Bölüm 6-No 17!-

669 72 30
                                    

Altıncı Bölüme Hoş geldiniz💗

Bölüm Şarkısı: Zeynep Bastık-Bana Sorma 

Keyifli Okumalar 💗♟

Bu arada yorum yapmayı unutmayın olur mu? O benim tek moral kaynağım :)

♟♟♟

Annemlerin gelmesinin üzerinden bir buçuk saat geçmişti. Annem içeride yemek hazırlıyor, Derman ve Deniz abim amcamla konuşuyor bende babamın omzuna başımı yaslayıp onları izliyordum. Ağlama krizim sonunda bitmiş ama fena mayışmıştım.

Babamın omzundan yavaşça kalktım. Anında bana döndü bakışları.

"İyi misin bir tanem ?"

Gülümsedim.

"İyiyim baba. Anneme bakıp bir yüzümü yıkayacağım."

Başının salladı ve abimlerin yanına adımladı.

Telefonumu elime alıp annemin yanına gittim. Mutfağa girer girmez ağzıma bir kaşık pekmez soktu ve tezgahın yanına gitti.

"Kızım bak sana pekmez, köy yumurtası ve keçiboynuzu tozu getirdim. Bu tozu pekmeze ekleyip her sabah bir kaşık yiyeceksin. Aksattırsan konuşmam seninle ona göre."

Gülümseyerek yanına gittim ve yanaklarını öptüm.

"Tamam Derya hanım. Emriniz başım gözüm üstüne."

"Anneyle dalga geçilmez. Taş olursun."

"Demir galiba çok dalga geçmiş annesiyle. Dimi Deva?"

Kendi tükürüğümde boğulurcasına öksürürken annemin uzattığı suyu içtim. İç sesim tam bir kuduruktu. Demir'e takık bir kuduruk. 

Tövbe Allah'ım çok tövbe.

Tezgaha yaslanıp meyve tabağından bir tane üzüm ağzıma attım.

"Anne benim çok uykum var. Biraz dinlensem olur mu ?"

"Tamam sen geç odana yemek hazır olana kadar yat kendine gel. Ben kaldırırım seni."

Başımı sallayıp mutfaktan çıktım. Çaprazımda kalan odama geçip kapıyı kapattım. Yatağıma yatıp tavanla kesişmeye başladım.

Bir kadını kurtarmıştım, amcam da dediğini yapabilirse eğer iki kadını kurtarmış olacaktım. Dünya için küçücük olsa da bu benim için çok ama çok büyük bir şeydi. Candı bu, şerefsizlerin istediği gibi yönetip son vereceği bir oyun değil.

Gözkapaklarım kapanmamak için direnirken aklıma bir anda uçuşan komite ve kayıt ile telaşla doğruldum. Hoca'nın verdiği numarayı zaten kaybettiğim için dün gece üçlere kadar araştırmıştım ama bir türlü bulamamıştım.

El mahkum Kerim hocayı aradım. Çaldı, çaldı ama açan olmadı.

"Hay Allah'ım."

Bugün hocanın dediği beş gün dolmuş altıncı güne giriş yapmış oluyorduk. İşimi okurken buldum diye sevinirken dakika bir gol bir kaybetmiştim.

Sinirle bir daha Kerim hocayı aradım ama sonuç aynıydı. Yaklaşık beş dakika odada gezindikten sonra aklıma gelen fikir ile telefonumu elime aldım. Satranç uygulamasına girip Demir'e yazmaya başladım. Sonuçta aynı okuldaydık onda olabilirdi numarası. En nihayetinde denemekten zarar gelmezdi.

Online haldeydi. İçimde kabarmaya başlayan ve asla ismini söylemeyeceğim duyguları bir kenara atmaya çalıştım.

"Sen söyleme ben söylerim. KISKANÇLIK."

17.Piyon Demir/Yarı Texting (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin