KARAHAN (Düzenleniyor)

14.Karahan "Acı intikam"

idamını bekleyen bir suçlu gibi evin salonunda koltukta oturduğumda yani başımda olan korumalara bir köpek yavrusu gözleri ile bakıp tebessüm ettiğim sırada, içeri bir hışımla Karahan girince yutkunup içten içe dualar etmeye başladım.

Her halinden sinir fışkırırken "Siz çıkın !" dedi.

oda hızla boşalırken korkuyla yutkunduğumda mideme sanki o an taş oturmuş gibiydi.

oturduğum yerden yavaşca kalktığımda üzerimdeki kıyafetleri tepeden tırnağa süzüp üzerime doğru bir adım attı.

Attığı adıma karşılık bir geri adım atarken dişlerini sıkarak " Tamam öylemi.." dedi.tekrar üzerime adım atması ile " ne aptalmışım aslında senin gibi Şeytanı meğer odaya kitlemeliymişim !" dedi.

omuzlarımı kavradı. korkuyla yüzümü yere saklarken omuzlarımı kavrayan elin sertliğine can acısı kaşlarımı çattım.

" Ne oldu kokusuz Karıcım ! evden kaçacak kadar yürek yiyen birisin.. yüzüme bakmaktan mı kokuyorsun !" dedi.

başımı yerden kaldırıp gözlerine çatık kaşlarımla bakarken "Yine olsa yine yaparım !" dedim.

tek kaşının havaya kalkmasıyla dudakları düz bir çizgi haline döndü. "Bilerek yaptın dimi ! Gecem zehir olsun istedin !!" diye sormasıyla pişkin pişkin gülmeye başladım.

" Ne oldu Huzursuzmu ettim geceni !" dedim.

iki kaşının aynı anda havalanmasıyla, bakışları dudaklarıma kaydı. "Seni terbiye etmesini iyi bilirim !" dedi. sustu. gözleri dudaklarıma kayarken dudağını dişlerinin arasına alıp tekrar gözlerime bakması ile konuşmasına devam etti. "Ama yatakta başkasının adını fısıldayan ucuz olan bir kadına bunlar gerekmez biliyorsun. "
dedi.

kullandığı kelimenin ağırlığının farkında olmasına rağmen yüreğimdeki üzüntüyü bastırarak gözlerine bakmaya devam ettim.

" Sen hala olayın ciddiyetini anlamadın değilmi ! dışarı çıktığın anda ensene üşüşecek insanları unutma ! Bu evlilik seni kötülüklerden korumam için ! Senin çocukça hareketlerini yapman için değil !!" diye öfkeyle bağırdı.

gözlerimi kaçırmam ile öfkeyle soluduğumda eli çenemi kavradı. delici bakışlarını gözlerime sabitlemesiyle "Seni son kez uyarıyorum.. ya aklını başına alırsın yada o aklını başına alana kadar seni adımı sayıklayacak duruma getiririm!" dedi.

o an şok olmuş gözlerle gözlerine bir süre baka kalırken bir anda elini üzerimden çekip, ardına bakmadan kapıyı sert bir şekilde örttüğünde, sanki kalbimin atışı bütün odada yankılanıyor gibiydi.

**********

Ertesi günün vermiş olduğu can sıkıntısı ile bütün gün odamdan çıkmazken, Bir yanım Karahanın yüzünü bile görmek istemiyor, bir yanımsa odada tıkılı kalmaktansa gör yüzünü diyordu.

havanın durumda ruhum gibi kapalı iken yağmurun yağması an meselesiydi.

Kapının çalması ile Ayşe hanım evin hizmetlisi içeri girdi. " Melek hanım Karahan bey Akşam yemeği için sizi aşağıda bekliyor " dedi.

sıkıntılı bir tonda nefes aldığımda başımı salladım. " iniyorum Ayşe hanım" dedim.

boy aynasının önüne geçerek dolaptan çıkardığım askılı siyah elbiseyi üzerime geçirip , sandaletleriminde kayışını bağladığımda, dalgalı olan saçlarımı açık bırakıp kapıyı araladım.

Merdivenlerden aşağı indiğimde Herzaman olduğu gibi Sibelde Karahanın yanı başında olması dişlerimi sıkmama neden olurken
'Sinirlenmek yok Melek.. Sinirlenmek yok.. ' diye kendi kendime tekrarlayıp basamaklardan aşağı yavaş yavaş iniyordum..

"aa kaçak kızımızda göründü" dedi Sibel.

