Alejo Series #1: Obsession Of Mr. Alejo (Valirch Sebastian Alejo) [ON-GOING]

Chapter 8: Monster!

-Dhalia POV-

This is my fifth day here in Alejo's mansion.  Almost one week na rin pala ako rito but it feels like a year being apart from my parents. 

A day before yesterday is traumatizing for me.  Kapag naaalala ko yun,  nanginginig na kusa ang katawan ko.

How dare he did that to me!

Napaka-halimaw nya!!!

Pinahid ko ang luha na pumatak sa mata ko.  Mga halimaw talaga ang tao dito, except for Valerie.  Sya lang ang mabait sa pamilya nila.

Napaayos ako ng upon ng makarinig ako ng yabag papalapit sa kwartong ito.  Sebastian chained my hands para hindi ako makatakas ulit.

But I still thankful kasi hindi na ako pinagbuhatan ng kamay ni Sebastian. 

"Ate Dhalia~" masayang tawag sa akin ni Valerie pagka-pasok sa kwarto ko.

Nakahinga ako ng maluwag. Akala ko si Sebastian na naman.

Umupo sya sa gilid ko.

"Musta na ang ankle mo?  Okay na ba?" tanong ko.  Nakwento nya kasi sakin na natulak raw sya ng mga kuya nya kaya medyo hirap sya maglakad kahapon.

"Okay na, ate.  Hindi na masakit," nakangiting sagot nito.

Nangunot ang noo ko bigla ng magbago ang ekspresyon ng mukha nya. Bigla itong nag seryoso. Medyo mabigat din ang aura nya.

Katakot sya ngayon.

"B-bakit?" utal kong tanong kay Valerie. Para syang nasasapian.

"Hmm. Nothing.  I just pity you, ate," ani nya saka sinuri ang buo kong katawan.

"I was just wondering kung bakit hindi mo magawang gustuhin si kuya Sebastian," dagdag pa nito.

"Excuse me ?!" kunot-noong tanong ko dito.

"Like,  mayaman naman kami.  Nabili nga namin ang buong region 5 so meaning the Sitio Esmeralda is not an exception---"

"Lupa lang ang binili nyo,  hindi ang mga tao," putol ko sa sinasabi nya.

She smiled--err smirk.

"Sigurado ka?" makahulugang saad nito sa akin.

"Oh well,  may pupuntahan pa pala ako---"
Akmang tatayo na sana sya ng tinanong ko sya.

"Bakit parang nag-iba ang ihip ng hangin?" tanong ko.

"Nag-iba ba?  Talaga ba?  O baka nag-a-assume ka lang," makahulugang bwelta nito sa akin.

Naloko na!

She lean closer to me.  My eyes widened ng mag sink in sa utak ko ang sinabi nya.

She smirked at me.

"See you mamayang gabi, ate," ani nya sabay labas ng kwarto.

I let out a deep sigh.

Hindi ko rin pala kakampi ang isang yun.

Mama,  papa,  Jane,  Vladimir,  tulungan nyo ako.

-Jane POV-

"Mas makabubuti kung h'wag ka ng mangialam," ani ng boses sa kabilang linya.

Tinawagan ko ang suspicious number,  nagbabakasakaling maituro nito kung nasaan si Dhalia.

It's been five days for Pete's Sake!!!!

"Ibalik mo na sa amin si Dhalia---"

"She's not Dhalia.  She is Dhara Lianna, my soon to be wife."