[Askıda]
Jungkook, bir kara delikti ve Jimin ona çekilmekten kendini alıkoyamadı.
Hoseok, bir uyuşturucuydu ve Taehyung her dakika onun yoksunluğuyla kıvrandı.
semekook + semeseok
27.02.22
#2 vampir '15.06.22
#20 hayran kurgu '16.06.22
#32 jikook...
5 | Sana bu gece bıraktığım yaranın birçok şeyi öğreteceğine eminim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Jimin törenin başladığına işaret olan müziğin başlamasıyla kalabalığın arasından Taehyung'a bakındı. Ortalıkta gözükmüyordu.
Daha yeni görevliler onun hazır olduğunu haber vermişti. Birazdan geleceğini düşünerek etrafta göz gezdirmeye başladı.
Koltukların bezeli olduğu kısımda birkaç aile dostları vardı. Daha yeni onların yanından gelmişti. Tek tek her davetlinin yanına gidiyor, geldikleri için teşekkürlerini iletiyor, biraz sohbet edip ayrılıyordu.
Törenin başladığına işaret eden müzikle gerilmişti fakat Taehyung'un geleceğine emindi. Onun için bu tören çok önemliydi. Elleri kolları bağlanmış bir hâlde olmadığı sürece, ne olursa olsun gelirdi.
Öte yandan Taehyung'un elleri kolları bağlı değildi ancak o durumda olmak için yalvaracak bir konumdaydı.
Safkanın sözlerinin ardından sessizlik olmuştu. Doğru söylüyordu. Bu adamla konuştuğu son birkaç saatte, doğru söylediğine emin olduğu tek şey buydu.
Eğer kendisini burada bırakırsa ölecekti. Ölümünün bu şekilde olmasını istemiyordu. Aslında ölmek bile istemiyordu.
Hayatı istediği gibi gitmese bile sonuna kadar çabalayıp istediği şekle getirmek istiyordu. Liderlik töreninin yapılacağı şatonun bahçesinde safkan ısırığının zehriyle ölecek olmak utanç vericiydi.
Hoseok asıl istediği yere geldiklerinde keyifli sırıttı. Hâlâ yanında eğilmiş bir biçimde onu izliyordu. Fısıltıyla konuşmaya devam etti. "Ölmek istemiyorsun değil mi aşkım?" Taehyung damarlarının patlayacak bir seviyeye yaklaştığını hissediyordu.
Başını onaylarcasına sallamak istese de saplanan ağrıyla bunu yapmaktan vazgeçti. "Ölmek için çok az yaşadım." Zar zor kurduğu fısıltılı cümle ona tekrardan kan kusma seansını yaşattı. Tiksiniyordu. Kanlar içinde yatarken kan kusmaktan nefret etmişti.
Hoseok yerde kıvranan bedenin başını kaldırıp dizine koydu. Gözlerinin önüne düşmüş saçlarını geriye taradı. "Sana yardım etmemi ister misin?" Taehyung evet demek ister gibi safkanın elini sıktı.
"Bir karşılığı olacak." Taehyung sorudan çok kendini onaylatmak adına konuştu.
Hoseok kısık bir gülüşle onayladı onu. "Kesinlikle olacak, bebeğim. Seni kurtarırsam benimle ortak olacaksın. Yaşamak uğruna bir safkanla iş birliği yapar mısın?" Taehyung vücuduna saplanan ağrılarla daha fazla dayanamayacağını hissediyordu.
Karanlık bahçede Hoseok'un fısıltılı sesi, eğer yüksek sesle konuşsa çıldırabileceğini hissediyordu Taehyung, ve Taehyung'un acıya bulanmış inlemeleri duyuluyordu.
"Kim için?" Gözleri kapandı. Kim için iş birliği yapmak istiyordu da kendisini ölüme terk ederek şartlandırıyordu?
"Kardeşin, Jimin. Ona karşı benimle iş birliği yapmayı kabul edersen seni kurtarırım, tatlı alfa." Safkanın her cümlenin sonuna eklediği aptal tabirlere sinir olmayı dilerdi.
