အပိုင္း ၂၂
ေျခာက္နာရီခြဲအခ်ိန္မွာ ေကာင္းကင္ႀကီးတစ္ခုလံုးက မဲေမွာင္ေနတုန္း… ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလံုးက မဲေမွာင္ေနၿပီးေတာ့ မီးတိုင္ရဲ႕အလင္းေရာင္တစ္ခုတည္းကသာ ထြန္းလင္းေနသည္။ အခု တကၠသိုလ္ဝန္းထဲက ကားပါကင္မွာေတာ့ ေရကူးကလပ္အဖြဲ႕ဝင္၁၆ေယာက္က စုေဝးေနၾကၿပီး လူအေယာက္၂၀ဆန္႔တဲ႔မီနီဘတ္စ္ေပၚသို႔ သူတို႔ရဲ႕အထုတ္ေတြႏွင့္ လုိအပ္သည့္ပစၥည္းေတြကို တင္ကာ အလုပ္႐ႈပ္ေနၾကသည္။
ကလပ္မန္ဘာမဟုတ္တဲ႔Phamကေတာ့ လြယ္အိတ္ေလးကို လြယ္ၿပီး မတ္တပ္ရပ္ေနကာ အစားအစာေတြ ထည့္ထားတဲ႔ေဖာ့ဘူးႀကီးေတြကို ကားေပၚတင္ေနတာကို ၾကည့္ေနမိသည္။ သူတို႔ေတြက တစ္လေလာက္ မုိးေခါင္ေတာ့မွာေၾကာင့္ အစားအစာေတြကို ဝယ္စုထားသလိုမ်ိဳး ေဖာ့ဘူးႀကီးေတြက အမ်ားအျပား… P'Deanက ခရီးသြားတဲ႔အခါမွာ ကသိကေအာက္ျဖစ္လိမ္႔မယ္လို႔ သူ႔ကို ေျပာလာတာေၾကာင့္ Pham ဒီေန႔အတြက္ မုန္႔ေတြမလုပ္ခဲ႔ပါ။ သူတို႔ ဂတ္စ္ဆိုင္မွာ နားၾကရဦးမယ္။ ဒါေပမယ္႔လည္း Phamတို႔က ထမင္းခ်က္ျပဳတ္ စားထားၾကၿပီးသားျဖစ္တာေၾကာင့္ အသီးတစ္ခ်ိဳ႕ကို ယူလာခဲ႔ဖို႔ကို ဆံုးျဖတ္ခဲ႔တာ… ခုနစ္နာရီထိုးခါနီးအခ်ိန္မွာေတာ့ ကလပ္ေခါင္းေဆာင္က ခရီးစထြက္ဖို႔အတြက္ လူတိုင္းကို လိုက္ၿပီး ကားေပၚသို႔ တက္ခိုင္းေနသည္။
'P'Dean…'
Phamေစာနေလးတင္မွ ကားဒ႐ုိင္ဘာနဲ႔စကားေျပာၿပီးတဲ႔ေကာင္ေလးကို ေခၚလိုက္သည္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူ ဘယ္ေနရာမွာ ထိုင္ရမလဲဆိုတာမသိ… သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူTeamကို ေမးလိုက္ေသာ္လည္း သူက ကလပ္ေခါင္းေဆာင္ကို ေစာင့္ၿပီးေမးဖို႔ ေျပာလာသည္။
'ကားေပၚတက္ေတာ့ေလ…'
Deanက သူူ႔ကို ကားေပၚတြန္းတင္လိုက္ၿပီးေတာ့ သူ႔အေနာက္ကေန လိုက္လာခဲ႔သည္။ ဒါေပမယ္႔ သူ ကားေပၚသို႔ ေျခတစ္လွမ္းခ်လိုက္တဲ႔အခါမွာ ကားေပၚက ကလပ္မန္ဘာေတြအားလံုးက သူတို႔လုပ္ေနတာေတြကို ရပ္လိုက္ၿပီး ေလခၽြန္သံေတြ… အံ႔ၾသသင့္ေနတဲ႔အသံေတြႏွင့္ သူ႔ကို က်ယ္ေလာင္စြာ ႀကိဳဆိုေနၾကတာေၾကာင့္ Phamမ်က္ႏွာပူလာခဲ႔သည္။
YOU ARE READING
The Red Thread: Until We Meet Again (မြန်မာဘာသာပြန်)
RomanceThis is the Novel by LazySheep. The Original Author give me a permission to translate Thai to Mm. I'm aslo translating my own, and I'm not using any other translation. 🚫 use for commercial 🚫 re-post 🚫 copy 🚫 screenshot
