Het Voetbalveld

Nat

(deel 9 volgens mij)

Als ik Raoul en Robbie uit de karretjes komen, schept Robbie natuurlijk op over hoe goed ze het gedaan hebben, en Raoul gaat er in mee. Koen zegt ¨Jaaaa tuuurlijk Rob tuurlijk¨ ¨nee Echt!¨. Zegt Robbie. Zijn stem sloeg over aan het eind van de zin, en iedereen gaat daar om stuk. Robbie lacht dan heel sarcastisch mee en zegt ¨HA-HA-HA ZIJN STEM SLOEG OVER! HA-HA-HA¨. Dan lachen we nog heel even door.

Dan zegt Rob tegen mij en Matthy ¨Nou gaan jullie nog of moeten we hier nog 3 jaar wachten¨. Ik en Matthy kijken elkaar heel bang aan met een lach op onze gezicht. Na 3 seconden staren schieten we in de lach.

Matthy zegt ¨Neee niet lachen dat is emotie tonen en wij hebben geen emotie vanaf nu meer¨ ¨oh ja¨ zeg ik en dan lopen we weg het karretje in.

Als we in het karretje zitten schreeuwt Koen nog ¨SMEERPOEP¨. Ik en Matthy gaan helemaal stuk. Dan begint het karretje te reiden en zitten we stokstijf zonder iets te zeggen of te doen.

Ik kijk naar het schermpje van de camera. Zo kan ik Matthy zien zonder dat hij het door heeft. Maar dan kijkt Matthy ook naar het schermpje. Hij kijkt mij aan via het schermpje en ik hem. Dat weten we allebei. Ik probeer mijn lach in te houden. Dat kan je merken, maar niet zo erg dat we een strafpunt krijgen.

Na 10 seconden lang naar elkaar in het schermpje gekeken te hebben. Legt Matthy heel snel zijn hand op mijn been en hij doet alsof hij de atractie eng vind. Als ik moet lachen, omdat hij zo doet. Praat ik er snel overheen met ¨Dit is echt eng¨ zonder emotie te tonen.

Matthy zegt ¨klopt¨ daarna is het stil en kijken we gelijk weer naar elkaar in het schermpje. Dan lachen we ons kapot. We lachen best lang en Matthy heeft nogsteeds zijn hand op mijn been.

Terwijl ik en Matthy lachen zien we het licht van de uitgang, en zien we de jongens daar staan. Zodra we de jongens zien stoppen we met lachen en zitten we weer stokstijf net als hoe we begonnen.

De jongens hebben ons nog net zien lachen. ¨Neee die hebben niet gelachen¨ zegt Milo met een hoge stem, omdat hij verkouden is. Milo heeft deze dag nog niet heel veel gepraat en bij de intro was zijn stem nog normaal, dus moeten we allemaal lachen terwijl Milo zegt ¨Wtf is er met mijn stem gebeurd¨. Dit keer is zijn stem nog hoger dan de vorrige keer dat hij wat zei. Iedereen gaat nog harder stuk en Koen moet zelfs op Milo leunen, omdat hij door zijn benen zakt van het lachen.

Als iedereen uitgelachen zegt Raoul ¨En nu gaan we door naar de Piraña oeehh spannend!!¨ ¨neee niet de Piraña toch?! dan word ik helemaal nat!¨ zegt Koen zeurend. ¨Jaaa de Piraña!¨ zegt Milo dan met zijn nogsteeds verkouden stem.

Terwijl we naar de Piraña lopen wilt Matthy nog eerst even een ijsje halen. Robbie zegt dan ¨Nee daar hebben we geen tijd voor¨ ¨inderdaad!¨ zegt koen. Matthy gaat toch een ijsje halen, en terwijl hij dat doet beginnen de jongens allemaal te zeuren tegen de camera over Matthy die persé een ijsje moet halen.

Het enigste wat ik doe is helemaal stuk gaan om de jongens die aan het zeuren zijn. ¨HEY!! stop eens heel gauw met lachen jonge dame¨ zegt Milo met zijn nogsteeds verkouden stem. Ik lach alleen nog maar harder door Milo zijn stem. Dan komt Milo achter mij aan rennen. Ik ren weg terwijl ik schreeuw.

Als ik achterom kijk om te kijken of Milo nogsteeds achter mij aan zit, dan pakt Milo me en tilt mij op. Hij brengt me dan naar de andere jongens toe. Als Milo mij weer neerzet dan grijpt hij mijn arm beet, zodat ik alsnog niet weg kan. Hij buigt zich voorover en terwijl hij met zijn vinger wijst naar mij zegt hij ¨En nu stoppen met lachen hé jonge dame?!¨. Ik kijk Milo recht in zijn ogen aan voor een tijdje, en dan zeg ik met een lach op mijn gezicht ¨ja meneer¨.

