(Unicode)
"Daddy သားသြဇီမသွားချင်ဘူး ဒီမှာပဲနေမှာ ပြီးတော့..........."
Adam၏ အိပ်နေရင်းယောင်နေသော စကားကြောင့်နောင့်ဆိုင်းမွန် လူပိုင်ဟိန်းကို မသင်္ကါစွာစိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ အခုအထိမေးနေသည်ကိုမဖြေလာသောကြောင့် သူစိတ်ရှည်မနေနိုင်တော့ပါ။
အခုတလောအတွင်း Adamတစ်ယောက် ဂိုက်ကောင်လေးနှင့်သာ တစ်ချိန်လုံးစာလုပ်နေ၍ သူအဆင်သင့်ပြင်ပေးထားသော ညနေစာတို့ကိုပင် တစ်ခါတလေ ဆင်းမစားထားသည်ကိုတွေ့ရသည်။ စာမေးပွဲကြောင့်ဟု ထင်လိုက်သော်လည်း ဒီလိုဝင်ခွင့်ဖြေနေရမှန်းမသိပေ။
ကလေး၏ပညာရေးအတွက် အားပေးသော်လည်း လူပိုင်ဟိန်းစိတ်တိုင်းမကျသည်တိုင်း တစ်ကျောင်းပြီးတစ်ကျောင်းပြောင်းနေရသည့် Adamအတွက်အဆင်မပြေလှပါ။
"သူများအိမ်မှာ စကားမများချင်ဘူး "
"မင်းလုပ်ချင်တိုင်း လုပ်ရအောင် Adamဘက်ကိုတွေးပေးလေ!!"
စကားသံအနည်းငယ်ကျယ်လောင်သွားသည့်အခါ လူပိုင်ဟိန်း စိတ်ရှုပ်စွာဖြင့် ကျစ်စုတ်သ၍
"မင်းဝင်မပါဖို့ပြောထားပြီးသား "
"အခု ကလေးကသွားမတက်ချင်ဘူးမလား သူစိတ်မပါတဲ့အလုပ်ကိုအတင်းတဇွတ်ထိုးသွားလုပ်လို့မဖြစ်ဘူး ဟိုမှာ ဘယ်လောက်ပဲ private schoolဖြစ်နေအုံးတော့ စိတ်မချစရာတွေချည်းပဲ ဆွေမျိုးရှိလို့ ထားတယ်ဆိုရင်တစ်မျိုးပေါ့ "
ဆိုင်းမွန်စကားကြောင့် လူပိုင်ဟိန်းတစ်ချက်တွေဝေသွားသည်။ သို့သော်သူ့ဆုံးဖြတ်ချက်ကို ပြင်မည့်သူမဟုတ်ပေ။
Adamကိုလည်း သူ့ထည့်တွက်မည်မဟုတ်။
"ဒီမှာ Adamအဆင်ပြေနေတာကို ဘာလို့ပြောင်းမှာလဲ "
"နောက်ကျရင်လည်း ကျောင်းသွားတက်ရမှာ အခုထဲက အခြေတကျဖြစ်အောင် ငါကစီစဥ်တာ ကျောင်းကိုလည်း သေချာစုံစမ်းပြီးသား ငါ့သားကိုဘယ်တော့မှပြီးစလွယ်မလုပ်ဘူး ဆိုင်းမွန် မင်းဘာမှဝင်မပြောနဲ့ "
Adamဘက်သို့တစ်ချက်ကြည့်၍ ပြောလာသော လူပိုင်ဟိန်းကြောင့် ဆိုင်းမွန် ဆက်ပြောချင်စိတ်မရှိတော့ပေ။ ညှိမရသည့်အထဲတွင် Adamကိစ္စနှင့်ပတ်သက်လာလျှင် အဆိုးဆုံးဖြစ်၏။
VOUS LISEZ
So Why Not Me? (Ongoing)
Roman d'amourMyanmar BL ဤfictionတွင်ပါဝင်သောအကြောင်းအရာများသည် စာရေးသူ၏စိတ်ကူးပုံဖော်မှုဖြစ်သောကြောင့် ပြင်ပပတ်ဝန်းကျင်နှင့် ဆက်စပ်မှုမရှိခဲ့လျှင် နားလည်ပေးပါရန် မေတ္တာရပ်ခံအပ်ပါသည်။
