Het Voetbalveld

Klaarmaken

(Deel 23)

Na een tijdje ben ik klaar met mijn huiswerk. Ik heb nogal trek. Ik loop daarom naar beneden toe. Het eten is al klaar. Ik schuif aan en de rest van de avond verloopt normaal.

...

Ik word wakker door het licht in mijn kamer. Ik kijk op mijn telefoon om de tijd te checken en het is al 12:13. Ik ga me bed uit en ik loop naar beneden om te ontbijten.

Terwijl ik aan het ontbijten ben, scroll ik door Tiktok. Er komt een Tiktok op mijn foryou. Het gaat over de nieuwe corona variant. Er staat dat hij al in Duitsland is. Duitsland zit ook in een lockdown. Ze mogen hun huis zelfs niet uit. Ik vind dit echt niet leuk. Ik heb echt geen zin in een lockdown. Dan moet ik wéér al mijn lessen online doen.

Ik ben klaar met eten en ik loop dan naar boven. Ik open mijn kledingkast en ik begin naar een chille outfit uit te zoeken. Het wordt vandaag niet zo warm. Ik doe mijn bankzitters lange trainingsbroek aan en een warme hoodie.

Ik pak mijn laptop en ik open netflix. Ik begin aan een nieuwe serie. Ik kijk die serie eigenlijk heel de dag door. Ik doe voor de rest helemaal niks behalve Tiktok, Netflix en Youtube kijken. Om 1 uur 's nachts ga ik pas slapen.

De volgende ochtend word ik wakker. Het is al 12:35 ik bedenk me dat ik om 16:00 bij de jongens moet zijn.

Ik stap uit bed. Ik ontbijt en dan loop ik weer naar boven. Ik doe weer mijn bankzitters trainingsbroek aan en een wit topje daarover doe ik nog een gebreid wollen vestje overheen aan. Het vestje is een klein beetje oversized , maar dat is juist leuk.

Ik begin me op te maken. Gewoon me wimpers krullen, maskara en een beetje blush. Ik heb gelukkig niet echt wallen, omdat ik tot zo lang geslapen heb.

Als ik klaar ben, vraag ik me af of ik iets van een slaapzak of zo iets mee moet nemen. Ik app daarom Matthy. Hij reageert niet gelijk, maar dat is niet erg.

Ik begin mijn tas in te pakken. Schone kleding, tandenbostel, Make-up, alles wat ik nodig heb.

Als ik denk dat ik alles heb dan appt Matthy me terug.

"Je hoeft alleen een slaapzak mee te nemen. Als je een luchtbed heb dan kan je die ook meenemen, maar dat is niet heel dringend nodig" zegt hij. Ik stuur een duimpje terug.

Ik loop naar beneden om aan mama te vragen of we een luchtbed hebben.

"Mam! Hebben we nog een luchtbed?" zeg ik.

"Oh ja je gaat naar de jongens he? Uhm misschien ik ga even kijken op de zolder!" zegt mama.

"Ja!" zeg ik, en ik volg haar naar zolder. Misschien heeft ze mijn hulp nog nodig.

Als we op zolder zijn in de berging dan zegt mama "Even kijken hoor! Ik weer niet eens of we nog een luchtbed hebben".

"Matthy zei dat ik niet heel dringend een luchtbed nodig had, dus.."

mama kan me nog niet eens uit laten praten en dan zegt ze "Oh volgens mij ligt hij daar!". Ze schuift een paar bakken aan de kant en daarachter ligt inderdaad een doos met een luchtbed. De doos is nogal beschadigd, maar dat maakt niet uit als er maar geen gat in het luchtbed zelf zit.

"We hebben al heel lang geen luchtbedden hoeven te gebruiken dus ik weet niet of deze nog heel is. Anders bel je mij maar en dan koop ik wel een nieuwe voor je. Oke?" zegt mama.

"Ja dat is goed" zeg ik.

"Mooi" zegt mama. Ze geeft het luchtbed aan mij en ik loop dan naar mijn eigen kamer. Gelukkig hoef ik niet ver te lopen, want mijn kamer is tegenover de berging.

Ik stop de doos met het luchtbed in mijn tas en ik doe mijn tas dicht. Ik doe mijn telefoon in de oplader. Hij is nog maar 21 procent.

...

Het is 15:55. Ik loop naar beneden met mijn tas in mijn hand. Ik doe mijn schoenen aan. Ik zeg doei tegen mama en ik geef haar nog een knuffel. Ik loop de deur uit met mijn tas.

Ik ga op de fiets. Ik heb geen zin om te lopen. Ook al is het maar 2 straten lopen.

Ik fiets naar het huis toe. Ik parkeer mijn fiets ergens binnen het hek, op een plek waar niemand er last van heeft.

Ik kijk door het raam naar binnen en ik zie dat Koen mij ziet. Hij zwaait heel debiel. Ik lach daarom. Ik loop ondertussen wel verder naar de voordeur.

Als ik wil aanbellen dan wordt er al open gedaan. Het is Matthy. Er verschijnt een lach op zijn gezicht. Er verschijnt er ook een op mijn gezicht.

Hij laat mij binnen en hij vraagt "Heb je nog een luchtbed?"

"Ja! Maar ik heb hem al ziek lang niet gebruikt dus misschien is hij lek" zeg ik.

"Oh dat maakt niet uit. We hebben 3 tweepersoonsbedden" zegt Matthy.

"Oh jullie hebben allemaal lekker tweepersoonsbedden natuurlijk" zeg ik. Ondertussen lopen we de woonkamer binnen. Iedereen zegt hoi. Ik zeg hoi terug.

(jaaa dat was het deel. Ik heb niet veel te melden ofzo dus ja. Hopelijk vinden jullie dit deel leuk. Laat dat ff weten x fiene)