Reincarnated as a Binibini

KABANATA 40

Padabog akong umalis sa pwesto na ‘yon dahil sa nasasaksihan ko!

Ughh! Yakapin ba naman pabalik si Hannah?! So what?! Pake ko ba kung mag yakapan pa sila ron.

Pake ko talaga!

Bumalik ako sa pwesto kung saan naroon pa rin ang mga taong nag kakasiyahan, napalingon sa gawi ko si Ren bago ngumiti.

“Saan ka galing? Kanina pa namin kayo hinahanap.” tanong nito.

“May pinuntahan lang ako.” saad ko.

Nilibot niya ang tingin niya. “Akala ko ay mag kasama kayo nila Joaquin at Hannah.”

Naroon ang dalawa sa sulok, may ginagawang kababalaghan.

“Hindi ko sila nakita.” saad ko. “May tanong ako Ren.”

Nangunot naman ang makinis nitong noo. “Ano iyon, binibini?”

“May nararamdaman ka pa ba kay Hannah?” i asked.

I‘m curious, okay?!

Ngumiti ito, ngiting nang aasar. “Pag ba sinabi kong wala na, ikaw ang papalit?” nangunot din ang noo ko dahil sa sinabi niya.

Teka, deja vu ata ‘to eh! Parang may naalala akong sinabi na niya ‘yan! Dito rin mismo sa San Lazaro kung saan una kaming nag kita, tf?!

Ganon din ang naging tanong ko sakaniya non! “Parang sinabi mo na rin sa akin ‘yan ah?” saad ko na ikinatawa naman niya.

“Tinanong mo na rin sa akin ‘yon ah?” pang gagaya niya sa akin.

Nag katitigan pa kami bago kami natawa nang sabay. “At ngayon sasagutin ko ang tanong mo ” napatigil ako sa pag tawa at tinignan siya. “Hindi ko alam kung may nararamdaman pa ba ako sakaniya.” sagot niya.

Natigilan ako, napatitig ako sa mukha ni Ren, ang sabi sa kwento ay obsessed si Renren kay Hannah pero wala akong nakikitang ganoon ang ugali niya.

Nag bago bigla ang ugali niya. “Sabi ko sa sarili ko na hindi ko na muling guguluhin pa si Binibining Hannah, ipapaubaya ko na siya sa kapatid ko.” saad niya. “Pero ang sabi ng kapatid ko ay titigilan na raw niya ang panliligaw niya kay Binibining Hannah na ikinataka ko at sinabi niya naman kaagad sa akin ang dahilan.”

Gusto kong matawa, matawa sa pagiging padalos dalos ni Hannah, tignan mo doble karma niya mga beh! Nawala na sakaniya si Renren nawala pa si Ej nang sabay!

Kung minamalas nga naman siya!

"Pero ngayon ay sinarado ko muna ang aking puso at hindi muna iibig sa iba, dahil kusa naman dadating iyon." naks ang lalim non boy!

Tumingin siya sa gawi ko. “Diba aking kaibigan?” natatawang ani niya.

Natawa na rin ako. “Oo aking kaibigan, tama ang naging desisyon mo sa buhay.” natatawa ring sagot ko.

“Anong tinatawa tawa niyo mga kaibigan, pasali naman kami.” napangiwi naman ako nang marinig ang boses ng tukmol na si Raf.

Biglang may kumapit sa mag kabilang braso ko nang tignan ko iyon ay yung dalawang babae na si Claria at Olivia.

“Hi, binibini.” nakangiti nilang bati sa akin na ikinangiti ko rin.