KARAHAN (Düzenleniyor)

6.Karahan "Büyüleyici Ev"

Büyük adaya vardığımızda çalışanların karşılaması ile yattan indiğimde Bugün olanlardan sonra Karahanın yüzüne bile bakmak istemiyordum.

Beni her gördüğünde sanki ilkkez görüyor gibi tepeden tırnağa süzmesi ile giydiğim mini beyaz yazlık elbiseye bakıp yattan inmem için elini uzattı.

uzattığı eli görmezden gelerek yattan inip dışarıda bekleyen çalışanlarına tebessüm ettiğimde, bu yalandan kurulu olan evliliği Karahanın burnundan getirmeyi planlıyordum.

üstü açık spor bir araca binerek on dakikalık mesafe sonrası Yamacın üzerine yapılan oldukça lüks olan evin önünde durdu Araç.

Evin etrafı yüksek duvarlarla çevrili denize yakın Ve havuzluydu.

Gözlerinin üzerimde olduğunu bilsemde gözlerimi bu büyüleyici eve sabitlediginde,Evin çalışanları kapıda bizi karşıladı. bize doğru koşan köpeği görmem ile Yüzümdeki gülümsemem derinleşti.

Karahanın bacaklarına dolanan köpeğin sevecenliğine Karahanda güzel gülümsemesi ve kahkahası ile köpeğin başını okşuyordu.

onu böyle içten bir şekilde Güldüğüne ilk defa şahit olurken ikisinin bu hali çok güzel bir tabloydu..

" çok güzelsin.." diye mırıldanmam ile eğildim. elimi uzattığımda yanıma gelmek için Karahanın gözünün içersine bakıp sanki komut bekliyor gibiydi.

" Kömür " dedi Karahan. Başımı kaldırarak gözlerine bakarken tebessüm ettim.

Kömürün yakınlaşması ile uzun tüylerini okşayıp sarıldığımda "Neden kömür adı! halbuki bembeyaz tüyleri" diye sordum.

Gülümseyerek aynı şekilde eğildi. "çünkü onu yavru iken bulduğumda kirden simsiyahtı. " dedi.

kaşlarım havalanırken bir anda ikimizin eli üst üste geldi.

Gözlerimiz kenetlenirken " Seni sevdi sanırım " demesi ile elimi yavaşça çektim.

"Neden ?"

" Normalde bir yabancıya böyle sokulmaz " dedi.

Çömeldiğimiz yerden kalkıp tebessüm ettim.

" Eve girelim mi artık " dedi.

Başımı sallayıp kömürün ayaklarıma dolanarak peşimden gelmesine "Güzeli görünce hemen taraf değiştirirsin He " diyen Karahana şaşkın şaşkın baktım.

' Beni güzelmi buluyordu yani..' diye düşünmeden edemedim.

Evin içide dışı gibi oldukça büyüleyici iken Arkamda duran Karahanın, "Beğendin mi " diye sordu.

Başımı evet anlamında sallayıp " Çok güzel " dedim.

Gözleri üzerimde bir süre asılı kaldığında " Acıktın mı ? "

" Biraz acıktım " dedim.

Etrafımızda olan yardımcılarına hemen bişeyler hazırlaması için birseyler söylerken.. oturma odasına yöneldim.

Koltuğa oturdum. Sırtımı yasladığımda Karahanda karşı koltuğa oturup " Melek" demesi ile

Başımı çevirdim. Gözleri gözlerimi bulurken " bu sabah olanlar için üzgünüm bir daha tekrarlanmayacak" dedi.

Gözlerimi kısarak gözlerini sorguladığımda, ne olursa olsun bu evliliği burnundan getirmek istiyordum.

" Sorun değil.. Çünkü Söylediklerinin benim için bir anlamı yok. " dedim.

tek kaşının havalanması ile gülümsedim.

" Senin beni arzulamaman veya tipin olarak görmemen sorun değil. önemli olan sevgilimin beni nasıl gördüğü sonuçta bu evlilik düzmece " dedim.

Verdiğim cevap kaşlarının çatılmasına neden olduğunda gözlerinin rengi kömür karası dönüştü.

" evet Sevgili karıcım bu evlilik düzmece ama biz gerçekten evliyiz." dedi. oturduğu yerden kasılan yüz Hatları ile kalktı.

tepeden bakarak konuşmasına devam etti "Beni söylediğim şeylere pişman etme.. ve bir daha eski sevgilerinle alakalı bu evde sakın birşey konuşma ! Çünkü benim soy adımı taşıdığın sürece bana aitsin " dedi.