24. Bölüm

163 8 20
                                    

24. Bölüm ~İyi okumalar.

Alttaki yıldız sembolüne basıp satır arası yorumlar yaparsanız çok sevinirim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Alttaki yıldız sembolüne basıp satır arası yorumlar yaparsanız çok sevinirim.

•••••

"Uyan güzel aç gözünü"  derken bilmem kaçıncı kahkahamı atıyordum.

Yeni bir gün doğmuştu bizim için. Ne ben yataktan Ateş'in yanına düşüp tüm gece sarılarak uyumuştuk, ne de uyandığımda Ateş beni izliyordu. Baya baya ben açlıktan daha fazla uyuyamamış uyanmıştım o ise benim sesimi duymamak için kafasını yastığın altına sokmuş yüz üstü yatıyordu.

"Güzel mi?"

Kafasını yastığın altından kaldırarak şaşkın, biraz da uyku mahmurluğuyla sorduğu sorusuna ve tek gözünü açamıyor oluşuna gülümsedim.

"Yani güzel çocuksun. Yiğidi öldür, hakkını yeme demişler"

Yemek demişken ben gerçekten baya acıkmıştım. Şöyle bol sucuklu bir yumurta olsa hiç affetmez ekmekle güzelce yerdim.

"Yiğit kim?"

Söylediğim atasözünü yalnız ben değil Ateş de başka yerlere çekiyordu.
Ha bu arada Ateş'in uykuluyken bambaşka olduğunu söylemiş miydim?

Her neyse.

Yataktan doğrulup banyoya girdim ve gülümseyen yüzümü bir kaç kez soğuk suyla buluşturdum.
Üstümdeki kıyafetleri çıkarıp bir duşa girdim hızlıca ve tekrar kendi kıyafetlerimi giyerek odadan çıktım.
Ateş hala bıraktığım yerde mışıl mışıl uyurken gözlerimi devirerek yanına ilerledim.

Ayağına minik minik tekmeler atıp tepkisini izlemek istedim fakat hiç hissetmiyor gibiydi. Tekmelerimi bir tık hızlandırdığında mırıldanır gibi oldu ama nafileydi.

"Ya Ateş hadi" derken artık onu bile yiyebilirdim açlıktan bayılacak gibiydim.
İçimdeki arsız kız aç karnına tatlı iyi gitmez dese de ben ısrarla kahvaltı yapma derdindeydim.

Bayılma fikri hoşuma gittiğinde rol yapıp bayılırsam belki beni kucağında yemeklerin olduğu bir cennete götürür düşüncesi sinsice gülmemi sağlarken uyurken benim bayıldığımı nasıl görecek diye düşünmeden de edemiyordum.

DİLHUNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin