adımlarla ona bakan insanlardan uzaklaştı. Sessizliğin hakim olduğu ağaçlarla çevrili olan mezarlıkta kendini buluverdi.

Naruto yavaş adımlarıyla mezara doğru yürümeye başladı. İçinde o kadar çok duygu birikmişti ki sarışın artık dayanamıyordu. 

Her an bu duyguları volkan gibi patlayabilirdi. Naruto, oğlunun mezarına yaklaştığında kendini yere doğru bıraktı.

Yorgunlukla boğuşan cansız mavi gözlerini doğrultarak "Özür dilerim." Diyerek sessizce mırıldandı.

Göz yaşları içerisinde "Lütfen geri dön bana!" Deyip hafif tonda bağırmaya başladı. En sonunda ona cevap veremeyen mezarda yüksek sesle mavi gözlerini kapatarak ağlamaya başladı.

Sonunda gözlerini açan sarışın, kırmızı gözlerinde ki nefret ile beraber "Onları affetmeyeceğim!" Diyerek bağırdı.

Kızıl çakranın yaydığı enerjiyle göz yaşları içerisinde yüksek bir sesle bağırmaya başladı. Bu bağırışlar masum bir babanın öfkeyle karışık pişmanlığından oluşuyordu.