အပိုင္း ၂၇
'ဦးေလး…'
Phamနဲ႔ Sinက တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း ေျပာလိုက္မိတယ္။ သူတို႔မွာ ေနာက္ထပ္ဦးေလးရွိတယ္ဆိုတာ သူတို႔မွမသိတာ… အထူးသျဖင့္ Sinက သူ႔အေဖကို အႀကီးဆံုးသားလို႔ ထင္ေနခဲ႔တာ…
'အေဖ႔မွာ အစ္ကို ရွိေသးတာလား'
Sinမ်က္ေမွာင္ ၾကဳတ္ထားလိုက္မိတယ္။ သူ ေမြးလာခဲ႔ လြန္ခဲဲ႔တဲ႔ႏွစ္ႏွွစ္ဆယ္ေက်ာ္ေလာက္ကတည္းက အေဖက တူျဖစ္သူအေၾကာင္းအပါအဝင္္ အျခားအေၾကာင္းေတြကို တစ္္ခါမွ မေျပာဖူးဘူး။
Kritက ေကာ္ဖီခြက္ကို ယူၿပီး ေသာက္လိုက္ကာ သူ႔အေရွ႕က ကေလးႏွစ္ေယာက္ကို ၾကည့္ၿပီး ေျပာရင္ေကာင္းမလား။ မေျပာရင္ေကာင္းမလားဆိုၿပီး တြန္႔ဆုတ္ေနမိတယ္။ သူ ဆံပင္ကို သပ္တင္လိုက္ၿပီးေတာ့ သူ႔ရဲ႕ျဖဴေဖြးေနတဲ႔လက္ကို စိုက္ၾကည့္လိုက္မိတယ္။ ဖန္ခြက္ေတြကို ဆုတ္ကိုင္ထားတဲ႔Phamရဲ႕လက္ႏွစ္ဖက္က ဘာအေၾကာင္းျပခ်က္မွ မရွိပါဘဲႏွင့္ တုန္ရီေနတယ္။
ဦးေလးKritရဲ႕မ်က္လံုးေတြက သူ မေတြ႕ရတာၾကာေနၿပီျဖစ္တဲ႔ တစ္စံုတစ္ေယာက္ရဲ႕မ်က္လံုးေတြနဲ႔ ခပ္ဆင္ဆင္… သူ႔အေဖေတာ့ မျဖစ္ႏူိင္… အဲ႔ဒါဆိုု ဘယ္သူလဲ။ အဲ႔ဒီ တစ္စံုတစ္ေယာက္ဆိုတာ ဘယ္သူလဲ။
'အင္း… အေဖ႔မွာ အစ္ကိုတစ္ေယာက္ရွိတယ္'
ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူ ကေလးေတြ ေျပာဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။
'အိုဟိုး… အဲ႔ဒါဆို သူ႔ကို ဘာလို႔ တစ္ခါမွ မျမင္ဖူးရတာလဲ'
Sinက သံသယျဖစ္ေနတဲ႔စိတ္ႏွင့္ ေမးလိုက္တယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူမွတ္မိသေလာက္ဆို အေဖရဲ႕ညီေလးက ေသသြားၿပီေလ… အထူးသျဖင့္ ဦးေလးKardကို အေဖကိုယ္တိုင္ သၿဂိဳလ္ေပးခဲ႔တာ…
'အနည္းဆံုး အိမ္မွာ တစ္ေခါက္ေလာက္ေတာ႔ ေတြးဖူးရမွာေပါ့'
Kritက လက္ကို ေဝွ႔ျပလိုက္ၿပီးေတာ့ ဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္ကို ေခၚကာ ေငြရွင္းလိုက္တယ္။ ၿပီးတဲ႔အခါမွာ ခ်က္ခ်င္းထရပ္လိုက္တာေၾကာင့္ က်န္တဲ႔ကေလးႏွစ္ေယာက္ပါ သူ႔အေနာက္က လိုက္လာခဲ႔ၾကသည္။ သူ႔ရဲ႕ေတာက္ပတဲ႔မ်က္လံုးေတြထဲမွာ ဝမ္းနည္းရိပ္ေတြ… အရမ္းပင္ပန္းေနတဲ႔အေငြ႔အသက္ေတြကို ျမင္ေနရတယ္။
YOU ARE READING
The Red Thread: Until We Meet Again (မြန်မာဘာသာပြန်)
RomanceThis is the Novel by LazySheep. The Original Author give me a permission to translate Thai to Mm. I'm aslo translating my own, and I'm not using any other translation. 🚫 use for commercial 🚫 re-post 🚫 copy 🚫 screenshot
