_________________________________
Saatlerdir çocuklarla çalışıyorduk. Hala daha bitirmiş değildik ama hepimiz birer ölü sayılabilirdik bunu yüzlerine bakınca anlaya biliyorum.
"Yeter artık gerisini yarın yaparız,ben çok yoruldum."
"Tamam bende bıraktım artık." dedi Defne kendini kanepeye bırakarak.
"Kahve veya çay isteyen var mı?" Diye sordu Erdem oturdu yerden kalkarak.
Saat epey geç olmuştu ve şu an tek isteyim eve gidip uyumaktı.
"Yok sağol ben almayayım hata ben gideyim saat epey geç oldu. Kızlar geliyor musunuz?"
Oturduğum yerden kalktım ve benimle birlikte kızlarda kalkmıştı.
"Bende kalsaydınız bu geçe bu saate gitmeseydiniz?"
"Yok gidelim biz Hazan haklı." dedi Özge.
Benim başkasının evinde kalamadımı biliyordu Özge. Çok yakın olmam gerek birinin evinde kalmam için Erdem'de yakındı ama İşte rahat edemiyorum onun yanında.
"Peki siz nasıl isterseniz."
Geldiğimizde üzerimizden çıkartıp kapının önüne fırlattığımız eşyalarımızı aldık ve Erdem'le vedalaşıp ayrıldık evden.
"Hazan yarın bir işin var mı?" Diye sordu Defne çantasında araba anahtarlarını ararken.
"Sabah bir toplantım var sonra bütün gün boşum."
"Yarın şöyle kız kıza alışverişe çıkalım mı?"
"Olur çıkalım, Özge?"
"Yok be kızım siz gidin benim işlerim var yarın şirkete gitmem gerek"
"İyi tamam yarın haberleşiriz o zaman güzelim."
"Tamam ararsın yarın beni." Dedim ve ikisiyle vedalaşıp arabama bindim ve yeni evime doğru ilerledim.
🕊
Genc adam uyuyamayacağını bildi halde girmişti o soğuk yatağa ama gözünden bir damla uyku yoktu. İki yıldır bu böyleydi küçük kızını görmeden uyuyamıyordu. Genc adam bir ümit belki uyurum diye kapadı gözlerini ama öyle olmamıştı ama gözünü kapadığı an küçük kızının o masum meleksi yüzü geldi gözlerinin önüne. Buna bile razıydı onu hayal etmek bile ona iyi geliyordu. Tam uykuya dalıyordu ki kapısı iki kere tıklatıldı ve açıldı.
"Abi uyudun mu?" Diye sordu Tahir.
Tahir en güvendi adamlarından biriydi Ateş'in. Bu hayata kendinden başka en çok Tahir,Polat ve İlyas'a güvenirdi Ateş.Bu üçü onun için ölmeye hazırdı Ateşte onlar için.
"Söyle." dedi Ateş sert bir şekilde şu an kızgındı arkasındaki adama. Onu o güzel hayalinden çekip aldığı için.
"Abi şey yenge arkadaşının evinden çıktı,şu an kendi evine gidiyor." dedi Tahir
Genc adam mutlu olmuştu bu duyduklarıyla küçük kızı kalmamıştı o Erdem denen şerefsizin evinde.
"Tamam çıka bilirsin."
"İyi geceler abi."
Tahir biliyordu Ateş'in bu gece uyuyamayacağını o yüzden haberi alır almaz soluğu Ateş'in yanında aldı. Ve şu an odadan çıkar çıkmaz kendini bilgisayarın önüne atınıda biliyordu. Hiç biri Ateş'in bu yaptığını doğru bulmuyordu ama başka türlü Ateş'i yapamayacağınıda biliyordu. Ateş Hazan'ın evine kamera koyduracağını söylediğinde herkes buna karşı çıkmıştı ama bir türlü hiç biri vaz geçirememişti onu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TAKINTI/Ara verildi kısa bir süreliğine
ActionAteş KARACAOĞLU Türkiye'deki yer altı dünyasının sahibi. Her istediğini elde eden önündeki bütün kapıları aça bilen bir adam. İki yıldır tek bir şeye sahib olmak istiyordu Hazan Akbulut ... onu iki yıldır kendi göz hapsine mahkum etmişti ama küçük...
