အပိုင္း ၄
'ဒါ ဘာႀကီးလဲ'
Korn ပန္းကန္ထဲမွာရွိေနတဲ႔ ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ႔ အမဲေရာင္အရာႀကီးကို ၾကည့္လိုက္သည္။ သူ အဲ႔ဒါက ဘာလဲဆိုတာကို သိခ်င္ေနတာေၾကာင့္ တစ္ဖက္သို႔လွန္လိုက္သည္။
'ၾကက္ဥေၾကာ္ေလ…' Inက ဝမ္းနည္းတဲ႔အသံႏွင့္ ျပန္ေျဖလာသည္။
'ဘယ္လိုေတာင္ လုပ္ထားရတာလဲ'
Korn ကၽြမ္းေနၿပီျဖစ္ေသာ ၾကက္ဥေၾကာ္ကို ခရင္းနဲ႔ ထိုးစြလိုက္ရင္း သူ သတိမထားလိုက္မိတဲ႔အခ်ိန္မွာ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္မိလုိက္ၿပီး ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းတဲ႔ ခ်စ္သူတစ္ေယာက္ပံုစံအျဖစ္ ေျပာင္းသြားခဲ႔သည္။
'ေၾကာ္ေနတဲ႔အခ်ိန္မွာ ၾကက္ဥေၾကာ္က ကပ္ေနတာေလ… လွန္လို႔မရေတာ့ ဒီလိုပံုစံျဖစ္သြားေရာ... ေရာ့! ဒီမွာ…'
Inက ရွင္းျပၿပီးေတာ့. ပလက္စတစ္ဘူးေလးကို ထုတ္ကာ Kornကို ေပးလိုက္သည္။
'ဟင္... မုန္႔ေတြလား'
Korn အဖံုးကို ဖြင့္လိုက္ၿပီးေတာ့ အထဲကို ၾကည့္လိုက္သည္။ အထဲမွာေတာ့ Lookchubလို႔ေခၚတဲ႔ ထုိင္းရုိးရာမုန္႔ေတြရွိေနတယ္။
'In အေမ့ကို ကူလုပ္ေပးထားတာ...'
Inရဲ႕လက္ေလးေတြက Lookchubတစ္ခုကို လက္ညိဳးထိုးျပလိုက္ၿပီး...
'အထူးသျဖင့္ ဒီဟာေလးက ပိုၿပီးလုပ္ရတာ ခက္တယ္'
ၾကယ္ပံုစံရွိတဲ႔ဟာေလးကို ညႊန္ျပလိုက္သည္။ မုန္႔ေလးေတြအားလံုးက အေရာင္ကာလာမ်ိဳးစံုနဲ႔ လွပေနသည္။
'အာ... ပါးစပ္ဟ...'
Kornကေတာ့ ရယ္စရာေကာင္းေလာက္သည္အထိ ပါးစပ္ဟလိုက္ၿပီး Lookchubကို စားလိုက္သည္။ သူ အဲ႔မုန္႔ကို ဝါးလိုက္မိတဲ႔အခ်ိန္မွာ ရနံ႔ေမႊးေမႊးေလးကို ရလိုက္သည္။
'ဂ်ယ္လီေမႊးအရသာနဲ႔ ဆင္တာဘဲ...'
'ဒါေလးကလည္း အရသာရွိတယ္' Kornက ခါးေလးကို ကိိုင္းလိုက္ၿပီး သူ႔အေရွ႕မွာရွိေနတဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းပါးပါးေလးကို နမ္းလိုက္သည္။
'ဒါနဲ႔ ဒီၾကက္ဥေၾကာ္ကို မစားလို႔ရမလား'
YOU ARE READING
The Red Thread: Until We Meet Again (မြန်မာဘာသာပြန်)
RomanceThis is the Novel by LazySheep. The Original Author give me a permission to translate Thai to Mm. I'm aslo translating my own, and I'm not using any other translation. 🚫 use for commercial 🚫 re-post 🚫 copy 🚫 screenshot