17.Piyon Demir/Yarı Texting (TAMAMLANDI)

Bölüm 34- Deva Bize Sevişler-

Selam Selam Selam

Nasılsınız? Bende iyiyim çok şükür.

Yeni bölüme hoş geldiniiiizz.

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın olur mu? Onlar benim tek motivasyon kaynağım.

Uzatmadan bölüme geçiyorum.

Keyifli Okumalar:)

♟♟♟

Deva'dan...

"Bir şey olmayacak dimi Gülce? Sapa sağlam çıkacak buradan Esma."

Başını sallayarak yanağımdaki yaşı sildi.

Çok korkuyordum. O hareketsiz yatarken her tarafının kan olmuş hali gözümün önünden bir saniye gitmiyordu.

"Esma!"

Koridorda büyük bir bağırış koptuğunda yüzü kireç gibi olan Deniz abim hızla bize doğru gelmeye başladı.

Hemen ardından Demir, Derman ve Bora koridora girdiğinde hepimiz ayaklandık.

"Abi."

Kollarını açarak yanıma geldiğinde buz gibi olmuş bedenine sıkıca sarıldım.

"Özür dilerim abi. Özür dilerim, çok özür dilerim."

Başını başımın üzerine yaslayıp titrek bir nefes verdi.

"Şşttt tamam. Sakin ol. Esma nerede? Doktor bir şey dedi mi?"

Bir adım geri gidip başımı olumsuz anlamda salladım.

"Geldiğimizden beridir sürekli içeriye birileri giriyor ama kimse bir şey demiyor."

Hızla başını sallayıp kapının önüne geçti. Bakışlarım Demir'i bulduğunda yanına gidip açtığı kollarının arasına girdim. Elleriyle belimi sıkıca tutup başımın üzerine bir öpücük kondurdu.

Daha fazla kendimi tutamayıp hıçkırarak ağlamaya başladım. Koridorun duvarları hıçkırıklarımı yankılarken gözlerimi kapattım.

"Benim yüzümden oldu Demir. Hepsi benim suçum!"

Yüzümün yaslı olduğu göğsü gerildiğinde hemen yanımızda duran sandalyeye oturdu. Başım hala göğsünden ayrılmazken elleriyle saçlarımı okşamaya başladı.

"Tamam bir tanem, tamam güzelim geçecek. Sapa sağlam çıkacak Esma buradan."

Ne kadar süre geçti bilmiyorum. Hıçkırıklarım dinmişti ve hepimiz kelimenin tam anlamıyla dağılmıştık. Derman ve Aslı tam karışımdaki sandalyelerde oturuyor, Gülce bu hastanede çalışan arkadaşını arayıp durum hakkında bilgi öğrenmeye çalışıyordu.

Deniz abim desen başını ellerinin arasına almış kapının önüne çökmüş duruyordu.

Onu öyle gördükçe sanki kalbime bıçak saplanıyor gibi oluyordu. Geldiğinden beri içeri girmeye çalışsa da doktora sorsa da bir bilgi alamadığından sadece duruyordu.

Dizlerimi biri dürtünde bakışlarım karşımda elinde su ile duran Bora'ya kaydı.

"Krizin tutacak yenge al birazcık su iç."

Yavaşça başımı sallayıp uzattığı suyu aldım. Esma'nın içeriye alındığı kapı açıldığında hepimiz ayaklansak da içerden çıkan hemşire resmen koşarak gittiğinde abim kalkıp duvara bir tekme savurdu.

"Biri bir şey diyecek mi artık!?"

Hiddetle bağırdığında Demir başımı göğsünden ayırıp abimin yanına gitti.