YANGIN

Bölüm On : Erken Gelen

Tamirhanenin sonuna kadar açılmış kepenklerini görünce adımlarımı yavaşlattım.

Anasını satayım ben bu herife kendimi nasıl açıklayacaktım. Ben adam gibi anlatırdım da o beni dinler miydi ? Belki çoktan Behran amcaya kendi anladığı şekilde anlatmıştı. Yaptıysa Behran amca da burada çalışmamı istemezdi.Kim iş yerinde bir tacizci
-sözde tacizci- çalıştırmak isterdi?

Yavaş adımlarla arabanın kaputunda bir şeylerle uğraşan çocuğun yanına gittim. Önce gelenin ben olduğumu düşünmemiş olacak ki göz ucuyla bakıp geri  işine döndü. Hızla bana geri döndüğünde şaşkındı.

Elindeki anahtarı bırakıp üzerime yürüdüğünde öylece durdum.

"Lan..Sen hangi yüzle geliyorsun buraya?" Dudaklarımı araladığımda elini havaya kaldırıp vurmaya yeltendi ama bileğinden tutup yanıma indirdim.

Yapmadığım bir şeyden dolayı kendimi açıklamak istemiyordum ama suçsuzken böyle iğrenç bir şeyle itham edilmek de istemiyordum.

"Önce beni dinle şerefsiz. " Arka dişlerimi sinirle birbirine bastırdığımda şiş olan çenemin acısıyla elini bıraktım. Keşke dövmeden önce dinleseydi.

"Taciz ediyordun işte kızı. Neyi dinleyeceğim?" Dalga geçerek konuşuyordu.

Çenemi ovuşturup "Her şey göründüğü gibi olamayabiliyor, ayrıca taciz ediyor gibi görünmediğime de eminim. Sen beni dövmek için yer arıyordun bence." dedim.

Sonra cevap vermesini beklemeden devam ettim.

"O sokağın yanından geçerken ağlama sesi duyunca bir bakayım dedim.Bir tane köpek kızı sıkıştırmıştı. O yüzden ağlıyordu yani. " Eğer dün akşam da on saniyelik açıklama yapmama izin vermiş olsaydı şu an bu kadar acı çekiyor olmazdım.

"Buna inanmamı bekliyorsun sen şimdi öyle mi ?" Kafamı aşağı yukarı salladım. Doğru söylüyordum. İnanması için başka ne yapabilirdim?

Üstüme atılıp tek elini boynuma sarıp diğer eliyle aletlerin durduğu rafların olduğu duvara itti. Dün aldığı darbelerle zaten ağrıyan sırtımın acısıyla bağırdım.

"Tacizci değilim." Eli boynumu çok fazla sıkıyordu, nefes almama engel oluyordu. Fısıltıyla konuşup aynı şeyi tekrar ettim.

Cılız biri değildim, hatta neredeyse aynı bedenlere sahiptik. Ama gerçekten güçlüydü. Deli gücü vardı çocukta.

Artık nefes alamayınca elinin altında debelenmeye başladım. O sırada birkaç kişinin ayak sesini duydum.
Tabi gaipten sesler de olabilirdi.

Tanımadığım bir ses bağırdı. O sese başka sesler karıştı,sonra boğazımdaki el gevşedi.

"Ne yapıyorsun Bilge? Öldüreceksin. " Yere çöktüğümde öksürmeye başladım.
Önüme başka biri oturdu, çenemi kavrayıp kafamı yukarı kaldırdı ve dudaklarımın arasına bir şey yerleştirip sıktı. Gelen tuhaf havayı içime çektim.
Aynı şeyi birkaç kez daha yaptığında görüşüm netleşti.

Berat elinde tuttuğu ilaçla endişeyle bakıyordu.

"İyi misin?"

"Değilim." dedim. Çok daha iyi olduğum zamanlarım olmuştu.

"Noldu da bu deli yine böyle dellendi?" Önümdeki çocuğa bakmayı kesip konuşan esmer çocuğa diktim gözlerimi.

"Bu, adını ağzıma almama değmeyecek piç dün akşam Berk varya onun kardeşi Birce'yi taciz ediyordu." Sinirle çenemi sıktım.

"Yapmadım diyorum niye anlamıyorsun? İnanman için ne yapmam lazım? Daha bu sabah o kız ve abisiyle konuştum." Öksürüklerimin arasından bağırarak konuştuğumda alev alev yeşilleri içime işleyecek kadar, unutamayacağım kadar iğrenerek ve sinirle bakıyordu.