My Hidden Identity

Chapter 29 Fall into Places

Chapter 29

Fall into Places

Althea’s POV

“Si Sofie yun di ba?” Nakita naming nahawi yung mga tao. Nakita naming nasa dulo sila ng bridge at malapit sa exit ng school. Tumingin sa akin yung lalaki. At ginalaw niya yung kamay niya na lumapit ako.

“Al no!!” Hinawakan niya yung kamay ko.

“Althea.” Sabi ni Tita Mina. I saw her so scared. It is the first time. Naalala ko si Mommy.

“Yuan.” Bigla kong inalis yung pagkakahawak niya sa kamay ko.

“Al!!”

Unti unti akong lumapit sa kanya. And when I’m near. Bigla na lang niyang tinulak si Sofie sa tubig. Hindi siya marunong lumangoy. When I was about to jump to save her

BANG

Bigla na lang sumigaw yung mga tao. Nakita kong tumatakbo na yung lalaki hawak hawak yung braso niya. Sumakay na siya sa big bike niya hinabol naman siya ng mga pulis. Nang makalayo na siya. Bigla akong tumalon, nakita ko si Sofie at inahon siya. But when we are near in the bank, my heart suddenly aches and I can’t breathe well.

Bigla na lang din tumalon si Yuan. At inakay kami. Nang makaahon na kami. Tinanong siya ni Tita.

“Are you alright? Sofie?? Althea??? Thank you Iha.” Umiiyak na din si Tita pati si Sofie. “What happen huh??”

“I-I don’t know Mom but when I was about to go to kuya and ate, he grabbed me. At sinabi niya na magingat daw tayo. Na siya yung pumatay sa Daddy ni Ate Althea, na hindi siya pwedeng maging masaya. Na wag na ding kalimutan na nandito pa siya.”

Bigla akong natigilan sa sinabi niya. He’s not stopping. He’s not satisfied. Dadamay na niya lahat ng mahalaga sa akin. “I’m sorry, Sofie, Tita.” Tumayo na ko.

“Where are you going?”

“Somewhere.”

“Delikado ngaun. Kung totoo na siya ang pumatay kayla Tito we need to be cautious. We need security.” Alam kong hindi niya ko hahayaang umalis. Umupo na lang ako sa bench.

“Why?”

“I’m cold.”

“Wait kukuha lang ako ng damit.”

“Yuan, kuha mo din ako ng hot choco.”

He stared at me. “I will not go anywhere, I promise. Napagod lang ako. Isa pa papuntahin mo na din dito sila Tita.”

“Okay, Just don’t go anywhere else.” Then he goes to Tita and Sofie. When he turn his attention to them I run through my car since yun yung ginamit namin papunta. I saw him in the side mirror running to me. I need to secure Toby and I need to talked to Tito Samuel.

But ng nasa highway na ko. I suddenly can’t breathe. “Not now, I---I have to do something.” Nahihirapan na na naman akong makahinga. Hinanap ko yung gamot, ng binuksan ko yung lalagyanan nakita ko naman at may nahulog na sulat. Uminom muna ko at hinintay na maging ok na. Then pinulot ko yung sulat.

I know this this is Manang’s letter. I got this from her granddaughter. Binuksan ko yun at binasa.

Pagkatapos nun bigla ko na lang yung nabitawan.

***

“I can handle that and if everything’s alright. I will be under your care Ninang.”

“Just make sure that you will.” Paglabas ko sa hospital nakita ko si Tito Samuel. Nabigla siya ng makita ako. Bigla niyang sinuot yung Jacket niya.