SON REİS

13. BÖLÜM

(Mahkemede)

Alpaslan: Amca bizde giriyoruz.
İlyas: Ana, Ömür siz girmeyin. İçerde şimdi kötü karar çıkar üzülmeyin.
Ömür: İyiyse de kötüyse de gireceğiz.
Hayriye Ana: Kızım doğru söylüyor.
İlyas: Tamam o zaman. Şu kelepçeleri aç bari duruşmada serbest olalım.
(Duruşmada)
Hakim: Sanık geldiğine göre duruşmaya başlayabiliriz.
Evet İlyas Çakırbeyli hakkında hazırlanan dosyadan haberin var mı?
İlyas: Yok, nedir?
Hakim: O zaman ben söyleyeyim. Silahlı ekip kurma, adam yaralama ve öldürme, kara para, haraç kesme, silah kaçakçılığı, mekana çökme ve yer altı dünyasının liderliği. Ne diyorsun?
İlyas: Şimdi hakim bey, ben karıncayı bile incitmem ki orda adam öldürmek var. Benim bu suçlarla bir alakam yok.
Hakim: Laf kalabalığı yapma İlyas. Senin namını duymayan yok İstanbul'da. Neden bahsediyorsun.
Hayriye Ana: Hakim bey evladım ben uşağıma helal süt emzirdim bu saydıklarınla bir bağı yoktur.
Ömür: Evet hakim bey.
Hakim: Bayanlar söz verilmeden konuşmayın.
Alpaslan: Tamam babaannem...  
İlyas: Bu dosyayı kim hazırladı çok merak ediyorum.
Hakim: Bizler... Karar öncesi son sözlerini alalım.
İlyas: O zaman İlyas Çakırbeylinin son sözleri şudur diye geçsin kayıtlara. Ben ailem için ölürüm de öldürürüm de. Benim kimseden korkum yok. İster idam ister müebbet. Doğru bildiğim şeyden de asla vazgeçmem.
Son sözüm budur.
Hakim: Karar. Sanık İlyas Çakırbeylinin dosyadaki suçlamaları reddetmesi ve bu suçları aklamak için ileri bir tarihte ki duruşmaya kadar kendini temize çıkaracak delilerin bulunmasına ve bu zamana kadar tutuklu olarak yargılanmasına karar verilmiştir.
Ömür: Nasıl ya. Kocam alakam yok diyor işte hala ne tutuklaması.
Hakim: Mahkemedeyiz sesinizi yükseltmeyin. Duruşma bitmiştir.

Jandarma: Buyrun gidelim.
İlyas: Araca binmeden önce son kez ailemle vedalaşabilir miyim?
Jandarma: Tabi buyrun.
İlyas: Adalet er geç gün yüzüne çıkacaktır. Bu gerçekler çıkana kadar sizin dik durmanızı istiyorum.
Ömür: İlyasım kendine iyi bak tamam mı.
İlyas: Sende kendine iyi bak Ömrüm. Çocuğumuza iyi bak olur mu?
Hayriye Ana: Uşağım. Oralarda kendine iyi bak. Kimseye bulaşmayasın.
(Hayriye Ana İlyasın Kulağına Eğilerek)
Hayriye Ana: Oğlum sen gittikten sonra aile içinde karışıklık veya kavga olmasın diye sen çıkana kadar birisine liderliği versen.
İlyas: Doğru söylüyorsun ana.  Ellerinden öperim. Şimdi herkes beni dinlesin. Benim ne zaman çıkacağım belli değil. Dışarda dost da var düşmanda o yüzden benim yokluğumda ailenin yeni lideri Alpaslandır. Alpaslanın sözü benim sözümdür. Kimse onun sözünden dışarı çıkmayacak. Yeğenim sende aileyi adil bir şekilde yönet.
Ben ne yapıyorsam onu yap.
Alpaslan: Sen hiç merak etme amca.
Hızır Ali: Amca merak etme kısa sürede kurtaracağız seni.
Jandarma: Artık gitmemiz lazım.
İlyas: Hepiniz hakkınızı helal edin.
Ömür: İlyas...

(Karagümrüklüler)

Selim: Ne o Cemal Bey yüzünüzde güller açıyor.
Halit: Gülünecek bir şey mi var?
Cemal: Gülünecek çok şey var.
Selim: Anlatın o zaman hepimiz birlikte gülelim.
Cemal: Siz hiç haber izlemiyor musunuz?
Halit: Niye ki.
Cemal: Çünkü İlyasın tutuklanması tüm kanallarda son dakika geçiyor.
Selim: Siz ciddi misiniz?
Halit: Abi internete de düşmüş valla.
Cemal: Ben size ne yapacağımı gösterecem demiştim.
Selim: Dediniz demesine de valla bu kadarını da beklemezdim.
Cemal: Bekleyin benden çok şey bekleyin.
Halit: İyi ki yan yanayız Cemal Bey.
Cemal: Daha durun bunlar daha iyi günleri onlara öyle kabuslar yaşatacağım ki bu iyi günlerini mumla arayacaklar mumla.
Selim: Hadi inşallah diyelim o zaman.  

(Çakırbeyliler Evinde)

Alpaslan: Herkes bana bi baksın. Kaldırın kafalarınızı amcam ölmedi. Amcam içerden çıkana kadar biz dimdik duracağız. Bizim düşmemizi yıkılmamazı, çökmemizi bekleyen dışarda tonla düşmanımız var. Biz öyle güçlü olacağız ki varlığımız onlara korku salacak.
Hızır Ali: Tamam kuzen anladık niye bu kadar sertsin.
Didem: Anlıyoruz Alpaslan, İlyas abi liderliğe seni seçti ama bu kadar abartmana gerek yok.
Özlem: Sen ne demeye çalışıyorsun. Alpaslan, İlyas abiden aldığı bu emaneti o çıkana kadar korumak istiyor.
Enişte: Sakin olun kızlar.
Hayriye Ana: Kesin sesinizi. Ben öldüm mi ki siz konuşuyorsunuz.
Hatice: Nereye gidiyorsun Ömür.
Ömür: Hiç gürültü götürecek kafam kalmadı odama çıkıyorum.
Hayriye Ana: Şu hale bak ah be İlyasım. Şu ailenin haline bak.
Alpaslan: Sizden rica ediyorum tek akılla ilerleyelim şu günlerde.
Enişte: Tamam yeğenim İlyasın da dediği gibi sen ne diyorsan o.
Alpaslan: Şimdi hepiniz yatın dinlenin sabah konuşalım ne yapacağımızı.