Smitten To A Benjamin (4th Gen #16)

Chapter 15

"Kumakain ka ba ng isda?" Hakob asked her as they reached the wet market. Pamilyar na sa kanya dahil nakapunta naman siya rito.

"Duh? I'm not maarte, Elias."

But Hakob Elias just looked at her like she's a big far liar.

She sighed.

"Fine. I'm maarte but I'm not mapili." Bawi niya sa sinabi.

Nakita niya ang naliit na ngisi nito sa labi. Hindi niya alam kung para saan ang pagkaaliw sa nga mata nito.

"Tama ka, Señorita. Kasi pinili mo ang tulad ko, 'di ba?" Hakob said smiling and held her hand and continue walking.

Right.

Now, the reality is slowly sinking inside her head. Hakob Elias said that as if he's out of her league which is true. Hakob Elias is not crazy rich, he's just a mere gorgeous guy with many jobs and now someone's pet because he accepted that guy's proposal. But even if he had ton of money, he's still unknown, Betlogan doesn't ring a bell on elite circle. Her father won't approved this. Her father won't like Hakob Elias because he's poor.

Her heart clenched on that. He likes him. Gustong-gusto niya ito pero mapipilit ba niya kung hindi talaga sila pwede?

It's like they're a princess and a pauper.

She tried to cheer up her mood, lalo pa't nakita niya ang masayang ngiti ni Elias sa labi. Nakakatunaw ng kalungkutan. Kung pwede lang talaga itong ibulsa.

"Libre na, Hakob." Pagpupumilit ng ginang.

"Naku, malulugi kayo niyan, Aling Medang." Natatawang saad ni Hakob at pilit talagang magbayad.

"Hindi na, libre ko na lang kasi gwapo ka at gusto ka ng anak ko." Hagikhik ng ginang.

Agad na nag-init ang ulo niya.

Can't she see that Hakob's holding her hand? That means that he's her girlfriend! Wait, what?!

"Costumer niyo po ako, sayang rin ang isang kilo na 'to kung libre." Magalang na paliwanag ni Hakob.

She rolled her eyes, starting to feel impatient.

"Huwag na---"

"Why can't you just accept the money so we could go?" Tanong niya sa ginang.

Mukhang nagulat ito sa pagsingit niya kaya kaya natanggap nito ang perang inabot ni Hakob.

Nauna na siyang umalis. Agad naman siyang hinabol ng binata at pinagsiklop ang kamay nila.

"You don't have to be mean." Hakob whispered softy.

Imbes na dapat kumunot ang noo dahil galit siya ay para bang 'yong nguso na lang niya ang gumalaw. Napalabi tuloy siya sa tono ng boses nito!

"I'm not mean, Elias. I'm so calm earlier." Giit niya.

Hakob sighed.

"Oo na, hindi na ikaw galit." He submit.

Nag-init tuloy ang pisngi niya sa inasta nito. She knew what she did back there was quite mean, nagpadala siya agad sa init ng ulo niya. Way back on California on their mansion, she's always mad and mean, spoiled brat and bitch and for her to act like that is normal but right now, she reflect on what she did, nakaramdam siya ng hiya sa binata. Pakiramdam niya tuloy ay hindi na sila bagay.

Bumili sila ng gulay. Halos wala naman siyang trabaho maliban sa tagahawak ng kabilang kamay ni Hakob. Sa isang kamay nito ay ang pinamili nila, mukhang hindi naman ito nahihirapan sa paghawak kamay nila.

Siya na ang taga-tanggap ng sukli. Pinipilit niyang maging kalma kasi ikalima na iting ginang na parehas rin ang asta sa nauna.

"Naku, Hakob. Kabayaran lang 'yan sa pagtulong mo kay Alyana sa pagbuhat ng kahon dati." Kinikilig na wika ng ginang na mukhang tinutukoy nito ang anak.