Part-24🔯☪☪

461 35 3
                                    

uni

မနက်နိုးလားတော့ တစ်ကိုယ်လုံးကိုင်ရိုက်ထားတဲ့ အတိုင်း ပဲ အောက်ကဟာကလည်း တော်တော်ကိုနာနေပြီ

"မောင် ထဦး မင်းဟာ ထုတ်တော့ "

"အင်းးး အိပ်အုံး ညက ပင်ပန်းထားတယ် မွ"

လည်ပင်းကို တစ်ချက်နမ်းက ရှေ့တိုးနောက်ဆူတ်လုပ်လိုက်တာမို့ မောင်ဟာက ကောင်းကင်ထဲမှာ အဝင်အထွက်လုပ်သလိုဖြစ်သွားပြီး အီဆိမ့်သွားသည်

နောက်ခါကျရင် မင်းကို အောက်မှာ နေခိုင်းပြမယ်

စိတ်ထဲကနေ သာ တစ်ချက်ကြိမ်းဝါးလိုက်ပြီး ခါးကို ဖတ်ထားတဲ့ လက်တစ်စုံကို ဖြည်ချလိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်က ဆင်းဖို့ လုပ်တော့ ခြေမခိုင်စွာ ပြုတ်ကျသွားသည်

ဘုန်းး

"ငိုးမ မောင် အီးးး ဟီးးး "

ပြုတ်ကျသံကြားတုန်းက မလှုပ်မယှက်အိပ်နေသေးပေမယ် သခင့် အော်ငိုသံကြားတဲ့ အခါ အလန့်တကြား ထလာသည်

"ဘာဖြစ်လို့လဲ သခင် ထ ထ"

"နာတယ်လို့ ငလူးမောင်ရဲ့"

ကောင်းကင်က အသားနာမှာ အရမ်းကြောင့်တာကြောင့် တော်ရုံဆို အထိခိုက်မခံ အခုဟာက အထိခိုက်မခံလို့လဲမရ

"လာလာ မောင်ပွေ့မယ်"

ဆွေ့ကနဲ ကောက်မလိုက်တော့ ငိုမဲ့မဲ့ ရုပ်ကလေးနဲ့ အကျီ အပွ အရှည်ကြီး ဝတ်ပေးထားတာမို့ ဒူးထိလုံပေမယ် ချီလိုက်တော့ ပေါင်ထိလိပ်တက်သွားပြီး ပေါင်မှ marking ရာများက အညိုရောင်ဖြစ်နေသည်

သခင်မျက်နှာကိုကြည့်တော့ လည်ပင်းတွေ နားရွက်တွေ နီနေကာ ခေါင်းကို အတင်းဖွက်ထားသည် တကယ့်ကိုချစ်စရာလေး

အော်ဟော ကောင်လေးက ချစ်တတ်ပြန်တော့လည်း သခင်ဘယ်လိုနေနေချစ်နေတာကြီးပဲ ခက်သားလား။

ရေချိုးခန်းထဲမှာ ဘေစင်ပေါ်တင်ပြီး သွားတိုက်ဆေးထည့်ပေးကာ
သွားတိုက်ခိုင်းတော့

"မောင်သွားတော့ ကို့ဘာသာကိုလုပ်လိုက်မယ်"

"မသွားဘူး သခင်ကို အခန်းထဲ ပြန်ချီခေါ်သွားရဦးမယ်"

စစ်မှန်သောWhere stories live. Discover now