Evil | Jikook + Vhope

4 : Uyuşturucu gibi bir zehir

4 | Eğer seni burada bırakırsam, ölürsün.

Başındaki şiddetli ağrıyla uyanırken beyninin zonkladığını hissediyordu. Uzandığı yerden doğrulmaya çalıştı. Ancak vücudundaki sızılar ve başını zonklatan ağrı yüzünden bu kararından vazgeçti.

Gözlerini hâlâ tam olarak açamıyordu. Birkaç dakikanın ardından görüşü netleşti.

Bir odadaydı, büyük ihtimalle balo salonundaki onlarca odadan birisiydi. Yatakta uzanıyordu. Etrafına bakındığında az ileride komodine yaslanmış, onu izleyen bedeni fark etti.

"Sen kimsin? Ve o bakışlarda ne? Tüm kanımı sömürüp bir köşeye fırlatmak ister gibi bakmayı kes." Karşısındaki tanımadığı adam onun bu sözleriyle gülmeye başladı.

Hatta uzun uzun güldü. "Gülmeyi kes." Adam kahkahalarını durdurup yaslandığı komodinden ayrılarak yatakta yatan bedene ilerlemeye başladı.

"Taehyung, beni hatırlamadın. Kırıldım açıkçası fakat sen hatırlamamaya devam ettiğin için yansıtamıyorum bile." Taehyung kendisine doğru gelen adama gözlerini kısıp ne dediğini anlamadığını belirten bakışlarını attı.

"Üniversitede liderlik balona gelmem için davet etmiştin. Ben de geldim, hatırlamıyor musun?" Taehyung hatırlamaya çalıştı. Hatırlayamadı.

"Ben.. hatırlayamıyorum. Adın neydi?" Adam gittikçe parlayan bakışlarıyla onu izliyordu. Çoktan Taehyung'un yattığı yatağın başına gelmiş, yukarıdan attığı bakışlarla onu izliyordu.

"Ryeom, Bi Ryeom. Ortak derslerimiz vardı, hatırladın mı?" Duyduğu isimle canlanmıştı anıları.

"Evet, hatırladım. Kusura bakma lütfen yoğun bir dönem geçiriyorum son zamanlarda." Yalan, yoğun falan değildi. Etrafta tüm depresifliğiyle dolaşmaktan başka bir işi yoktu. Hatırlamıyordu çünkü uyuşturucuyu o kadar fazla kullanıyordu ki anıları bile bulanıktı.

Bi Ryeom, onun hatırlamasının verdiği heyecanla hızlı hızlı konuşmasına gülümsedi. "Sorun değil, Taehyung. Nasıl hissediyorsun? Bayıldığında ailen senin için çok endişelendi." Taehyung bakışlarını inanmamışcasına ona çevirdi.

Fakat Bi Ryeom onun konuşmasına fırsat tanımadan devam etti. "Buradaydılar fakat görevliler senin hakkında saçma sapan haberler yaymasınlar diye halletmeye gittiler." Taehyung onu başıyla onayladı.

"Sen de benimle mi kaldın? Teşekkür ederim." Bi Ryeom'un yüzünü zafer dolu bir gülüş kapladı ya da Taehyung hâlâ uyuşturucunun etkisindeydi.

Yoksa adam neden durduk yere öyle gülümseyecekti ki? "Seninle lavaboya girmeden önce de karşılaşmıştık, değil mi? Neden yanıma gelmedin?" Taehyung onun koridorda tanıştığı adam olduğunu bile yeni fark edebiliyordu.

Anlar anlamaz da sormuştu zaten. Bi Ryeom, Taehyung'un sorusunu ufak bir tebessümle yanıtladı. "Tanıyacak mısın diye beklemiştim, pek bir önemi yok." Neden sürekli gülümseyip duruyordu?