After a month nagtuloy padin kami ni mama sa Singapore.
Ngayon almost 4 months na akong namamalagi dito sa Singapore. Pero ang isip at puso ko ay nasa Pilipinas padin.
Pinilit ako ni mama na magpa therapy ulit to gain myself again. Pero kahit subukan ko sarado parin ang sarili ko pakiramdaman ko ang hina hina ako dahil hindi ko magawang harapin nag problema ko. Hirap na hirap akong tanggapin lahat ng nangyari sakin at alam ko sa sarili ko na ako ang problema kaya hindi ako makausad.
Hindi ko alam kung kelan at kung hanggang saan ako tatagal ng ganito.
I try to make progress, i apply for a work and i'm doing fine at work. I work professionally, but my work just turns out to be my diversion because after i finish my work and it's time to go home i'm back to reality again.
Reality that i'm still stuck with my pain and i'm still mourning for my child.
I'm still trying to live and get myself back. Pero ramdam na ramdam kong may kulang at hindi ako makaalis doon. Hindi ko alam kung anong kailangan kong gawin o kaya naman hindi ko lang talaga matanggap sa sarili kong natalo ako at kinain ko lahat ng sinabi ko noon.
I can't let go the pain, lalo na ang sakit ng pagkawala ng anak ko.
Hanggang ngayon madalas padin akong dinadalaw sa panaginip ko nung batang malabo sa paningin ko ang mukha at naniniwala akong ang anak ko iyon.
"Anak hindi ka mawalawala sa isipan ni mommy. Sorry anak...hindi ako magsasawang humingi ng tawad sayo araw araw anak. Mahal na mahal kita." Pagkausap ko na naman sa hangin habang hinahaplos ang tiyan ko na para bang nandoon padin ang anak ko.
Minsan kung iisipin ko parang ang hina ko talaga para maging ganito ako dahil sa pinagdaanan ko kumpara naman sa pinagdadaanan ng iba. Pero iba kasi talaga yung sakit na mawalan ng anak at mas masakit yon kesa nung nakita kong niloloko ako ni Kai.
Pinangarap ko naman kasi talagang maging isang ina pero hindi ganito kaaga kaya hindi ako naging handa at never kong inisip na pagkakamali ang anak ko. Nabigyan ako ng pagkakataong maging ina pero hindi ko napahalagahan yung pagkakataon dahil naging makasarili at naging duwag ako ng mga panahong iyon.
Ang dami kong pinagsisisihan na hindi ko nagawa noon.
There's so many "what ifs" and "whys" running through my mind but one thing is for sure....i lost...
YOU ARE READING
Her Destiny
RomanceDescription : She is a girl who wants to protect herself from pain. Inakala na niya na magagawa niyang protektahan ang sarili niya, iniiwas niya ang sarili niya sa laro ng pag-ibig at pagtitiwala dahil ito ang alam niyang dudurog sakaniya ng tul...
