Kadının elleri küçük ve kırılgandı. Tıpkı kalbi gibi. Onu herkesten koruyacak birine ihtiyaç duyuyordu. Güvenebileceği, sevebileceği, babası gibi onu asla terk etmeyecek birine. Adam ise güçlü, çok güçlüydü. Kadını koruyacak kadar hemde. Ama bir o k...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sokağımsan Ben anahtarı çevirdiğim zaman Kapanan evin kapısı değil, Senin kapın olsun açılan.
Günlerdiryaşadığımyoğunluktan, karmaşadan dolayı elime alamadığım şiir kitabımdanokuduğum bu dizeler hoşuma gitmiş tekrar tekrar okumamı sağlamıştı. Kaç sayfa okuduğumun farkında değildim fakat bugünlük dozumu aldığımı düşünerek kitabımı ortada bulunan küçük masaya koydum. Ne olursa olsun bunlar için Ateş'e teşekkür borçluydum.
Düşüncelerimle evden çıkmakiçinayakkabılarımı giyiyordum ki Eylem'in söylediği cümle tekrar beynimde yer edinmişti. 'Sana muhtacım Eylül' Kapıyıyüzüne kapattığımda sadece bu cümleyi haykırmıştıkapınınardından. Bunca zaman yaşadığım kırgınlıklar, döktüğüm gözyaşları vicdanımı zor da olsa geçmişti.
Kapınınönünde zile basmak için elimiuzatmış heyecandan gözlerimifazlasıyla kırpmaya başlamıştım. Ah! Evet, fazlasıylaiğrenç bir huydu heyecanlanınca göz kırpmak. Zilin sesi kulağımı doldurunca kapınınaçılması da pek gecikmemişti. Yağmur'u karşımdagörünceönce sarılmak istesem de en son tartıştığımız an aklıma gelince vazgeçtim.
"Ateş evde mi?" diye sorduğumda Yağmur kafasınısağa sola salladı. Olmadığını anlayınca kendi evime çıkmak isterken sesiyle durdum ve gülümsedim.
"Barışalım mı?" yaramaz bir kızçocuğu gibi sorduğu sorusuyla ona dönüp güldüm ve kollarımıaçtım. Bunu bekliyormuş gibi gelip sıkıcasarıldı. Ne garip değil mi? Şu kısacık zaman da bu hayat benden bir abla aldı fakat yaramaz bir kız kardeşi verdi. Kan bağımız yoktu belki hatta birbirimizi hala tam olarak tanımıyorduk ama yinede bu duygu çok özeldi.
* "Salaksın kızım sen" Burak ağzınapatlamış mısırları doldururken bir yandan da televizyondaki kıza söyleniyordu. Gerçektenböylesine pembe dizileri izleyen bir erkek görüyordum. Kendinden geçiyordu.
