𝙴𝚜𝚊𝚛𝚎𝚝 𓆩ᥫ᭡𓆪

𝟚 𝕓𝕠̈𝕝𝕦̈𝕞

▪︎ 𝚂𝚎𝚗 𝚜𝚊𝚍𝚎𝚌𝚎 𝚜𝚎𝚗 𝚍𝚎𝚐̆𝚒𝚕𝚜𝚒𝚗,
𝙱𝚎𝚗𝚜𝚒𝚗, 𝙱𝚎𝚗𝚒𝚖𝚜𝚒𝚗, 𝙱𝚎𝚗𝚍𝚎𝚜𝚒𝚗...

༺༻

- Ne bebeğinden bahsediyorsun?! Sen ateşten yaratılansın bende topraktan!

- Ademin kızı bu dünyada her şey mümkündür. Sen istesende istemesende benimsin!

Onu iterek:

- Az cesaretin varsa beni öldürürsün! Ama yok doğru biz insanlar sizden daha üstünüz! Bir şey yapamazsın!

Bu sözlerimi duyunca kahkaha attı ve dedi:

- Ben yarı insan yarı ifritim. Ve sen istesende istemesende benimsin artık! BENDEN KAÇAMAZSIN ADEMİN KIZI!

Tam o anda uykudan uyandım.  Nasıl uyumuştum? Gördüklerim rüyamıydı? Hemen odadan çıkıp aşağı indim. Her kes kahvaltı için hazırlanıyordu.

Annem beni görünce gülümsedi.

- Kızım ammada uyudun ha!

Büyükannem bana sarılarak:

- Rahat bırak torunumu! Belli ki, yol yormuş onu.

Şaşkınlıkla:

- Yol mu? Anne ben ne zamandan beri uyuyorum?

- Kızım, arabada uyumuşsun kaldırmaya kıyamadık, baban seni yukarı taşıdı.

- Neeeee!?

Herkes bağırdığım için dönüp bana bakınca kendimi toplayıp:

- Yani..Yuh... Ne kadar uyumuşum!

Annem yine gülümsedi:

- Hadi geç sofraya uykucu.

Kafamı sallayıp, masaya geçtim. Yemeğimi bitirdikten sonra annemlere masayı toplamasına yardım ettim.  Annem elime baklava tepsisi vererek dedi:

- Kızım bunu Rena nineye götür. Kadıncağız türk baklavası istemişti.  Türkiye'den gelince onun için getirmiştim.

- Tamam anne, evleri köyün sonundaydı değil mi?

- Evet kızım, dikkatli ol.

Kafamı onaylarcasına sallayıp odama gittim . Valizimi açıp içinden gri pantolonunu ve beyaz kısa gömleğimi çıkardım. Sonra aynanın önüne geçip kendime baktım.

Saçımı da at kuyruğu toplandıktan sonra  baklavayıda götürüp çıktım. Dışarı bulutlu ve biraz da serindi ama hala aklımda sorular vardı.

Nasıl bir rüya bu kadar gerçekçi olabilirdi ki? Rüya bile değil kabustu...

Köy baya kalabalıktı. Kimisi elinde su bidonlarılayla evine gidiyor, kimisi  koyunlarını otlatmak için götürüyor, kimisi de kucağında  başı kesilmiş tavuğu leğenin içine koymuş bir yere gidiyordu.

Kalabalığın içinden geçerken az kalsın tepsiyi düşürüyordum ki, son anda tuttum. Tam o anda annemin küçüklük arkadaşı Reyhan teyzeyle karşılaştık. Bana gülümseyerek sarıldı ve dedi:

- Seda! Kızım Türkiye'den döndünüz mü?  Annen nasıl? Sen nasılsın? MAŞALLAH güzelim çok büyümüşsün. Prenses gibisin...Tü..tüüü...MAŞALLAH !

- Ee...Merhaba Reyhan teyze...Evet büyükannemi ziyarete geldik. İyiyiz çok şükür.

- Nereye gidii....