KARAHAN (Düzenleniyor)

25.Karahan "Ölüm"

Kapı ardındaki her kimse kapı tokmağını çevirdiğı anda Kapının kilitli olduğunu anladığında ses kesildi.

ve bir anda kapı tokmağını sert bir şekilde ittirmeye çalıştı.

Hayır bu Karahan olamazdı. !

çığlık atmamak için elimle ağzımı kapatıp, geri geri giderek kendimi duvara yasladığımda, Bir anda Odanın elektrikleri ve dışarıdaki elektrikler dahil her yer o an tamamen karanlığa hapsoldu.

*****

Heryer tamamen karanlığa hapsoldu. Sırtımı yasladığım duvar haricinde, etrafımda kim yada kimlerin olduğunu bilmiyordum.

Ellerimle ağzımı kapadım. Korkudan çığlık atmamak için oldukça sessiz davranmaya çalışırken, Korkudan nefes bile alamıyordum.

Şuan tek ihtiyacım Karahanın biran önce gelmesi iken, Kalbim deli gibi çarpıyor, Korkuyu iliklerime kadar hissediyordum.

Peki ya Karahan o şuan iyimiydi. Şuan ben burada tek isem o neredeydi nasıldı ? 

Gözyaşım yanağımdan aşağı akması ile yutkundum. Yaklaşan ayak sesi her bir adımda sanki bulunduğum kısma biraz daha yaklaşıyor gibiken,

Gidecek yerim bile yoktu. Çocukluğumdan bu yana Karanlıktan herzaman korkardım. ve şimdi korkularım son demlerini yaşıyor gibi kalbimin çarpıntısını tepeden tırnağa hissediyordum.

Bir anda Silah sesini duymam ile daha fazla dayanamadım, ve avazım çıktığı kadar Çığlık çığlığa bağırmaya başladım.

o an Kollarımı tüm vücudu ile kaplayan bedenin sıcaklığıyla çırpınırcasına aglamaklı bir şekilde yalvarmaya başladım.

"Bırak beni ! "

"Lütfen bırak !!"

ağzıma kapanan elin sertligiyle birlikte bir anda o huzur dolu nefesi boynumda hissettim.

"Sessiz ol.."

"Karahan.." dedim.

Rahat bir nefes aldım. ve bir anda boynuna sıkı sıkı sarıldım.

"Geldin.. " dedim.

hala elim ayağım deli gibi titremesine rağmen Karahanın şuan yanımda olması sanki herşeye onunla birlikte göğüs gelecek hissini verirken,

Elleri saçlarıma karıştı. okşayarak sarılmama sarılmayla karşılık verdi.

"Seni bırakmayacağımı söylemiştim." dedi. kalbim bu sefer tuhaf bir heyecanla tekledi.

Elektriklerin gelmesi ile bir anda her yer aydınlandı. Yüzümü yüz hizasına getirip yanağımdan süzülen yaşları sildi.

"Hadi gidelim buradan.." dedi.

Başımı olumlu anlamda salladım. Yerden kalkarak elimden tuttu ve aynı şekilde benide yerden kaldırıp, elimi sıkı sıkı kavradı.

Yerde yatan cansız bedenleri görmenin şokuyla irkildim, Karahanın elini biraz fazla sıktım.

ardına döndü. "Etrafına bakma.. " dedi.

yutkundum. olumlu anlamda başımı sallayıp, gözlerimi Karahana odakladım.

Ellerinin arasına aldığı elimi biraz daha fazla kavrayıp, Güven veren duygusu içimi birazda olsa rahatlattı. "Sadece bana bak.." diye ekledi.

ve Sahilde bekleyen Yata doğru hızlı adımlarla ilerledi.

Hala dizlerim zangır zangır titrerken yürümekte zorluk çekiyordum. Olanların şokunu ise bir türlü üzerimden atamıyordum.

Yata doğru ilerleyip, Sadece Karahana odaklanarak içeri girdiğimde, Sanki her an yine birileri baskına gelecek duygusunu bir türlü üzerimden atamıyordum.