𝙴𝚜𝚊𝚛𝚎𝚝 𓆩ᥫ᭡𓆪

𝟞 𝕓𝕠̈𝕝𝕦̈𝕞

𝙺𝚊𝚕𝚋𝚒𝚢𝚕𝚎 𝚜𝚎𝚟𝚎𝚗𝚕𝚎𝚛, 𝙰𝚔𝚕ı𝚢𝚕𝚊 𝚞𝚗𝚞𝚝𝚖𝚊𝚣

༺༻

Onun ellerinde can verirken, son bir kez onun gözlerine baktım. Bu gözleri ne kadarda özlemiştim... Demeki son gördüğüm şey onlar olacaktı...

Sonra aniden beni bıraktı ve ben yere düşdüm. Yerde nefes nefese kalmıştım ama Dihye acımasızca saçımdan tutup sürükledi. Ailemin önüne atarak kafamı onlara taraf çevirdi.

- ONLARA İYİ BAK! BU ONLARI SON GÖRÜŞÜN!

- Ha-hayır... Dihye yapma! Düşündüğün gibi değil!

Dihye tek bir eliyle işaret edince diğer ifritler ailemdeki herkesin kafasını kopardı. Beyaz gelinliğim al kana boyandı. Kalbimde bir acıyla var gücümle haykırdım.

Dihye benim acı çektiğimi görünce yüzümü kendine çevirerek sırıttı ve dedi:

- SENİ ÖLDÜRMEKTEN BETER ETCEM HAYİN KADIN!

Gözlerine acı ve öfkeyle bakarak ona tokat attım:

- Kendini ne sanıyorsun! O- Onlara neden kıydın? Onların bir günahı yoktu!!!!

Dizlerim üstüne çökerek ses tellerim yırtılana kadar sesli ağladım. Bembeyaz olan gelinliğimin eteği kıpkırmızı kana boyanmıştı. Dihye kahkaha atarak annemin cansız bedenini havada salladı.

Ayağa kalkarak sinirle Dihye ye saldırdım. Tüm gücümle göğüsüne vurdum. Ama o bir anda sessizce durup bana baktı.

Sonra tek eliyle kollarımdan tuttu:

- Yeter!

- Öldür beni!

Ani bir hareketle beni kucağına alıp diğer ifritlere dedi:

- Tüm cesetleri yakın!

Gözyaşlarıyla onu itmeğe çalıştım ama çok güçlüydü.

- Brak beni! Neden beni öldürmedin!

Bu kadar çok konuşmama rağmen bana cevap vermiyordu. Bir göz kırpımında kendimi başka bir odada buldum. Dihye beni yere bıraktı ve beni iterek üstüme kırmızı bir gelinlik attı.

- GİY ŞUNU! BU İŞ ÇOK UZADI BU GÜN SENİNLE EVLENECEĞİZ!

- SENİNLE ASLA EVLENMEM! NEFRET EDİYORUM SENDEN! BEN...BEN...BEN SANA AŞIK OLMAYA BAŞLAMIŞTIM LAN! AMA ÇOK SAĞOL BANA GERÇEK KİMLİĞİNİ VE ASLADA İYİ BİRİ OLMAYACAĞINI ÇOK İYİ ISPATLADIN!

Bu sözlerimi duyunca, kolumdan tutub beni kendine çekti. Sonra kollarımı çok kötü sıkara gözlerime baktı:

- BANA AŞIKTIN DA NEDEN BAŞKA BİRİYLE EVLENİYORDUN! SENİ NE KADAR İSTEDİĞİMİ BİLİYORDUN AMA NEDEN BANA İHANET ETTİN!

Yine gözlerimden yaş damla damla süzülerek:

- Çünkü, mecburdum ... Babam hastaydı ve be...

Sözümü keserek:

- KES!!! MAZERETİN BU MU? KARŞINDA ÇOCUK MU VAR?! SEN KİMİ KANDIRIYORSUN!

- Tamam... o zaman Asmeri çağır buraya o her şeyi anlatır sana!

Dihye kızgın sesle Asmeri çağırdı. Asmer hemen ışık hızında aniden yanımızda belirdi. Dihye ona bakarak:

- Asmer bu hayin kadının evinde neler dönüyordu, onunda yanında söyle duysun.