Als Milo zijn mond opent om wat te zeggen komt Matthy aangelopen. Hij zegt ¨Hey! Milo! Blijf van mijn meisje af!¨. Ik kijk Matthy vragend aan, maar wel met een lach op mijn gezicht, omdat ik weet dat hij het niet serieus bedoeld. Dan zegt Milo ¨Jouw meisje?! Wat is er ondertussen allemaal gebeurd in die Carnaval Festival?¨. Matthy had een ondeugend glimlachje op zijn gezicht, maar die verdwijnt als Milo dat zegt en zijn ogen worden dan groot terwijl hij beseft wat hij zojuist gezegd heeft.

¨Matthy de pedofiel! ja dat past wel bij hem¨ zegt Koen. Dan kijkt Matthy zonder zijn hoofd te bewegen Koen aan, en hij begint achter Koen aan te rennen. Terwijl Matthy, Koen achteraan rent lopen ik en de jongens alvast richting de Piraña.

Als Koen en Matthy gestopt zijn met achter elkaar aan te rennen zijn we al bij de ingang van de Piraña. Koen begint gelijk weer te zeiken en iedereen stemt ineens dat ik en Matthy als eerst moeten. We proberen niet eens om iemand anders eerst te laten gaan, omdat we weten dat wij toch wel als eerst moeten.

We stappen in het bootje en we varen weg. Het enigste waar we mee bezig zijn is kijken wanneer we nat kunnen worden, maar we bedenken ons dan dat we geen emotie mogen tonen.

Dan zitten we weer stokstijf in het bootje. We bewegen niet. Ik kan niet zien wat er achter mij komt.

Matthy kijkt mij op een gegeven moment alleen nog maar achter mij. Ik snap niet wat er mis is, maar dan voel ik ineens allemaal water over mij heen stromen. Ik schrik me kapot en ik sta gelijk op. Matthy moet lachen. En ik schreeuw ¨AAAAG NU BEN IK NAT!!¨. Dan besef ik mij wat ik heb gezegd en ik kijk heel snel Matthy aan met grote ogen en een héél klein lachje op mijn gezicht. Matthy kijkt hetzelfde als ik. We schieten in de lach.

De enigste plek die droog is, is waar Matthy zit. Om hem heen is het ook helemaal nat. Ik kijk Matthy aan met een lach op mijn gezicht. Matthy kijkt mij ook aan met een lach op zijn gezicht. Dan beseft hij zich dat ik nogsteeds in het bootje sta en kijkt hij om zich heen of er ergens een plek droog is waar ik kan gaan zitten.

Alleen de plek waar hij zit is droog. Hij vraagd dan een beetje verlegen ¨Er is zeker geen droge plek meer?¨ ¨Nee¨ zeg ik. Ik weet dat hij ergens naartoe wilt en dat hij dat niet alleen gaat zeggen. Hij kijkt mij aan en lacht. Ik kijk hem dan vragend aan. Ik snap niet waarom hij lacht. Dan zegt Matthy ¨Kom maar op mijn schoot zitten dan¨. Ik twijfel heel even, maar ik ga toch op zijn schoot zitten.

Matthy ziet dat ik twijfel dus pakt hij mijn heupen beet en als ik op zijn schoot zit schuift hij mij verder zijn schoot op. Dan vraagt hij ¨Zit je goed?¨ ik zeg ¨ja¨ terwijl ik hem aankijk met een grote  glimlach. Hij glimlacht ook.

Hij heeft zijn handen nogsteeds op mijn heupen. Ik krijg er een beetje kriebels van in mijn buik. Ik besef me dat ik in de efteling ben met de bankzitters, en dat ik de enigste fan ben waarbij dit gebeurd is. Ondertussen legt Matthy zijn hoofd op mijn schouder.

Als we de jongens zien staan wachten haalt Matthy zijn hoofd van mijn schouder, en sta ik op. Hij houdt mijn heupen nog heel even beet terwijl ik opsta. Hij pakt dan wel mijn hand. Ik krijg daar nog meer kriebels van in mijn buik dan dat ik al had, maar Matthy laat mijn hand los als hij beseft dat de jongens het misschien kunnen zien.

We stappen het bootje uit en dan zijn de andere jongens aan de beurt. Als iedereen geweest is gaan we nog naar de Baron en de Phyton en dan lopen we weer naar de uitgang waar Matthy de uittro doet.

(oké dit is een best lang en persoonlijk vind ik dit ook een leuk deel. Hopelijk vinden jullie dat ook. Ik heb in het vorrige deel gezegd dat ik druk ben met mijn toetsweek en dat ik daarom misschien minder vaak een deel maak, maar ik vind het eigenlijk wel heel leuk om dit te doen. vooral nu ik ook positieve reacties krijg dat mij motiveerd. Ik ga proberen elke dag een deel uit te brengen. Waarschijnlijk wordt dat meer 1 x in de 2 dagen, maar oké. Vergeet niet te stemmen dat duur letterlijk 2 seconden dus ja. xxx fiene)