My Undying love For Mr. Billionaire

Chapter 42

Ginugulgol ko ang natitirang oras ko sa pag-tambay sa tabi ng puntod ng aking anak. Matatagal bago muli ako makadalaw sa kanya kaya gusto ko manatili dito hanggang sa magdilim.

"here," abo't sakin ni Wyne ng gitara.

"Anong gagawin ko rito?"I question habang nakakakuno't ang aking noo.

Umupo sa harapan ko si Wyne.

"Matagal na iyong huling na rinig ko ang boses mo at hindi mo naman siguro ipagkakait sa anak mo ang magandang boses mo?" mahahang sabi niya.

He's right.

Inabot ko ang gitara. Mapait ako na pangiti ng may sandaling alala na naman akong naalala. The real reason why I'm playing guitar. Yuri loves music, since hindi maganda ka ganda ang boses ko kahit hindi naman ang sinasabi nila ay humanap pa din ako na maari kong i-relate sa kanya ng sa ganun pumasok pa din sa musika. Isang araw nalaman ko na isa palang guitarist siya kaya nag aral ako mag-gitara sa hanggang gumaling ako. Hindi nag laon, nakaka-jamming ko na siya umabot pa nga sa puntong sumali kami sa contest sa iskwelahan na pinag-aralin namin at kaming dalawa ang singer nun. 

Pero napaka mapaglaro ng tadhana talaga samin dalawa sa pagka't iyon na atang pinakamasakit na performance na ginawa namin dalawa.  I sang the song that title I fell in love my bestfriend a long with him. We both emotional singing that song the differences is i was fall in love with him while his falling in love with my bestfriend. 

" All your love for her is all I see... and everytime it's killing me... " panimula ko, kasabay ng pag strum ko sakin gitara. 

Tumingala ako sa asul na kalangitan.

"So... let me just give up..."kanta ko malamyang boses.

"Let me just go... let me just stop trying... let me just stop fighting.." 

"Cause, I wanna start a new day...
Start to pick up pieces.
From the broken heart, I gave to you..."

Unti-unti nang tumulo ang aking luha pinilit kong wag lumuha ngunit hindi ko matiis. 

" Cause... I will see the sun...
After the heartbreak...
I will see the star...
After the word goodbye.." 

Hindi ko na alam ang susunod na linya sa pagka't naging blanko na ang aking isip ng hinagkan ako ng sobrang higpit ni Wyne at pilit ako pinapatahan gamit ang pagpapakalma niyang himas sakin likod na lagi niyang ginagawa mag mula noon pa. Pero hindi ito nakatulong sakin dahil mas lalo niya lang ako pina-iyak. 

Wala na kase nasa isip ko kundi ang mga alaala na nagbibigay sakit sakin puso. Paano ko matutulungan ang sarili ko makabangon at maghilom kung pilit ako hinahabol ng mga masalimuot kong alala. 

Halos palubog na ang araw ng mag-pasya ako tumayo. 

"Anak, babalik si mommy pangako." malungkot na paalam ko sa lapida ng aking anak. 

Hindi pa ako nakakatalikod ng may humampas na malamig na simoy na hangin sakin balat. Wala sa sariling na pangiti ako sa pagka't pakiramdam ko hinagkan ako ng aking anak. I know my son is always with me. 

He's watching me above. 

Madilim na ang kalangitan ng makarating ako sa Hotel na tutuluyan ko.Since 6 AM ang flight ko tomorrow. Wala na din akong phone na ginamit kase kinumpiska ito ng mga tauhan ni Lolo kaya wala na akong kontak sa kahit kanino. Maigi na din iyon para hindi ko magawang kontakin pa si Virian. 

"Tumawag na ako sa receptionist na hatiran ka ng pagkain dito. Pupunta muna ako sa dati mong unit gaya ng utos mo sakin." Anunsyo niya.

Tinanguan ko ito bago pumanhik sa silid ko. Maliligo muna ako para kahit pa-paano makakuha ko ng unting tulog bago ako magbyahe. Laking pasalamat ko sa pagka't naka-arrange na aayon sa taste ko ang hotel pag si Wyne talaga nag asikaso sigurado ako muli sa maliit na detalye at sa malaki ay tutugma sa gusto ko. He's my butler for all over a decade.