tiptoe. // tomlinson

y i r m i b i r.

  Nihayet yemeğimi bitirdiğimde yerimden kalkıp resim atölyesine doğru yürüdüm. Sanat okulunda okumak böyle bir şeydi. Her saat farklı bir dal. Müzik, resim, edebiyat, modern dans, bale, tiyatro.. Bunlar benim yaşam kaynağımdı. Bir kaç haftadır -o lanet stajyer geldiğinden beri- müzikal beni zorlasa bile sanattan vazgeçmezdim. Ve bir de şu bilmediğim numaradan gelen mesajlar ve ona özelimi anlatmam da beni tedirgin ediyordu. Ya birine söylerse.. İşte o zaman biterdim ben.

  Tiner ve boya kokuları beni düşüncelerimden ayırdığında bodrum katındaki atölyeye geldiğimin farkına vardım. Dolaptan kendime bir önlük seçip üstüme geçirerek şovalemin başına geçtim. Yarım tabloma bakarken boyalarımı çıkardım. Neredeyse kimse gelmemişti daha.

  Melinda arkamdan yaklaşıp "Rue'nun ölümünü mü yapıyorsun?" diye sorduğunda başımı sallayarak "Ölüm denince aklımda canlanan en harika ve duygu dolu sahne onunki." derken hafifçe gülümseyip sanki gizli bir şey söylüyormuş gibi devam ettim. "Ben açlık oyunlarına takıntılıyım. Şşş.." Kıkırdadım.

  "Benimse aklıma gelen tek şey büyükannemin yakılma anı." Gözlerini devirdi.

  Daniel içeri telaşla girerken "Liana! Tanrı aşkına neredesin sabahtan beri seni arıyorum." O soluklanırken dikkatimi ona verdim. İçimde gerçekten çok ama çok kötü bir his vardı. "Ne? Ne var?"

"Drama hocası seni çağırıyor. Spor salonunun arkasında! Acele et! Zaten seni bulayım diye yeterince çok vakit harcadım."

  Siktir! Biliyordum. Böyle bir bokluk olduğunu biliyordum. Ah o piçe güvenmemeliydim. Hemen yetiştirmiş sik kafalı!!

  Bir yandan küfrederken koşarak atölyeden çıktım.

  Cebimden telefonu çıkarıp bilinmeyen numaraya yazdım.

  Ben: Bok herif! Sana güvenmiştim.

. . .

Huh! Ne uzun bi bölümdü öyle :D

  Ve Liana hayalimdeki okulda okuyorsun asmpmpmt

Bölüm @Hunnybea içün :)) x