KARAHAN (Düzenleniyor)

9.Karahan " Pişman Değilim"

Bir anda ne olduğunu anlamazken ellerimi göğsünün üzerine koyup ittirdigimde bir bez bebek gibi belimden kavradığı gibi koltuğun üzerine yatırıp üzerime yerleşti.

" Seni aşağılık Dom.." diye konuşmama izin vermeyip öperek hırpaladığı dudaklarımda ki baskısı canımı yakıyordu.

Kollarımı başımın üzerinde birleştirip ayaklarımın üzerinede ağırlığını verdiğinde alev alan gözleriyle "Beni kışkırtma Melek.. senin için kötü olur" dedi.

üzerimden kalkmasıyla sırtını döndü. kendine hakim olmak ister gibi bir süre öylece beklediğinde, bütün bedenimi ele geçiren titreme ile kalkmaya çalıştım.

" Bu yaptığına seni çok pişman edicem !!" diye sesimi yükseltirken

başını arkasına doğru çevirdi. "pişman olacak kişi sensin!"dedi sustu. gözlerimin içine bakarak çatılan kaşlarla " Çünkü beni kışkırtıyorsun" dedi.

Ağlamamak için sıktığım çenemin acısı ile "Senden nefret ediyorum" diye fısıltı halinde çıkan sesime

tepeden bakarak, çenesindeki kaslar gerildim"odana git ve bir daha beni bu noktaya getirme !!" dedi.

Buğulanmış gözlerimi gözlerinden çekip arkamı dönerken birde aciz olduğumu düşünmesini istemiyordum.

Titreyen dizilerimle cevap vermek yerine odama doğru ilerledim.

içeri girip odanın kapısını kapadığımda sırtımı kapıya yasladım.

bir elim dudaklarımın üzerinde iken tuttuğum göz yaşlarını Serbest bıraktım.

yere dizilerimin üzerine yığıldığımda 'Hissetme onu hissetme !kendine ihanet etme' diye dişlerimi sıktım.

Ağlamam şiddetlenirken kapıyı kitledim. Yaşadığım bu duyguya lanetler okuyarak küfürler savurdum.

aşık olucağım adama sakladığım öpücüğümü bile bende çalan kötü bir insandı o diye tekrarlayıp oturduğum yerden kalktım.

'Lanet olasıca !!'

duş almak için banyoya ilerlediğimde küveti doldurup içine girdiğimde sıcak suyun vermiş olduğu gevşeme ile birlikte gözlerini kapadım..

Kapının tıklaması ile gözlerimi araladım. Kaşlarımı çattım.

Suyun içinde buruşan ellerime bakarken tekrar kapının tıkanması ile " Melek Aç şu kapıyı !" diye Karahanın bağırması ile gözlerim büyüdü.

' Dur bir dakika ama ben kapımı kitlemiştim ' diye söylenerek havluma uzandım.

biraz daha kapıyı zorlarsa kırılacak korkusuyla hemen havlumu üzerime sarıp bağırdım. "Çıkıyorum !" dedim.

Dizlerimde olan havluyu iyice kendime sarıp kapıyı aralamamla yatağın üzerinde çatılan kaşları ile birlikte oturuyordu.

Başını yerden kaldırmadan "Kaç saattir içerisin !"diye hesap soran haline, Cevap vermeden Utana sıkıla dolabımın olduğu kısma ilerledim.

" Uyuya kalmışım !Sorun nedir ?"

" Sorun felan yok ! Sadace ses gelmeyince birsey oldu sandım "dedi.

" Gördüğün gibi iyiyim ! şimdi dışarı çıkarmısın !"

başını bir anda yerden kaldırıp tepeden tırnağa süzmesi ile sıkıntılı bir tonda nefes aldı."Baban Aradı. üzerini değiştikten sonra bu numaradan ara" dedi.

Oturduğu yerden kalktı. Elindeki kağıdı uzatmasıyla yüzüne bakmamaya gayret gösterip elindeki kağıdı aldım.

Arkasını dönmesi ile kapının bulunduğu kısma ilerlediğinde sırtı dönük bir şekilde bir anda durmasıyla havluya sıkı sıkı sarıldım.

" Kendime engel olmadığım için Üzgünüm.. Ama yaptığım şeyden pişmanmıyım Hayır.. pişman değilim" dedi. ve ardına bakmadan aklımda soru işaretleri ile öylece bırakıp gitti.