KARAHAN (Düzenleniyor)

16.Karahan "Başım Dertte"

Aradan geçen iki günün ardından Karahanla önemli bir durum olmadığı sürece konuşmazken, Sibelle birlikte evde olduklarında onları birlikte görmemek için odamdan çıkmıyordum.

Sibelin Bu Akşam üzeri birlikte dışarı çıkacaklarını duyurmasıyla pencerenin önünde oturup, gidislerine Hasetle bakarken, alt dudağımı dişlerimin arasına alıp kanatırcasına ısırdım.

Karahanın gidişine ardından baktığım sırada, o an sanki oda benim baktığımı hissetmiş gibi yukarı pencereme doğru bakması ile hızla başımı perdenin arkasına gizledim. "Arkasında gözümü var ne ? " diye kendi kendime mırıldandım.

Derin nefes alarak uzaklaşmalarına üzülsemde artık bu duruma alışmam gerektiğini biliyordum.

Evde kimsenin olmamasını fırsat bilip Evin alt kısmında bulunan Sauna odasına doğru ilerledigimde, olanlardan bu yana aklımı kurcalıyan sorunları belki bir nebze olsun aklımdan çıkaracağımı düşünüyordum.

" Acaba şimdi nereye gittiler !" diye mırıldanıp Üzerimdekileri kıyafetleri çıkardım.

Normalde evin böyle sessiz olmasına alışık olurken hani bazen birinin sizi izledigi hisse kapılırsınız ya işte şuan o hissi hissediyordum.

tedirgin bir şekilde etrafıma son kez bakıp içeri girdiğimde Saati ayarladım.

Aslında bu tür sıcak olan yerlerde genelde darılırken, Karahanı şuan düşünmemek için biraz dinlenmek ve zaman geçirmek istiyordum.

Gözlerimi kapatmamla Aradan geçen her bir dakikada sıcaklıģın arttığını hissederken derin nefes alarak uzandığım yerden kalkıp oturur pozisyona geldim..

O an kapı önünde Bir tıkırtı geldiğinde gözlerimi araladım.. Herhalde hizmetlilerden biridir diye tekrar gözlerimi kapadım.

Sürenin çoktan bitmiş olması gerektiğini düşünerek yerimden kalktığımda.. Sauna saatinin dışardan ayarlanmalı olduğu için kapıya doğru yöneldim.

Kapı tokmağına ulaşamamla kapı açılmazken " Allah Allah.." diye mırıldandım...

Panik yapmadan sıkışmıştır diye düşünürken tekrar açmak istediğimde, tekrar açılmayınca Kapıyı ittirmeye çalıştım.

Her geçen saniye sıcaklık artarken nefes almamda azaldığında, panikle kapıya vurmaya başladım. " Kimse yokmu, Kapı açılmıyor !!" diye bağırdım.

Evde kimsenin olmaması tedirginliğimi arttırırken içeride oluşan buhar yüzünden nefes almam zorlaşıyordu.

" Kimse yokmu !! " diye nefesim daralmasıyla artık daha fazla dayanamayacağımı hissediyordum.

" yardım edin ne olur !!! "

"lütfen yardım edin.. !!"

Nefes almam sanki her geçen dakika zorlaşırken yere dizlerimin üzerine yığıldım.

" Karahan..."

daha fazla dayanamıyordum. nefesim daralmıştı öleceğimi biliyordum. Karahanı göremeden onu hissettiklerimi söylemeden ölecektim.

elimi cama Kalan son gücümle vururken gözlerim karardığında elim kalbimin üzerine gitti..

" Allahım Ne olur yardım et.. "

" Karahan Neredesin gel kurtar beni.." diye akan göz yaşlarımı silerken dışarıdan gelen sese son bir çabam ile vurduğumda,

" Melek Hanım ? " diye Ayşe hanımın sesi geldi.

gözlerim yavaşça kapanması ile "Ayşe..." dedim. son bir çaba.

" Melek hanım.. " dedi. kapıyı açmaya çalışması ile " Kapınız !" demesi ile "Aman Allahım açılmıyor " diye bağırdı.

O an gözlerim kapalı olsada konuşulanları duyarken aradan geçen bir kaç dakika sonra kapım kırılarak açıldı.

" Şükürler olsun Nefes alıyor " dedi Ayşe hanım.

Dışarıdaki korumaların uğultu halinde konuşmalarını işitsem bile tepki veremediğimde " Karahan beye haber verdim!" dedi. Ayşe hanım Ağlamaklı sesiyle.

Korumalardan birinin sesi duyulurken, "Kim içeri kadar girip Sauna kapısını kitler ki ! " dedi. konuşmasına devam ederek" Biri sıcaklığı arttırarak dışarıdan kapıyı kitlemiş her kim ise resmen Melek Hanımı öldürmek istemiş !! " dedi Yabancı bir ses.

O an yavaşca gözlerimi araladığımda " Gözlerini acıyor !" diye bağırdı Ayşe hanım.

boğazımda oluşan yanma hissi ile öksürük tutarken, o an Kapı sert bir şekilde açıldı.

" Melek ! " dedi Karahan bağırarak.

dizilerinin üzerine eğilip " Meleğim.. " dedi. çatallaşmış olan sesiyle, yüzümü avcunun içersine aldı.

" Doktoru bulun hemen !" diye bağırıp, " İyimisin.. " diye sordu.

Panikli haline şaşkın bir şekilde bakıp gözlerini gözlerime sabitlediğimde Ayşe hanımın sesi duyuldu.

" Doktora Haber verildi Karahan bey" dedi.

öksürmem devam ederken " iyiyim" diye mırıldandığımda Karahan o an herkesin içinde boynuma sarıldı.

bir anlık şaşkınlıkla birlikte kendimi kollarına arasına bıraktığımda huzur ve sıcaklığı hissettiğim bu bedende artık hayatımda Karahan olunca herşeyin tamam olduğunu hissediyordum.

" Buraya nasıl geldiğimi bilmiyorum.." diye kulağıma fısıldaması ile..

Yorgun bir şekilde tebessüm ettim, "sen olmayınca başım hep dertte.. " dedim. ağzımdan çıkan itiraf cümlesine daha sonra pişman olacağımı bilirken ilk defa daha sonra pişman olsam bile hiç bir şey umrumda değildi.

" Hayır asıl Sen olmazsan benim başım dertte.. " dedi.

gözleri gözlerime asılı kalırken Sibelin sesi duyulmasıyla," Hayatım Melek iyimi " diye seslemesine, o an gözlerimi gözlerinden kaçırdım.

etrafımızdaki bakışlardan dolayı üzerimdeki bornoza sıkı sıkı sarıldım.

Karahanın bakışları üzerimde iken Sibelin odadaki varlığına aldırmayarak kucağına alması ile " İyi olmak zorunda.. " dedi. "Çünkü ona gelen zarar benimde canımı yakıyor" diye fısıldadı..