𝙴𝚜𝚊𝚛𝚎𝚝 𓆩ᥫ᭡𓆪

𝟚𝟜 𝕓𝕠̈𝕝𝕦̈𝕞

Gözlerimi kaçırarak:

- Kendimle çok savaştım... amaa....ama beceremedim... Sana olan duygularım günden güne güçleniyor, ancak ben kalbime söz geçiremiyorum... Seni istiyorum... Dayanamıyorum artık... Al beni kendine... Seni değil vucudumla, tüm ruhumla hissetmek istiyorum...

Kaanın yüzü aniden kızardı ve geri çekilerek hemen arabadan çıktı. Onun ardından arabadan bende çıkıp, sallanarak yanına gittim. Bir eliyle alnını tutup düşünüyordu. Ona arkadan sarılıp:

- Seni çok seviyorum ...

Kaan aniden sinirlenip beni itti ve:

- Ne sevmesi be!? Efser sen kafayımı yedin! BENİM SEVGİLİM VAR!

O beni itince kendimi tutamayıp yere düştüm. Göz yaşlarım yanağımdan inci gibi dökülmeye başladı ve hüngür hüngür ağladım.  Bunu görünce hemen yanıma çömelip omuzlarımı tuttu:

- Ö-özür dilerim prenses! Seni incitmek istememiştim...

- Yani başkasını seviyorsun...

Ağladığım için sesim incelerek çıkmaya başlamıştı. Gözlerini benden kaçırarak:

- Ben...ben bilmiyorum...

- O zaman neden beni istemiyorsun...

Eliyle göz yaşlarımı silip, yanaklarımı avuçları arasına aldı:

- Efser o kadar narinsin ki ben daha sana dokunmaya korkuyorum. Baksana...( elimi alıp, parmaklarını parmaklarıma geçirdi) daha elin bile benim avuçlarım içinde kayboluyor... daha çok küçüksün... Sana nasıl dokunayım? Ya seni incitirsem?...

- O zaman sev...

- Özür dilerim...Efser benim sevgilim var....

Onu iterek göz yaşlarımı sildim ve yerden kalkıp " Eve gidelim!" Dedim.

O günden sonra her şey çok farklı olmuştu. Artık Kaanla konuşmuyor sadece Simayla ilgileniyordum. Üvey babamda eve gelince hemen odama giriyor kapıyıda kilitliyordum. Aylar böyle geçiyordu. Kaan uzaktan beni izliyor düşüncelere dalıyordu.

Bir kere Simay gök gürültüsünden  korkup bizi yanında uyutmuştu. Kaan ona masal anlatıyordu ama bakışları ve zihni benimleydi. Simay uyuduğunda bende uyumuş numarası yapmış, Kaanın odadan çıkmasını beklemiştim.

Oda kalkıp bizim üstümüzü örtmüştü. Gideceğini sanarken diğer tarafa yine uzandı. O gece benim için en sıcak aile ortamıydı... Sanki gerçekten anne baba oluştuk...

Sabah gözlerimi açtığımda da Kaanın kollarındaydım. Bana sarılmış öyle uyuyordu. Sonra gözlerini açıp bizi böyle görünce hemen geri çekildi ve:

- B-bu nasıl? Simay nerde?

O an yatağın ucundan Simayın sesi geldi:

- Burdayım Babacım

Simay yatağın ucunda oturmuş televizyonda çizgi filim izliyordu.

Başka bir günde Simayla koşuşturmaca oynarken Kaanın arkasına saklandı ve beni tutmasını söyledi. Simayı yakalamak için Kaana doğru koştuğumda. Kaan belimden tutub beni durdu. Simaya:

- Kaç Simay!

Üstümde beyaz crop ve eşortman vardı.  Cropda çok kısa olduğu içi Kaan belimden tuttuğunda eli vücudumla temas etti. O an hemen vücudumda kelebek hissioluşmaya başlamıştı. Kafam çevirip ona baktığımda burnum onunkine değdi. Sonra beni bırakıp hemen oradan uzaklaşmıştı.

Bunun gibi çok anlar var ama çok konuşup sizi sıkmak istemiyorum. Aramızdaki bu buzdan duvar taki şirketimizin düzenlediği baloya kadar devam etti. O gece benim için çok farklı geçmişti. Hem kötü hemde iyi anlamda...