SON REİS

1. BÖLÜM

- Selam Dostlar bir ara Edho ile ilgili " Ölüm Kalım" adlı bir hikaye yazıyordum ama bazı sebeplerden ötürü silindi bende anlamadım.
Not defteri ile yazdığım için taslaklar kaydediliyormuş bende yazdıklarımı buldum o bölümleri hikayenin adını değiştirerek tekrar atacağım bazı değişiklikler yaparak. Ve ardından yeni bölümleri atarım. 
İyi Okumalar. -

Çakırbeyli Evinde

Hayriye Ana: Müsait misin uşağım?
İlyas: Gel ana gel.
Hayriye Ana: Abini defnedeli bir hafta oldu ve sen bir haftadır abinin odasında uzaklara bakıp dalıp gidiyorsun oğlum.
İlyas: Ne yapmamı bekliyorsun ana.
Hayriye Ana: Kalkıp abinin davasını yürütmeni aslanlar gibi onun yolundan gitmeni.
İlyas: Abim olmadan ben ne yaparım ana.
Hayriye Ana: Abin ne babasına doyabildi nede kendinden büyük abisine doyabildi. Onların kaybından sonra pes etmedi kalktı aslanlar gibi bu aleme reis oldu şimdi sende öyle olacaksın.
İlyas: Abim sadece benim abim değildi. Ben babasız büyüdüm ama o bana babalıkta yaptı. Beni büyüttü bu aleme soktu her zaman arkamda oldu herkesin reis dediği İlyas Çakırbeyliyi bu haline getirdi o benim herşeyimdi.
Hayriye Ana: Abin mezarından kalkıp gelse sen beni bu kadar mı seviyorsun benim yolumdan niye gelmiyorsun diye sana kızardı.
Şimdi üstünü başını değiştir güzelce hazırlan dostu düşmanı bize güldürme.
İlyas: Sağol ana iyi ki varsın.  
Hayriye Ana: Sen sağol oğlum bir tek sen kaldın sen sağol. Hadi bizi bekletme in aşağıya.
İlyas: Tamam birazdan gelirim.

Ömür: Noldu anne yine gelmiyor demi.
Hayriye Ana: Üstünü giyiniyor. Şimdi gelir.
Alpaslan: Nasıl gelir babaanne. Biz hepimiz konuştuk ikna etmeye çalıştık ama kimseyi dinlemiyordu bir haftadır.
Hayriye Ana: Siz nasıl konuşacağınızı bilmiyorsanız o sizin sorununuz uşağım.
Hızır Ali: İlyas amcam geliyor.
İlyas: Günaydın. Afiyet olsun.
Alpaslan: Günaydın amca iyi misin?
İlyas: İyiyim yiğenim gayet iyiyim.
Hızır Ali: O elindeki tesbih ne amca?
İlyas: Rahmetli abim hediye etmişti ondan bir tek bu kaldı bende hep yanımda taşıyacağım ve hatırasıyla çekecem.
Sonuçta ölenle ölünmüyor. Abimin kaybı evet çok büyük bir yara bizim için ama onun için yapacağımız en büyük iş onun davasını yarı yolda bırakmamak.
Enişte: Sanada bu yakışır İlyasım.
Ömür: Bir haftadır çok kötüydün İlyas.
İlyas: Abim benim herşeyimdi ikilemde kaldım ama sağolsun annem beni ayağa kaldırdı.
Eee şimdi boşverin beni de evlilik nasıl gidiyor Didemcim.
Didem: İyi Enişte gayet iyi çok mutluyum Hızır Aliyle.
İlyas: İyi iyi Allah mutluluğunuzu daim etsin. Özlem sen nasılsın?
Özlem: İyiyim abi seni tekrardan böyle görmek bizede iyi geldi.
Hızır Ali: Eee bundan sonra ne yapıyoruz amca.
İlyas: İşimize gücümüze bakacaz yiğenim.
Enişte: Burdan otele mi İlyasım.
İlyas: Ha yeni aldığım kararı sizle de paylaşmak istiyorum.
Ömür: Ne kararı İlyas.
İlyas: Şu kararı; Bundan sonra otel işi yapmayacağız eski işimize geri dönüyoruz.
Alpaslan: Eski işimiz derken amcam.
İlyas: Galeri araba alım satım.
Hızır Ali: Dönelim dönelim de amca sebep.
İlyas: Otel işi bize göre değilmiş yiğenim onu anladım koca otellerde olmadı yani o bizim galeriyi geri alın bundan sonra yerimiz o.
Alpaslan: Tamam amca gün içersinde hallederiz.
Özlem: Biz ilk seninle otelde tanışmıştık demi hayatım.
Alpaslan: Evet öyleydi.
Didem: Siz eskiden araba işinde miydiniz Hızır Ali.
Hızır Ali: Evet öyleydik bitanem.
İlyas: Neyse Ömür bi gelir misin?
Ömür: Noldu hayatım.
İlyas: Gel sen gel.

Ömür: Konu ne?
İlyas: Ömür zor günlerden geçiyoruz abimin kaybının acısıyla seni kıracak bir davranışta bulunduysam veya seni üzecek bir söz söylediysem kusuruma bakma olur mu.
Ömür: Senin abin benim abim. Senin acın benim acım. Biz karı kocayız ben sana darılmam sen kafana takma.
İlyas: Böyle bir günde böyle söz duymak insana çok iyi geliyor. İyi varsın Ömrüm.
Ömür: Sende iyi ki varsın.