19.Bölüm

2.6K 55 0
                                    

İyi okumalar
Yorum ve Vote atmayı unutmayın.

🕊

Ateş'le birlikte duş alıp çıktık banyodan, ne ara bana kıyafet aldırdı bilmiyorum ama duştan çıktığımızda yatağın üzerinde poşetler vardı.
"Ateş bunlar ne?" Diye sordum Ateş'in elini bırakıp poşetlere doğru ilerlerken."Senin için." Diye cevap verdi Ateş. Sağol ya ben. anlamamıştım çünkü.

"Ateş gerek yoktu."

"Güzelim bununla ilgili seninle tartışmayacağım giysi dolabımda sana alan açtım eşyalarını yerleştirirsin."Dedi Ateş net bir şekilde.
Bu odaya mı? Gerçekten mi? Ama ben bu odayı istemiyorum hatta bu evi istemiyorum. Ne zaman bu evin duvarlarına baksam veya Ateş'in odasına girsem şu an oldum bu odaya o akşam aklıma geliyor. Ateş bir terslik olduğunu anlamış olucak ki hızla yanıma geldi.
"Bir sorun mu var güzelim." Diye sordu.

"Ateş ben bu eve ısınamadım." Dedim başımı yere eğerek.

"O gece yüzünden degil mi?" Diye sordu Ateş cevap vermedim daha doğrusu veremedim kendisini suçlamasını istemiyor ama o anlamıştı.

"O gece yüzünden." Diye tekrarladı bir kaç kez ve duvarda asılı olan aynaya bir kaç kez yumruk attı.Hızla yerimden kalktım ve yanına gittim.

"Ateş yapma ne olur." Dedim gözlerinin içine bakarak. Gözlerini kapatı ve derin derin nefes almaya başladı bu kendini sakinleştirme şekliydi galiba. Hiç konuşmadım onun sakinleşmesini bekledim o gözleri kapalı öylece dururken dün geceden dağılmış olan beyaz çarşafı aldım, Ateş'in yaralı eline sardım ve üzerine öpücük bıraktım.

"Bir daha kendine zarar verirsen seni asla affetmem Ateş,duydun mu beni. Kendine zarar vermekten vazgeç sen kendine zarar verdikçe benim burama bir bıçak saplanıyor."Dedim ve yaralı elini kalbimin üzerine koydum.

"Sana zarar verdim ben bu benim için en büyük acı ve yara. Kendimi durdurmam gerekiyordu."

"O geceyi aklımızdan tamamen çıkartıyoruz, tamamı o gece yok hiç yaşanmadı. Şimdi üzerimizi giyinip aşarı iniyoruz ve birlikte kahvaltı yapıyoruz." Dedim

Boşta kalan elimi ensesine atım ve o şahane dudakları kendi hakimiyetimin altına aldım. Dudaklarını ısırıp geri çekildim. Sertçe yutkundu ve o simsiyah gözlerini gözlerime kenetledi.

"Bence artık bırak beni yoksa kendime hakim olamayacağım ve kahvaltı yerine birbirimizi yiyeceğiz." Dedi.

Hızla ondan ayrıldım ve yatağın üzerindeki poşetleri karıştırmaya başladım. Ateş'de üzerini giyinmeye gitti.

"Boynunu kapatacak şeyler giyin." Diye bağırdı Ateş yan odadan. Boynu mu?  Odadaki boy aynasının önüne koştum ve oha ama bu ne.

"ATEŞŞŞŞŞ

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"ATEŞŞŞŞŞ..." diye bağırdım ve yanına koştum.

"Söyle güzelim." Dedi sakin bir şekilde kravatını bağlayarak.

"Bu ne?" Dedim boynumu göstererek.

"Ne,ne sevgilim ?"

Bu kadar sakin olması beni delirtiyordu. Üzerine ceketini giydi ve yanıma yaklaştı. Sağ elinin tersiyle morlukların üzerini okşadı ve küçük bir öpücük bırakıp gitti.

"Hadi çok oyalanma aşarı gel." Dedi ve çıktı odadan ve beni böyle bıraktı ben ne yapacağım şimdi makyaj malzemelerimde yok yanımda off Ateş off.

🕊

Aşarı indimde abimi görmeyi hiç beklemiyordum. Şu an Ateş'le abim kahvaltı masasında sohbet ediyorlar hemde normal insanlar gibi kavga etmeden.

"Abicim." Dedim merdivenlerden inerken.

"Hazan! Senin ne işin var burada." Dedi abim oturdu yerden kalkerken.

"Abi ben şey..." diye başladım lakin vericek bir cevabım yok.

"Ben çağırdım." Dedi Ateş.

"Seninle konuştuk kardeşimden uzak dur dedim sana." Dedi abim tekrar Ateş'e doğru giderken.

"Bende sana cevabımı verdim." Dedi Ateş

"Abi"

"Hadi gidiyoruz." Dedi abim.

"Sen gide bilirsin ama Hazan burada kalacak." Dedi Ateş'de oturduğu yerden kalkarken.

"Bunun olması için beni öldürmen gerek KARAKURT."

"O kolay KARACABEY sen iste yeter."

"Ahhh yeterin ama ne bu böyle küçük çocuklar gibi? Ben bir mal değilim yok bende kalıcak yok benimle gelicek. Ben kendi kararlarımı verebilecek yaştayım bunun farkındasınız degil mi? Abi sen istesende istemesende biz Ateş'le birbirimizi seviyoruz."

"Pişman olacağın şeyler yapmana izin vermeyeceğim Hazan bu adamın kim olduğunu bilmiyorsun. Bu adamın senden sakladığı şeyler var."Dedi Abim.

"Söyle o zaman sen söyle bende öğrenmiş olayım."

"Bu adam seni sevmiyor bu adam sadice benden intikam alıyor ben onun ab-." Ateş abimin cümlesini bitirmesine izin vermedi."yeter  sus." Diye bağırdı.

Nasıl yani gerçekten abimin dedikleri doğru mu? Gerçekten intikam almak mı istiyor.

"Ateş." Dedim ve yanına doğru gidiyordum ki elinle dur işareti yaptı ve" abinle git." Dedi.

Yapma İşte bana bunu yapma ne olur biraz önce yaşadığımız şeyden sonra.

"Ateş bana bir açıklama yapmak zorundasın."

"Ben hiç kimseye hiç bişey açıklamak zorunda değilim." Dedi Ateş sert bir şekilde.

Göz yaşlarımı ne kadar tutmaya çalışsamda başaramadım.

"Bir açıklaman yoksa bende yokum o zaman." Dedim ve evden çıkıp abimin arabasına bindim.

🕊

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

🕊

Sizce Ateş Hazan'dan ne saklıyor?
KARAKURT VE KARACABEY'in arasında nelere var?

TAKINTI/Ara verildi kısa bir süreliğine Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin