Always and Forever (Allyse Sequel)

KABANATA 55 - I Adore You

The hands of time passed through months with me and Allister. Whenever I am with him, time seems to stop but it flies too fast for me not to notice that our first anniversary are just weeks ahead.

Through those smooth, sometimes rough months, we learned to understand each other's flaws. And our love only grows stronger and stronger each day we live our lives.

Sa araw na niyaya niya akong lumabas noong kararating niya ng States ay ipinakilala niya ako sa kanyang mga magulang at doon ko nalaman na kaibigan nila ang boss ko na si Mr. Bradford. My boss was immediately informed about it.

"Allister, my building's rooftop is available anytime. Just call me." Ngisi ng boss ko. Yumukong tumawa si Allister at bahagyang namula. Hindi ko naintindihan ang ibig sabihin nun pero sigurado akong guys' talk iyon. Kaya?

"Oh, son, you have to carefully think about that." Tawa ni Tito Leo. "Diba, Allyse?"

"Uhm, I don't get it."

"That's what I thought." Ani Allister at nakangiting kinagat ang labi. Konting-konti nalang talaga masasapok ko na ito.

"Allister, you're doing it again." Saway ni Tita Wendy.

"What? I can't help it. She's just so cute when-" he mumbled and lost in words. He looked at me with a sly grin plastered on his face.

"When what?" Tanong ko.

"Nothing." Napatingin siya kay Mr. Bradford at sabay na tumawa.

●---●

Habang dumadaan ang panahon at naghilom na rin ang sugat sa puso ni papa na nasa Pilipinas, he finally got a chance to find someone as good as my mama. Oo, may puwang sa puso ko ngayong ipinagpalit na niya si mama but I'm not mad at him for doing that. I expected this so there's no reason to freak out.

Ito ang gusto ni papa at susunod ako sa kung anong kailangan ng puso niya - ang mapangasawa ang isang Yollie Guevara.

So, Allister and I decided to attend their wedding in the Philippines.

"This time, huwag ka nang lumayo sa akin para hindi tayo magkahiwalay ng upuan. Maliwanag?" Mabigat niyang wika. My brows furrowed at him.

"Remember that american guy noong first time kong makapunta ng Ilocos?" Tanong niya. Gusto ko nalang tumawa pero tinaasan ko lang siya ng kilay. I snaked my arm around his as we entered Sea-Tac Airport.

"Good." Ngumisi siya at tumingin sa kamay ko. "Babe, I should hold your hand. Come on." Tumawa ako. Dumausdos ang kamay ko pababa sa kanyang braso hanggang sa mahawakan ko ang kanyang kamay at pinagsalikop iyon.

"Much better." Bulong niya.

●---●

"Yes, pa. Kararating lang namin." Sabi ko kay papa sa phone nang makalabas kami ni Allister sa airport ng Laoag.

"Ganun ba? Malapit na kami anak. Maghintay nalang kayo sandali." Ani papa. Napatingin ako kay Allister na pinapaypayan ang sarili gamit ang kanyang kamay.

"Gaano katagal pa po?" Tanong ko. Napansin ni Allister na tinitignan ko siya. He cringed his nose and mouthed 'Ang init!'.

Nakangisi akong inirapan siya.

"Mga 5 minutes pa." Sagot ni papa.

Di nagtagal ay nakarating na sila. Maganda ang mapapangasawa ni papa kahit tulad niyang may edad na rin. Nakabun ang buhok, nakablouse ng lime green, at jeans. She sweetly smiled at me. I smiled back.

"Allyse Wilson?" Malawak ang kanyang ngiti. Tumango ako.

"Opo, Tita Yollie." Niyakap niya ako na siyang dahilan kung bakit ako natulala. But I managed to hug her back.