Bu kadının samimiyetsiz bakışlarına her geçen gün sinir olsamda yalancı gülümsememi yüzüme yerleştirip en uç kısma oturdum. " Lütfen hatırlatmayın unutanıyorum.. Sizinde gecenizi mahvettim " dedim. imalı ses tonumla

Karahan bakışları donuk bir hal alırken gülümsemem derinleşti.

" Yok canım.. Mahvetmedin tam tersine dün gece unutulmaz bir gece geçirdik.. " dedi iç cekercesine.

o an içtiğim su boğazıma dizilirken iştahım bir anda kesilmiş.. midem ağzıma gelmişti. Gözlerim Karahanı bulması ile ifadesiz yüzü oldukça acımasız zevk alıyor gibi görünüyordu.

Tekrar Sibelin konuşması ile bakışlarımız ona doğru döndü. "Kaçacak kadar gözünü döndüren şanslı kim bakalım " dedi.

iki kaşım birden havalanırken sinirden elimdeki çatala gücümü vermeye çalışıyordum.

" Benim için önemli biri... " dedim.

Karahanın elinde lokması öylece kalnasıyla Sibele doğru döndü.

" Sibel şu konuyu kapatırmısın !" dedi.

Sibelin şaşkın yüzü ikimiz arasında gezinmesi ile "Ama hayatım Melek çok güzel bir kız, hayatında illaki vardır " diye konuşmaya devam ederken dışardaki gökgürültüsü ile evin içi aydınlandı

" Kapat dedim sana, tekrar ettirme beni !" dedi. karahanın yüzündeki kasılma daha fazla üzerine gitmemiz gerektiğini işaret etsede, İçimde biriktirdigim öfkeden bu şekilden kurtulamazdı.

' Demek unutulmaz bir gece geçirdiniz ' diye aynı cümle beynimde defalarca dönüyordu.

" Teşekkür ederim Sibelcim. Doğru tahmin etmişsin. Sevdiğim biri var ! " dedim.

Karahanın gözlerinin içine bakarak söylediğimde bu cümle o an kalbimin tam ortasına yanan bir kor parçasını düşürmüş gibi yanmaya başladığında, bakışlarımı gözlerinden hızla kaçırdım.

' Allahım ne oluyor bana böyle neden böyle hissediyorum.. Neden söylediğim bu yalanın gerçek olduğunu hissediyorum..'

" Melek hanım Babanız telefonda sizinle görüşmek istiyor " dedi Ayşe hanım. Daldığım düşüncelerden sıyrılıp aklımı başımdan alan bu düşünceleri daha fazla düşünmemek için gözlerimi kapatıp tekrar açarken,
Karahanın üzerimde olan bakışlarını görmezden gelerek oturduğum yerden kalktım..

bir süre sonra babamla görüşüp tekrar yemek salonuna ilerlediğimde Sibel ve Karahan yemekten kalkmışlar ikiside ortalarda yoklardı.

Masada olan su dolu Bardağımı elime alıp odama doğru yöneleceğim sırada
Salondan gelen seslere kaşlarımı çatarak olduğum yerde kaldım.

gelen seslere doğru ilerleyip Sibelin gülümsemesi kulaklarıma yer edinirken.. Kalbim tuhaf bir korku ile teklemeye başladı.

kapıyı aralayıp titrek olan dizlerimle adım attığım sırada Sibeli Karahanın kucağında dudak dudaģa bulmak hiç beklemediğim bir durum olunca
Elimdeki su dolu bardak avuç içinden kayarak yere düştü..

ikiside çıkardığım sesle başlarını kaldırıp kapı tarafına çevirdiğinde Az önce salonda hissettiğim kalp ağrısı bütün vücuduma yayılmıştı sanki.

Karahanın kendinden emin duruşu yüzündeki gülümsemeden belli olurken, sanki bu durumu bekliyormuş hissini vermesi ile yutkunmakta zorlandığımı hissediyordum.

başımı hızla yere eğip kapı kulpundan destek alan bacaklarım geri adım atması ile " Ö-Özür D-dilerim" dedim. iki kelimeyi bir araya zorda olsa getirip,kaçmamın cezasını bu şekilde kesen Karahana bakmayarak kendimi dışarıya attım.

Kapıyı ardımdan kapatıp sırtımı kapıya yasladığımda elimi kalbimin üzerine yerleştirdim.

gördüğüm bu görüntü bende şok etkisi yaratırken, Yağan yağmura aldırmayarak koşmaya başladım.

ağlamam şiddetlenince kendime bile itiraf edemediğim cümleler dudaklarımdan döküldü.. "Allahım o yanlış kişi onu Sevemem!!" diye fısıldayıp dizlerimin üzerine yığıldım.