အနီေရာင္ ပိုးခ်ည္မွ်င္ ၂

48 4 0
                                    

အပိုင္း ၁၃

ေန႔လည္စာစားၿပီးတဲ႔အခ်ိန္မွာေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က ေက်ာင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ ေရွ႕ဘက္အျခမ္းေတြကို ခဏတာ လိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။ ၿပီးတဲ႔အခါမွာ သူတို႔သက္ဆိုင္ရာဌာနေတြကို ျပန္ခဲ႔ၾကသည္။ P'Deanက ဌာနကို လိုက္ပို႔ေပးမယ္လို႔ ဆိုေသာ္ျငားလည္း Phamက အေၾကာက္အကန္ျငင္းမိသည္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ P'Deanသာ လိုက္ပို႔ေပးမယ္ဆိုရင္ အုပ္စုလိုက္ စၾကမွာကို ေၾကာက္တာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။

ေကာင္ငယ္ေလးက fbကိုဖြင့္ကာ New Feedကတက္လာတဲ႔ ထိုင္း႐ုိးရာမုန္႔ကလပ္ရဲ႕ပိုစ့္ကို ၾကည့္ၿပီး မ်က္လံုးေတြက အဝိုင္းသားျဖစ္ကုန္သည္။ စီးပြားေရးဌာနကို အရင္ႏွစ္ထက္စာရင္ ပိုၿပီး လူေတြစိတ္ဝင္စားလာေအာင္ လုပ္ႏူိင္ခဲ႔တဲ႔အတြက္ သူ အရမ္းဂုဏ္ယူေနမိသည္။ ေအာက္သို႔ဆက္ၾကည့္လိုက္တဲ႔အခါမွာေတာ့ P'Deanကို ခိုးၿပီး႐ုိက္ထားတဲ႔ ေနာက္ထပ္တစ္ပံုကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ သူ အဲ႔ပံုကို ဒီအတိုင္းၾကည့္ကာ သက္ျပင္းခ်လိုက္မိသည္။

သူ ထိုဓာတ္ပံုေလးကို saveထားလိုက္သည္။

ၿပီးတဲ႔အခါမွာေတာ့ ဖုန္းကို အိတ္ကပ္ထဲသို႔ ထည့္လိုက္သည္။ ခဏအၾကာမွာ P'Giffiက သူ႔ကို LINEကေနတစ္ဆင့္ ကလပ္အခန္းထဲသို႔လာဖို႔ ေျပာလာတာေၾကာင့္ ဌာနသို႔ေလ်ာက္ေနတဲ႔ေျခလွမ္းေတြက ေျပာင္းသြားၿပီးေတာ့ ကလပ္အခန္းဘက္သို႔ ဦးတည္ၿပီး ေလ်ာက္သြားလိုက္သည္။

'ေသေသခ်ာခ်ာ ဇြဲရွိရွိ လုပ္ၾကမယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ အိပ္ၾကတာေပါ့...'

ကလပ္ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သူက သူမရဲ႕အဖြဲ႕ဝင္ျဖစ္သူေတြ စကားမ်ားဖို႔ ျပင္ေနတဲ႔အခ်ိန္မွာဘဲ သတိေပးလိုက္သည္။ Phamက လြယ္အိတ္ကို ခ်လိုက္ၿပီးေတာ့ လက္ကို ေဆးလိုက္သည္။ သူလုပ္သမွ်ကို ၾကည့္ၿပီး ျပံဳးေနၾကတဲ႔ ကလပ္အဖြဲ႕ဝင္ေတြရဲ႕အျပံဳးကို သူ နားမလည္ျဖစ္မိသည္။

'ငါတို႔ေမာင္ေလးရဲ႕လက္ကို ကိုင္ၿပီး ႏွလံုးသားယူသြားတယ္။ ဟုတ္တယ္မွတ္လား'

ေနာက္ထပ္တစ္ေယာက္က ထိုစကားကို ထပ္မံျဖည့္စြက္လိုက္သည္။

'ငါတို႔ကလပ္က ကေလးရဲ႕လက္ကို ကိုင္တဲ႔အတြက္ ေလ်ာ္ေၾကး ဘယ္ေလာက္ေတာင္းရမလဲ။ ကလပ္ေခါင္းေဆာင္...'

The Red Thread: Until We Meet Again (မြန်မာဘာသာပြန်)Where stories live. Discover now