Kadının elleri küçük ve kırılgandı. Tıpkı kalbi gibi. Onu herkesten koruyacak birine ihtiyaç duyuyordu. Güvenebileceği, sevebileceği, babası gibi onu asla terk etmeyecek birine. Adam ise güçlü, çok güçlüydü. Kadını koruyacak kadar hemde. Ama bir o k...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Alttaki yıldız sembolüne basıp satır arası yorumlar yaparsanız çok sevinirim.
•••••••
Gözlerimi kıstım.
Bembeyaz tavana gözyaşının bozmasını istemediğim hayallerimin resmini çizdim. Her ayrıntıyı düşünerek gülümsedim. En sonunda resmin en sağ köşesine minik bir güneş kondururken, en sol köşesine de hilal şeklinde bir ay eklemiştim. İmkansızdı ama, güzeldi.
Eşsiz hayallerimi bu sefer gözyaşları değil beni kahvaltıya inatla çağıranarkadaşlarım bozmuştu. Masaya baktım boş boş.
"Yesene kızım" diyen yanımdaki Arda'ya dönüpbaktım. Elimdeki küçük parça simitten bir parçaısırıp gülerek omzunayasladım kafamı. Yağmur da karşımdan bana gülümserken Burak kıtlıktançıkmış gibi yemek yiyordu. Bu haline güldüğümde Burak kafasınıkaldırıp bana baktı.
"Ne var?" sorusu ağzı dolu olduğundan boğuk çıkmıştı. Yağmur onu yandan dürttüğünde önündeki boş tabaklara bakıp ne kadaryediğini fark etmiş olacak ki kendine güldü. "Başka evde ki her zaman daha tatlıdır bilmiyor musunuz? Ondan yedim bu kadar"
Gülümsemembüyürkenkafamı Arda'nın omzuna yerleştirmiştim iyice. Yağmur Burak'a pis pis bakıp kafa salladı.
"Tabi canım"
Ardından evi dolduran zil sesiyle Yağmurkalktıkapıya gitti hemen. O kadar merak etmiyordum ki kimin geldiğini çünkü o sıra Arda'nın omzundaki kemiğin neden bu kadar rahatsızolduğunudüşünüyordum. Dış kapı kapanıp Yağmur içeri girdiğinde peşine Ateş girmişti.
"Afiyet olsun" diye herkese bakarak konuşup tekrar gözleriniüzerimde gezdirdi. Kafamı eğerek simidimden sert bir ısırık aldığımda Burak konuşmuştu.
"Gel beraber olsun"
Gelmeyeceğinibildiğimdenrahattım fakat Ateşöyleyapmadı. Masaya doğru yanaştı, Yağmur ve Burak'ın yanına bizim ise karşımıza oturdu. Daha sonra masada duran simitlerden bir parça koparıp benim yaptığım gibi küçük ama sert bir parça kopardı.
