MANANATILING IKAW

XVIII

Chapter 28

"Mommy, pwede ba ako magrequest?" tanong niya habang nakahiga siya at nakaupo naman ang Mommy niya. "Gusto ko lang sulitin lahat. I mean yung lahat-lahat."

Natahimik ang Mommy niya. He smiled weakly. He knows what the Doctor really wants to say.

"Alam naman namin kung ano yun, anak. Your dad call him na anak. Parating na iyon. Kahapon siya kinontact ng dad. Sabihin mo sa kaniya lahat, baby. Sa kaniya mo sabihin."

Naguguluhan niyang tinignan ang Mommy niya. Dahan-dahan siyang naupo at inalalayan siya nito.

"Why the hell did he did that? Mom, paano kung may sarili na siyang buhay? Na hindi na rin naman na ako. Mom, bakit?"

"Pero papunta na raw rito." Nang tumayo ito ay kaagad niyang hinawakan ang kamay ng Mommy niya. "Uuwi muna ako. You need to talk."

Nang sandaling bumukas ang pinto ay nakita niya si Keanu. May maleta ito at kitang-kita na hingal na hingal ito. Hindi na rin niya napansin ang pagkakahawak ng kamay niya sa Mommy niya.

"Ikaw na bahala rito, Keanu. Bukas na kami babalik dito." Lalo siyang naguluhan sa sinabi ng Mommy niya.

"Mom," he almost whispered.

"I love you," his Mom muttered.

Nang maiwan silang dalawa ay nag-iwas siya ng tingin. Hindi niya alam kung paano iaapproach si Keanu. At hindi pa rin siya makapaniwala sa ginawa ng mga magulang niya. He's so nervous. He doesn't know how to approach Keanu.

"Can I kiss you?" Nagulat siya sa tanong nito kaya minabuti niyang tignan ito. "Can I?"

Hindi pa man siya sumasagot ay mabilisan na itong lumapit at saka kinulong ang magkabilang pisngi niya sa magkabilang kamay nito bago tuluyang nagtagpo ang mga labi nila. They're are kissing without moving they're lips and that's the gentle kiss they did.

"Licensed Engineer na ako, Grey. Hayaan mo ako na alagaan ka. Lalaban tayo. Kasama mo ako na lalaban. Huwag mo na ako itulak kasi kahit bali-baliktarin man ang mundo hindi kita niloko at talagang mahal na mahal kita. I told you, Darling. I'm all yours. Every pieces of me are all yours, pretty."

He cried and hugged Keanu the best that he could. He didn't expect it. He didn't expect that Keanu would come into his life again.

"Congratulations, Baby. I'm sorry. I'm sorry for breaking up with you. For not believing you. Kahit kasi malaman ko noon pa hindi rin ako babalik, Keanu. Hindi ako babalik dahil alam ko na may mali na sa katawan ko and this f*cking Leukaemia is killing me, baby. I'm so scared."

"Hush! I'm here. Lalaban tayo, Grey. Darling, hindi ako aalis sa tabi mo. We will fight together. Just promise me that you'll fight the best that you can. P*tangina wala na akong pakialam sa lahat basta gumaling ka."

"That's the reason I'm so thankful na wala akong alam sa totoong nangyari, Keanu. I'm scared that you'll risk all that you have. I don't like it. Hindi ako magiging masaya so please don't risk all what you have just for me because all I can do this time is to stay alive to stay awake and it's not sure if until when it will last."

Keanu stayed at his side. That's the time he thinks of going back to the Philosophers. Galing na rin sa doctor niya na hindi na talaga siguro. Anytime soon baka hindi na niya kayanin pa.

"I want to go back to the Philippines, Keanu. Gusto ko na lang makauwi. I want to say sorry to my friends for leaving them without bidding a goodbye."

"But your doctors are here, Darling. I can't take a risk for your health, pretty."

"Pero yun na lang ang gusto kong gawin." Malamlam ang mga mata ni Keanu habang pinagmamasdan siya. "Keanu, please."