AŞKA SÜRGÜN

7.BÖLÜM "KISKANÇLIK"

Selam yıldızlarım :)

Bir önceki bölüme gelen yorumlarınız için çok teşekkür ederim. Bu bölüme gelecek olan yorumlarınız bekliyorum.♡

Bölüme başlamadan önce sol alt köşedeki yıldıza dokunarak bana destek olabilirsiniz.

Buraya ben de sizin için bir yıldız bırakıyorum.⭐ Sizinkileri de bekliyorum.❥

Keyifli okumalar.♡

.

.

.

7. BÖLÜM "KISKANÇLIK"

"Ölüyüm." diye mırıldandım kendi kendime. Dün geceden beri yaptığım tek şey zaten bir tek buydu. Kendime bir ölü olduğumu söylüyor ve bunun gerçekliğine inanmaya çalışıyordum. "Çok saçma bu!" dedim ve sinirimi atmak için oturduğum toprağın üzerine uzandım, gökyüzüne baktım. Hava soğuktu, yağmur yağacak gibiydi ama kalkıp da eve giresim gelmedi. Dakikalardır yaptığım gibi burada oturmaya devam ettim.

"Ne düşünüyorsun yine?" diye sordu Pars ve başımda dikilip gökyüzüyle arama girdi.

"Ölü olduğumu." dedim, yüzünde alaylı bir ifade oluştu. "Eğer dalga geçersen sen de ölü olursun Pars, benim gibi bunu düşünecek fırsatın da olmaz." Tehdit ettim, tek kaşını kaldırdı.

"Sen beni tehdit mi ediyorsun?" diye sordu, başımı salladım. Ne yani bir de itiraz mı edecektim? Ediyorum işte. "Bir de kabul ediyor!" diye söylendi, uzandığım yerde omuz silktim. Uzanmaktan sıkıldığım için de doğruldum, arkamda olan ağaca yaslandım ve sıkıntıyla ofladım.

"Canım sıkılıyor Pars." dedim, konuyu değiştirmiş oldum ve başımı kaldırıp ona baktım. "Çok sıkılıyor hem de." deyip bir de söylediğim şeyleri desteklemek için sıkıntıyla ofladım. Ardından da ayağa kalktım ve karşısında durdum. Gayet ciddi bir tavırla gözlerinin içine bakarak konuştum.

"Üzerimdeki sanki bir ölü toprağı var." dediğim an öyle bir yüz ifadesine büründü ki kendime engel olamadım, kahkahayı bastım. Sonra da "Kabul et, güzel espriydi." dedim, gülmeye devam ettim. Fakat o sanki cenazedeymişiz gibi hiç gülmedi, fazlasıyla düz bir ifadeyle baktı gözlerime. O an aklıma yeni bir espri geldi ve içimde tutmak yerine patlattım.

"Ay Pars o kadar ciddisin ki sanki bir ölüye bakıyorsun." dedim, kahkahayı bastım bir kez daha ama yine onu güldüremedim. Gelmiş burada ona resmen stand-up (Komedi gösterisi) yapıyorum ama adamın yüzünde mimik dahi oynamıyordu. Yine de son bir kez şansımı denemek istedim ve aklıma gelen bir diğer espriyi hemen patlatıverdim.

"Pars yüzünde öyle bir ifade var ki sanki cenazeme geldin." dedim, yüzündeki o düz ifade bozulmadı ve o da bana bir tane patlatıverecekmiş gibi baktı. "Üf sıkıldım senden! Eğlenmek ne demek gerçekten bilmiyorsun! İnsan azıcık sırıtır ya!" dedim, yerde bırakmış olduğum telefonumu aldım ve cebime koydum.

"Komik değildi." dedi fazlasıyla ciddi bir tavırla, onun bu ciddiyeti beni güldürdü. Ben komikken bile o bana gülmüyordu ama o ciddiyken bile benim gülesim geliyordu. Acaba sorun bende mi?

"Senin espri anlayışın gelişmemiş, benim esprim gayet de komikti!" dedim, saçımı savurdum yüzüne ve tam yanından gidecekken bileğimden tuttu, yanına çekti. Bir an için çok yakın olduk, hemen kendimi geri çektim. Fakat o hâlâ bileğimden tutuyordu.

"Tehlikeli hareketler yapıyorsun Pars." dedim ve hafifçe ona doğru eğildim, kulağına fısıldadı. "Ortada başka biri varken bir kadınla bu kadar yakın olman hiç doğru değil." dedim imayla, bunu derken kastettiğim tek kişi Bilge'ydi. Bu cümlemle bileğimi bıraktı, ellerini arkasında birleştirdi ve geriye doğru bir adım attı.