ZÜMRA

10

Gözler kalbin aynası derler,insan sevdiğinin gözlerine bakıp kalbini hisseder.

Yazardan...

Şuan herkes kavgayı izliyordu ve çok büyük bir dedikodu malzemesi çıkmıştı. Yıllardır dedelerinin şirketinin başında duran Ozan ve ailesinin o koca şirketi iflasa sürüklediği büyük bir dedikodu malzemesi olmuştu. Aktan ise şuan karşısında duran bu adamı öldüresiye dövmek ve hırsını almak istiyordu. Neva ise şuan Aktan'ın nasıl sinirlendiğini kızaran gözlerinden ve yumruk olan ellerinden anlıyordu. Özgür, Aktan'ın ufak bir atağını bekliyor kardeşi ile birlikte bu pisliğin üzerine atlamaya dua ediyordu.

Özgür, Aktan'ın her şeyi bilmesini ve herkese duyurmasının hesabını sormak için iki adım öne gitti ve Aktan'ın karşısında durdu.

- Şirket gayet iyi durumda fakat merak ettiğim bir şey var. Hadi ben şirketin iflasını kendime yedirebilirim ama sen nasıl oluyorda sözlü bir kıza göz koyabiliyor ve kendine yediriyorsun?

Bu cümlesi Ozan'ın yumruk yemeden önceki son cümlesiydi. Aktan onu yere sermiş ve öldüresiye yumruk atıyordu. Daha vurduğu gibi her yer kan olmuştu. Ozan birden atağa geçmeye çalıştı ama çalışmak ile kaldı. Aktan kendini dizginledi ve ayağa kalktı herkese göz gezdirdi sonunda sevdiği kızı gördü. Korkmuştu. Ozan'ın yakasından tutup kendine çekti:

- Herkesin önünde söylüyorum bu bir daha tekrarlanırsa bu kadar kolay durmam. Ha bu arada ortada ne bir söz nede bir sevgi var bana laf cambazlığı yapma.

Aktan cümlesini bitirip geri itti ve Neva'nın yanına gitti. Şuan okulun önünde ki herkes onlara bakıyordu Aktan ise sevdiğine bir an önce kavuşması gerektiğini düşünerek aklının bir köşesine planlar koydu.

Aktan, Özgür'e baktı sanki bir şeyden izin istiyorcasına ve Özgür o isteği anlayıp baş hareketiyle can dostuna onay verdi. Aktan, Neva'ya bir adım daha yaklaşarak elini beline atıp arkalarında duran arabaya doğru hareket ettirdi. Neva her ne kadar karşı çıkmaya çalışsa da belindeki el dur dercesine hafiften sıktı ve anladı ki yanındaki bu adamın şuan aklında plan vardı.

- Ne yapıyorsun herkes bize bakarken bunu niye yaparsın ki?

- Ne yapsaydım o adama meydanı boş mu bıraksaydım?

Neva adama ne diyeceğini bilmiyordu. Şu zamana kadar bir iki tane sevgilisi olmuştu fakat bu denli yaklaşma olmamıştı. Neva şuan bu adama karşı birden kinle dolmuştu.

Dört genç arabaya bindiler. Deniz korku ile,Aktan ve Özgür sinirle,Neva ise anlamını bilmediği bir duygu ile binmişti arabaya. Neva şuan Aktan'a yumrukla 'sen ne yaptın insanlar ne düşünür' demek istedi ama o insanları takmazdı ki. Arabayı kullanan ve siniri on metre öteden belli olan o adama baktı uzunca,çok yakışıklıydı. Ama yakışıklılığını karekteri ile daha da ön plana koyuyor sanki gece bir ateş gibi parlayan yıldız gibi kadına yol tutuyor el ayak oluyordu. Ne yapacaktı Neva? Bu karşında ki adamın kendisini ona çekmesine izin mi verecekti yoksa direnip bu çekime engel mi olmalıydı?

Araba durduğunda ancak fark edebildi Neva buraya gelene kadar Aktan'ın yüzüne bakmış durmuştu. Kafasını kaldırdığında kasabanın sahilin oralarda neredeyse hiç bilinmeyen bir yere geldiklerini görmüştü. Burada bir kaç bank,kamelya vardı. Her yer yeşillik ile doluydu. Huzur kokuyordu.