Istakozun gelişmesini tetikleyen ve büyümesini sağlayan şey, yaşadığı rahatsızlık ve strestir. -Abraham Twerski
Şehri ikiye bölen bir Duvarın ardında yaşamak zorunda olan Vuslat, bir sabah genç bir çocuğun ölümüne şahit olur. Bu infaz sayesinde her...
Uzun bir bölüm sizlerle birlikte, hepinize iyi okumalar canlarım. Oy verip yorum yapmayı unutmayın. 🦞
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*
Çoğu zaman netliğin daha iyi olacağına inanılır. En basit bir sorunun bile ya evet ya da hayır diye tek bir yanıtı olmalıdır çünkü belirsiz bir cevap insanı karmaşıklığa, oradan da şüpheye itebilir.
Bakıldığında insanın uzak durması gerektiği bu iki duygu, Vuslat'a her zaman en yakın durmuş ve sadık bir dost gibi sürekli yanında olmuştu.
Hayatındaki netlikler köşe bucak saklanmış ayrıntılar kadar azdı. Kendisini bildi bileli hep bir karmaşa, her şeye ve herkese karşı hep bir şüphe içerisindeydi. Böyle bir ruh halinde ve ortamda yetiştiği için aksi bir durumun insan hayatını nasıl değiştireceğini bilmiyordu.
Bir soruya tek bir yanıt vermeyi, her şeyin siyah ya da beyaz olduğu bir benlikle yaşamanın nasıl olduğunu bilmiyordu. Kendisi bu halde olduğu için karşısındaki insanın da böyle olmasını bekliyordu; kim olursa olsun o kişide netlik bulmak istemiyordu çünkü o zaman istediği şeyleri istediği biçime sokma lüksünden mahrum kalacağını çok iyi biliyordu.
O yüzden bunca zamandır az sonra anlatması gerekenleri Faysal'a anlatmaktan kaçmıştı. Kendi kendisini teselli edebilmek için her ne kadar olumlu düşüncelerle dolmaya çalışıp bütün kötü ihtimallerden kurtulmaya çalışsa da içten içe yaşanacakları biliyordu. Bir ses vardı, arkadaşının duyduklarının hiçbirini onaylamayacağını, ona soracağı hiçbir soruya evet yanıtını vermeyeceğini söylüyordu. İşte tam bu anda belirsizliğin rahat kollarına sığınmak istiyor ama artık ok yaydan çıktığı için her zorluğa katlanmak zorunda olduğunu hatırlıyordu.
Bu saatten sonra Faysal'la konuşmaktan vazgeçemezdi. Artık ondan ya evet ya da hayır cevabı almak zorundaydı, artık kendi yarattığı hayal aleminden çıkıp hoşuna gitmeyecek de olsa gerçekle yüzleşmek zorundaydı. Oturduğu yerde derin bir nefes alırken kendisini neden en kötüye hazırladığını sorarak kızdı, aslında bunun nedenini bilse de yok sayarak evin içinde volta atmaya devam etti. Saatler öncesinde Faysal'a attığı mesaja çok geçmeden karşılık gelmişti. Vuslat, kendisini arayan arkadaşına ne diyeceğini bilemediği için yanıt vermemiş, ancak mesaj olarak diyaloga geçmişti. Peş peşe sorulan meraklı sorular üzerine durumu biraz yumuşatan ama mutlaka görüşmesi gerektiğini belirten bir mesajla karşılık vermişti, neyse ki çocuk reddetmemişti ama akşam gelebileceğini söylemişti.
Akşam olmuştu, açmadığı lamba yüzünden karanlığın hakim olduğu odada kapının her an çalmasını bekliyordu. Bu bekleyiş kalp atışlarını hizadan çıkarıyor, az sonra yaşanacakları düşündükçe dili damağı kuruyordu. Haline canı sıkıldığı için sakinleşmeye çalıştı ama ilerleyen zaman onu sadece daha çıkılmaz bir hale düşürdü. Bakışlarını kapıdan zar zor alıp kolundaki saate baktı, arkadaşının yarım saat geç kaldığını görünce kaşları derinden çatıldı.
