Wasza pierwsza kłótnia:
V:
Sobota, ukochana sobota. Chciało by się spać do późna, lecz obowiązki czekają. Wstałaś o godzinie dziesiątej dwadzieścia i prędko zrobiłaś poranną toaletę. Wychodząc z łazienki zobaczyłaś śpiącego chłopaka. Usiadłaś obok niego i pogłaskałaś policzek.
-Kochanie- szepnęłaś mu do ucha- wstawaj, obiecałeś mi pomóc
-Pięć minut i jestem przy tobie słońce- powiedział kładząc się na drugą stronę
-Będę czekać- pocałowałaś jego nosek i udałaś się na dół
Przez godzinę posprzątałaś już kuchnię i korytarz, ale sama. Zdenerwowana udałaś się na górę, gdzie książę jeszcze spał. Zabrałaś jedna poduszek i rzuciłaś nią w chłopaka.
-Długo królewno?!
-Już wstaje myszko, po co te nerwy- powiedział zaspanym głosem opierając się o łokcie
-Za trzy sekundy widzę cię w salonie
-Dobra
Odetchnęłaś z ulgą, że twój chłopak w końcu łaskwie pomoże ci w robieniu porządków domowych. Zabrałaś się za pranie, udałaś się na górę, gdyż wiedziałaś, że zastanie cię góra ciuchów do wyprania. Oczywiście nie myliłaś się. Zabrałaś brudne rzeczy i udałaś się w stronę pomieszczenia. Kiedy włączałaś pralke jak poparzony wpadł twój książę z bajki.
-Jezu skarbie zapomniałaś o tym- rzucił ci kolejną górkę brudnych ubrań
-Czy ty czasem nie miałeś mi pomóc?
-No miałem
-Więc na co czekasz?
-No, ale plany się zmieniły
-Niby, że jak się zmieniły?
-No kiedy indziej ci pomoge, bo mi się nie chce
-Jebie mnie to, że ci się nie chce! Mi też się nie chce, a sprzątam
-Spokojnie bez nerw, złość piękności szkodzi, choć ty się nie musisz o to martwić- pokazał ci szereg białych ząbków
-Denerwujesz mnie- rzekłaś
-Ty mnie też i co?
-Dobra spokojnie- złapałaś się za głowę- albo zaczniesz sprzątać grzecznie albo się pogniewam
-To się gniewaj- powiedział wychodząc z pomieszczenia
-Hej!- krzyknęłaś- myślisz, że ja to kurwa twoja sprzątaczka jestem?!
-A nie?
-Ty sobie teraz żarty stroisz?!
-Nie pierdol tylko do garów tam twoje miejsce- powiedział i wyszedł z domu
