SON REİS

4. BÖLÜM

(Hastane)

Ömür: Niye hiç kimse bize açıklama yapmıyor abi.
Haşmet: Dur kızım şimdi gelir doktor sen sakin ol.
Hayriye Ana: Uşağım... Sanada bişey olursa ben ne yaparım.
Alpaslan: Tamam babaanne kendini harap etme.
Doktor: İlyas Beyin yakınları.
Ömür: Biziz.
Doktor: Ailesi ve tüm sevdikleri burdayken, İlyas bey akşam dokuz saatlerinde vücuduna üç kurşun alıp ağır kan kaybıyla hastanemize getirilmiştir. Hastanemizin tüm imkanları kullanılarak ve en iyi cerrahlarla yapılan operasyonumuza İlyas bey tepki veremeyip kan kaybından hayata gözlerini yumdu. Başınız sağolsun...
Ömür: Siz ne dediğinizin farkında mısınız? İlyas...
Hayriye Ana: Uşağım... İlyas ölemez ölmemeli.
Emine: Gardaşım... Haşmet İlyas gardaşım...
Haşmet: Ah İlyas ah.
Hızır Ali: Amca olamaz bize bunu yapamazsın. Amcam...

(İsalar)

Murat: Dayı gözümüz aydın İlyas sizlere ömür.
İsa: Harbi öldü mü lan? İlyas öldü.
Murat: Aynen öyle dayı. Hastaneye çocukları yolladık herkes haberi alınca yıkıldılar.
İsa: İşte bu lan işte bu. Öğren ne zamansa cenaze bizde gideceğiz.
Murat: Dayı orda mevzu çıkar gitmeyelim.
İsa: Ulan kimse görmedi demedin mi? Nerden bilecekler senin yaptığını.
Murat: Kimse görmedi ama belki direk bizden bilirler.
İsa: Hiçbirşey yapamazlar merak etme.
Murat: Tamam dayı sen nasıl dersen o.

(İlyas - Alpaslan)

İlyas: Ne yaptınız yiğenim.
Alpaslan: Öldün amca ne olacak.
İlyas: Yapma be güzel adamdım lan.
Alpaslan: Amca sen hala işin şakasındasın ama herkes perişan.
İlyas: Şu iş bitsin bana ne yaparlarsa yapsınlar boynum kıldan ince.
Alpaslan: Amca cenazeye gelirlerse ne yapıyoruz o İsalara.
İlyas: Orda bişey yapılmayacak ihanetleri daha sonra kayıtlarıyla masada ispatlanıp gebertilecek.
Alpaslan: Amca sen bu ölme numarasını ne zamana kadar devam edeceksin.
İlyas: Az daha yiğenim az daha. Neyse sen eve git herkes sana emanet. Alpaslan Ömürün yanında ol olur mu?
Alpaslan: Tamam amca hadi kendine dikkat et.

(Evde)

Hayriye Ana: Niye geldik eve uşağım o soğuk buz gibi morgda yatarken.
Özlem: Babaanne böyle konuşma zaten hepimiz perişanız.
Emine: Bırak kızım şuan herkes içini döksün yoksa kahrından heder olur.

Didem: Hala.
Ömür: Didem ben İlyassız ne yaparım. İlyas ya İlyas benim kocam İlyas. Şimdi ne olacak benim yaşamamın ne önemi var ha söyle.
Didem: Hala yapma böyle.
Haşmet: Didem gel kızım yalnız bırak Ömürü bu acıyı hiçbirşey teselli etmez edemez.

Özlem: Nerden geliyorsun Alpaslan.
Alpaslan: Biraz yalnız kaldım.
Behzat: Alpaslan nasıl yapıyoruz defin işlerini.
Alpaslan: Yarın öğlen namazına müteakiben yaparız abi.
Şahin Ağa: Müsait misiniz?
Alpaslan: Estağfurullah ne demek buyrun.
Doğan Baba: Yarın başınız kalabalık olur diye bugün gelelim dedik.
Şahin Ağa: Ama tabi ne nasihat nede teselli verilecek zaman değildir.

(Ünal - Ceylan)

Ceylan: Ünal Bey daha İlyası toprağa vermeden o İsalarda toprağa gömülecek haberiniz olsun.
Ünal: Sen İlyasın öldüğüne mi inanıyorsun.
Ceylan: Anlamadım nasıl yani.
Ünal: Sen daha bir saat öncesinde İsalar seni öldürecek dedin oda benim bir planım var diye burdan gitti ve sonra öldü öylemi.
Ceylan: Ben hastaneden geliyorum herkes oradaydı Alpaslan da dahil.
Ünal: Peki İlyası gözlerinizle gördünüz mü?
Ceylan: Yok göstermediler.
Ünal: Hah şimdi hiç inanasım gelmedi.
Ceylan: Ünal bey yarın defnedeceğiz nerde o zaman İlyas siz şaka mısınız.
Ünal: Ben gelmem haberiniz olsun. Sizde gitmeyin boş yere hatta annesine ve eşine de söyle.
Ceylan: Ben gideyim siz iyi değilsiniz.

(Korkmazlar)

Yavuz: İlyas öldü sırada biz mi varız Yaman.
Seko: Ne o Yavuz abi korktun mu?
Yavuz: Lan nasıl korkmayayım İlyas öldü İlyas İlyas.
Yaman: Size birşey söyleyeyim mi?
Hamdi Baba: Seni dinliyoruz Yaman.
Yaman: Bence İlyas ölmedi.
Seko: Nasıl yani abi yarın cenazesi var.
Yaman: Oğlum ben sordum Enişteye ve başka çocuklara evden kimse eşi ve annesi dahil yüzünü görmemişler. İlyas ölecek ama onun cesedini kimse göremeyecek sebep ne yani anladınız mı?
Yavuz: Ee Yaman demek ki kötü şekilde öldü doktorlar da ailesine kötü bir manzara göstermemek için izin vermediler.
Seko: Doğru bir tespit.
Hamdi Baba: Yaklaş Seko yaklaş. Yarın herkes mezarlıkta olacak koskocaman evde kimse kalmaz sonuçta İlyas öldü. Hazırlan Çakırbeyli evine hırsızlığa gidiyoruz.
Seko: Ben o evi önceden görmüştüm o eve giremeyiz her tarafta adam dolu Hamdi Baba bizi bitirirler.
Hamdi Baba: O it canından mi korktun lan it.
Yaman: Sizde geliyorsunuz Baba cenazeye haberiniz olsun.

(Mezarlık)

Haşmet: Hadi artık gidelim kızım.
Ömür: Siz gidin ben biraz İlyasın yanında kalmak istiyorum.
Emine: İyi gardaşım burda Adnan var o seni getirir.

Ömür: İlyas ne yapıyorsun sana yatmak yakıştı mı. Beni burda niye yalnız bırakıyorsun ben ne yapacağım artık bu hayatta. Keşke yanına gelebilsem. Olmamalıydı sonumuz böyle İlyas. Ben artık sensiz bir evde sensiz bir İstanbul'da yaşayamam ben buralardan gitmek istiyorum affet beni olur mu. Belki Ankara'ya giderim. Görüşürüz.

(Evde)

Ceylan: Hayriye hanım biraz dinlenin ne olur.
Hayriye Ana: Ne dinlenmesi ben oğlumu toprağa verdim bugün. Tek oğlum İlyas kalmıştı.
Özlem: Ömür geldi.
Behzat: İyi misin Ömür.
Ömür: Abi ben Ankara'ya gitmek istiyorum.
Emine: Nerden çıktı Ankara.
Ömür: Ben artık İlyassız bir İstanbul'da yapamam. Uzaklaşmak sanmıyorum ama belki iyi gelir.
Hızır Ali: Nereye kuzen.
Alpaslan: Gelicem şimdi.

Alpaslan: Alo amca.
İlyas: Ne var yiğenim.
Alpaslan: Sana kötü bir haberim var Ömür Ankara'ya gidiyor.
İlyas: Sebep.
Alpaslan: Sensiz bir İstanbul'da duramazmış.
İlyas: Ömür ya. Yiğenim artık ben Ömüre kıyamam bir yere gitmesine de izin veremem. O yüzden Ömürü alıp yanıma getiriyorsun.
Alpaslan: Amca...
İlyas: Yiğenim sen dediğimi yap.
Alpaslan: Tamam amca öyle olsun.

Alpaslan: Ömür hadi gidiyoruz.
Ömür: Nereye Alpaslan.
Behzat: Böyle bir zamanda nereye.
Alpaslan: Abi Ömüre iyi gelecek.
Ömür: Bana hiçbirşey iyi gelmez Alpaslan.
Alpaslan: Ne olur İlyas amcamın hatrı için.
Özlem: Bende geleyim mi?
Alpaslan: Yok sadece Ömür.
Ömür: İyi gidelim biz gelene kadar benim bavulumu hazırlayın Emine abla.

(Arabada)

Alpaslan: Gideceğimiz yer iyi gelecek.
Ömür: Ben orda annemin yanında da demek istemedim ama bana İlyassız herşey kötü ne iyi gelmesi.
Alpaslan: Gidince göreceksin.
Ömür: Ya sen niye gülüyorsun.
Alpaslan: Bişey aklıma geldi seninle ilgili değil yani.
Alpaslan: Hah geldik burası Ömür.
Ömür: Burası neresi kim kalıyor burda.
Alpaslan: Sen vur kapıya bakalım kim açacak.
Ömür: Benim derdim ne senin derdin ne Allah aşkına neresi burası.
Alpaslan: Zile bas bakalım Ömür kim çıkacak.
Ömür: Basalım bakalım...
İlyas: Hoşgeldiniz...
Ömür: İlyas...

- 4. Bölüm Sonu -