THANAS
Alam kong ang weird kasi bigla na lang akong magpapakita matapos kong mawala ng ilang buwan dito sa University pero wala na akong magagawa dahil ito na 'yon, nandito na ko, hindi na ko pwede mag back out dahil nandito na ako mismo sa harapan nilang lahat ngayon.
"Congratulations, Iha."
"Salamat po," I smiled broadly. Wala man akong nakuhang medal, masaya pa din ako dahil nahawakan ko na ang diplomang matagal ko nang gustong ipakita sa family ko. I bowed then I went down on stage and separated from Daddy. Daddy who came with me because my name has not been called yet, Mom is already crying and I know she is proud of me.
Mula sa kinauupuan nila Mom ay kitang-kita ko sila kuya na sobrang lawak ng ngiti at naka thumbs up pa sa 'kin, nag thumbs up din ako at kumindat na s'yang kinaikot ng mata ni kuya Travis. Natawa na lang ako saka ako umayos ng pagkakatayo, unexpected din kasi ang pag dating ko at kinulang daw sa upuan kaya tumayo na lang ako.
And that's okay too because I get nervous when my mind knows that Ace is just around the corner. Nakikita ko ang pasimleng tingin sa 'kin ng mga kaibigan ko at alam kong nagtataka sila kung bakit narito ako. Especially now that they don't even know I'm okay, I'm fine and I remember them all.
May group pictures kami sa phone ko at doon na nagsimulang nag bago ang lahat, ilang araw sumakit ang ulo ko hanggang sa naalala ko na sila. I thought at first that they were just part of my dream but no, they are not part of my dream because they are real and they are my friends.
Kanina ko pa naiiisip na sana hindi sila galit sa 'kin pero alam ko din na may karapatan silang magalit dahil sa ginawa naming pag alis noon.
The ceremony ended but Dad didn't want to go home yet and said they would just talk to Sir James and that's what they're doing now so here I am now, in the middle of my two brothers and I feel like they're bored too.
"Ayaw mo bang gumala muna, Thana?" Tanong ni kuya Timo habang nakaakbay ang braso sa akin, "For sure mamaya pa 'yan, kasi kapag nag salita si Dad, paniguradong oras ang aabutin niya."
"Tama si kuya, gumala ka na dahil lilipat ka na sa ibang campus next school year," sabi naman nitong si kuya Travis.
"But kuya..na museowo," nakakatakot talaga ako dahil hindi ko pa sila kayang harapin, lalo na siya.
(I'm scared)
"Si Ace lang 'yon, h'wag ka matakot," tinapik tapik ni kuya Timo ang balikat ko pero hindi pa din nababawasan ang kaba sa dibdib ko. "Besides, you're ready to explain your side to him, aren't you?"
Dalawang beses akong tumango, "Pero kuya, paano kung galit siya sa 'kin? As in galit talaga!"
"Hey Thana, look at me," tumingin ako kay kuya Travis at nakitang may maliit na ngiti sa labi n'ya, "Trust me, Ace is not mad at you."
"Pa'no mo naman nasabi?"
"Kasama ko s'ya nung nakaraan lang," he shrugged then he smiled, "Sige na!" Tinulak-tulak n'ya ko, "Puntahan mo na bebe loves mo!"
"Kuya!"
--
I can do this!
I was approaching our classroom and I couldn't help but be nervous when I heard their noise from inside. Sumilip ako sa pinto at nakitang may kaniya-kaniya silang ginagawa and wala dito si Ace...pati si Zia.
Tatlong beses akong kumatok at agad ko namang naagaw ang atensyon nila. "Ahm..h-hi?" Lalong umusbong ang kaba sa dibdib ko ng bigla silang manahimik. "P-pwede ba ako pumasok?"
Ang akala ko ay pag tahimik lang ang naging reaksyon nila pero nagulat na lang ako ng sabay-sabay nilang isinigaw ang pangalan ko. Si Kael at Gab ang unang lumapit sa 'kin at mahigpit akong niyakap na ginantihan ko naman.
BINABASA MO ANG
The Only Girl in Section Seven | Completed
Teen FictionDate Started: 08/01/21 Date Ended: 05/12/22 ☆☆ Caught in an emotional whirlwind, she stands at a crossroads between the person who hurt her and those who have filled her life with happiness once more. Will she succumb to the familiar shadows of pa...