Özel Bölüm 4

382 35 22
                                    

Gözlerimi aniden Arya'nın ağlama sesi ile açtığımda Aslı da tıpkı benim gibi hızla ayaklanmıştı.

"Derman Allah seni kahretsin! Fişi mi çektin sen salak!"

Aslı ağlanır gibi Derman'a baktığında beşiğini henüz on dakika önce uyuduğum koltuğun önüne çektiğim Arya deliler gibi ağlıyordu. Karnımdaki prenses nedeniyle yavaşça eğilip onu kucağıma alırken Aslı Derman'ın yakasına yapmışmış, onu aldığı gazete ile dövüyordu.

"Biz bu çocuğu nasıl uyuttuk senin haberin var mı? Öldüm be öldüm!"

Derman geriye doğru kaçıp ellerini iki yana açtı.

"Ya ben ne bileyim Arya için yaptığınızı! Uyumuşsunuz diye bende unuttunuz sandım!"

Başını geriye atıp elini alnına vurdu.

"Elektrikli süpürge açıkken mi? Derman sen evli değilken bu kadar aptal değildin. Ne oluyor sana be!"

Elini tehditvari şekilde salladı.

"Bu çok farklı konulara uzar karıcım lütfen aile kavgalarımızı tek başımıza olduğumuzda yapalım yoksa sonu istediğim yerde istediğim şekilde bitmiyor."

Derman'ın sesi ile Arya ağlamasını şiddetlendirirken Aslı bana dönüp ellerini açtı.

"Derman kızım var küfür edemiyorum, defol! Kızımı emziricem."

Elindeki poşeti kenara koyup gözlerini devirdi.

"Sanki görmediğim şey Aslı."

"Derman!"

Derman üfleyerek yukarı çıktığında yavaşça arkama yaslandım. Karnımdaki prenses görünümlü haylaz iki dakikadan fazla ayakta durursam tekme yağmuruna başlıyor daha doğmadan hareketlerimi yönetiyordu.

Ve evet doğuma daha iki ay vardı. Çağlar'dan tam altı yıl sonra giriştiğimiz bu iş bana fazlasıyla pahalıya patlamıştı.

Çağlar mı?

Sizi tanıştırmadın değil mi? O benim bebeğim. Yedi yaşında abi olacak ilk göz ağrım.

Çağlar'a hamileyken ne kadar mutlu ve heyecanlıysam, şu an hamile olduğum minik cadım Duru'da bir o kadar gergin ve bezmiştim. İlk zamanlar aklımda sadece yine anne olmanın heyecanı varken şu an doğum anında yaşanabilecek herhangi bir sıkıntı anında Çağlar'ın annesiz kalacağı düşüncesi aklımdaki tek ve en önemli sorundu.

"Yine nerelere daldın kız?"

Omzumu silkip arkama yaslandım.

"Hiç öyle düşünüyordum."

Kısa bir süre gözlerini bedenimde gezdirip tekrardan kızına döndü. Ortamın sessizliği kapının çalışı ve içeriye giren üç afacan ve bir leydi ile bölünmüştü.

"Anne anne!"

Çağlar üzerindeki forma ile ter içinde yanıma gelirken gülümseyip ayaklandım.

"Efendim annecim."

Demir, Bora ve Deniz abim kıpkırmızı suratları ile içeriye girdiklerinde takım tamamlanmıştı.

"Yalın'a ve Asaf'a tam dört tane gol attım anne."

Heyecanlı heyecanlı yaptıkları maçı anlatırken yavaşça doğrulup yanımda duran çantayı alarak ayaklandım.

"Sen bana maçı anlatırken bende seni yıkayayım annecim olur mu?"

Hızla başını sallayıp anlatmaya devam ederken Demir yanıma gelip yanağıma uzun bir öpücük bırakırken bir eliyle de karnımı okşamaya başladı.

17.Piyon Demir/Yarı Texting (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin