CHAPTER 2

363 4 0
                                    

(Jessie's POV)
Pagod na pagod ako galing sa Cebu dahil lang sa meeting ng mga local officers. Pumunta na ako sa kwarto ko pagkatapos kong mayakap si Jassy.

Nagbungad saakin na bukas ang safe kung saan nakalagay ang mga gamot. Nakita kong nakabukas ang lalagyan ng sleeping pills at wala nang laman. Iisa lang naman ang taong umiinom nito.

Irina Jasmine Marie Montemayor Elizalde!!!!!!!!! malakas kong sabi habang nakadapa at hawak hawak ang lalagyan.

Narinig kong pataas na siya ng hagdan na tumatakbo.

Jassy: Yes? Bat anong nangyari?

Tumayo ako at lumapit sakanya.

Jessie: Ilang pills ang ininom mo?
I said gripping the bottle firmly.

Jassy: Um...

Jessie: Marie, sumagot ka.

Jassy: What day are you talking about?
Sabi niyang nakangiti.

Jessie: Talagang inubos mo lahat sa loob ng isang buwan? Kabibili ko lang yun ah. Anak umamin ka nga, nagpapakamatay ka ba?

Jassy: Dad naman, hindi lang ako makatulog.

Jessie: Ewan ko sayo. Nagiging adik ka na, hindi na ako bibili. Bahala ka na king paano ka matutulog. San mo gustong mamasyal mamaya?

Jassy: Kahit saan na dad. Wala din lang namang pinagka iba kung saang lupalop ng mundo tayo pupunta, pare pareho lang naman na may makikitang tao.

Jessie: Fine, beach nalang. Magtake out nalang tayo. Dun na natin kainin. Magbihis ka na.

Jassy: Mhmmm. By the way dad.

Jessie: Ano?

Jassy: Can we remove my first name just like what you did to my middle name?

Jessie: Hindi. Kahit na walang pakialam mom mo, hindi natin tatanggalin first name mo. End of discussion.
Sabi ko habang nakatitig sa mga mata nya.

Jassy: Fine, don't call me Irina then.

Alam kong masakit sakanya na walang inang gumagabay at nagaaruga sa kanya, but what can I do? I can't change  the past. I loved her, but we were not meant to be together. One can't fight with destiny.

(Jassy's POV)

Kala ko naman kung anong meron. "Ang bobo mo talaga Jasmine, hindi mo sinara yung door ng safe ayan tuloy. Well, naaadik ka na kayo okay lang na nalaman ng tatay mo noh."

Irina Jasmine Marie Montemayor Elizalde. Mga salitang ibinigkas ni dad. "Irina", derived from "Irene" the name of the person whom my father fell in love with. In short, my mother or so she's called. To me, she's a nobody. You can't blame, she wasn't with me since I developed my memory.

I went to my room and changed into an oversized white shirt paired with an above the knee black-colored shorts along with grey sandals. Bumaba na ako   and sinabi saakin ng driver ni dad na hinihintay na daw nya ako sa car.

(Skip)
BEACH 2:00 PM

Nakaupo kami ni dad sa mga benches feeling the wind. Ang ganda talaga pag correct ung direction ng hangin, ung hindi nya nililipad ung buhok mo sa bandang mata. Ung may pahangin effect ung buhok mo. Nagkukuwentuhan lang kami ni dad about sa meeting nyabsa Cebu. Mahirap nga naman talaga pagcongressman ung ama. Laging busy, but okay lang naman, nagagawa ko mga gusto kong gawin.

Jessie: How about you? Anong mga ganap sa school?

Jassy: Wala namang bago dad. Ay! May high school election pala kami sa school sa monday. Ako naman tong anak mo, sumali kasi why not dba?

Jessie: Anong platforms mo?

Jassy: Secret.

Jessie: Kaya mo bang pagsabayin yan and quizes and extracurricular activities mo?

Jassy: Dad, ako pa ba? Watch me nalang .







In Whose Love?Where stories live. Discover now