Het Voetbalveld

Pyjama's

(Deel 43)

Ik zet de laatste doos neer in mijn kamer in het bankzitters huis. Als het goed is komt Robbie nog met een doos. Dat is dan de laatste.

Nu ik hier zo in mijn kamer sta besef ik me dat dit mijn kamer wordt voor een hele lange tijd. Ik heb een voorgevoel dat deze lockdown heel lang gaat duren.

Ineens komt Robbie binnen met de laatste doos. Ik schrok me kapot. Hij lacht omdat ik me zo schrok en ik lach mee. Daarna zegt hij dat hij weer naar beneden gaat.

Morgen begint school weer. Online. Het enigste voordeel aan online les is dat je 2 minuten voordat de les begint op kan staan. Voor de rest zijn er alleen maar nadelen zoals dat ik mijn vrienden niet meer kan zien op school. Ik kan ze sowieso niet meer zien, want je mag alleen nog maar je huisgenoten zien.

Ik check mijn telefoon voor de tijd. Het is al 23:12. Ik voel dat ik ook heel moe ben van al mijn spullen in dozen stoppen en ze te verplaatsen naar een ander huis, in maar een paar uur.

Ik besluit om snel even te douchen en dan naar bed te gaan. Ik pak daarom een schone handdoek, mijn pyjama, ondergoed en mijn douchespullen, waarvoor ik nog allemaal dozen open moest maken omdat ik het niet kon vinden.

Ik loop naar de badkamer die ik en Matthy delen en ik leg al mijn spullen neer. Vervolgens zet ik de douche aan en stap ik eronder.

Als ik mijn conditioner in aan het laten trekken ben gaat de deur ineens open. Ik was hem ook helemaal vergeten op slot te doen. Thuis heb ik mijn eigen badkamer dus hoef ik die nooit op slot te doen.

Ik gil omdat ik niet wil dat Matthy mij ziet douchen.

"Oh! Sorry" hoor ik hem een beetje lachend zeggen als hij 'sorry' zegt.

Ik moet er zelf ook wel een beetje om lachen.

"Ik ben bijna klaar!" roep ik nog snel. Dan was ik de conditioner uit mijn haren en droog ik me af. Ik doe mijn pyjama aan en poets mijn tanden.

Terwijl ik dat doe komt Matthy weer binnen. Dit keer hoef ik niet te gillen. Matthy begint ook weer te lachen door wat er net gebeurt is. Denk ik. Of toch niet? Volgensmij lacht hij mijn pyjama uit, want hij wijst ernaar. Het is een pyjama met roze aapjes er op van Rollerrabit. Ik besefte niet dat ik in mijn pyjama stond. Dan zie ik Matthy zijn pyjama broek. Ik had nooit gedacht dat hij een pyjama broek zou hebben. Ik lach hem nu ook uit.

Als ik klaar ben met tanden poetsen loop ik de trap op naar mijn kamer. Terwijl ik de badkamer uitloopt zeg ik nog snel "welterusten!" tegen Matthy.

Als ik in mijn kamer ben doe ik nog even snel mijn skincare en dan stap ik mijn bed in. Ik check mijn telefoon nog even en ik snap een paar vriendinnen en zet ik mijn wekker, en dan leg ik mijn telefoon weg om te gaan slapen.

...

Ik wordt wakker door mijn wekker. Het is 08:28, over 2 minuten begint mijn les. Ik weet nu al dat mijn slaapritme helemaal verkloot gaat worden deze lockdown. 

Ik pak mijn laptop en ik open Teams. Ik zie dat iedereen al in de les zit, daarom ga ik er ook maar in. Nog geen minuut later begint mijn docent wiskunde te praten. 

Hij begint alle namen op te noemen. Gelukkig staat mijn naam bijna helemaal bovenaan op de lijst. Mijn achternaam is namenlijk Blok. Ik weet het, het is een gekke naam, maar eigenlijk vind ik mijn naam wel best. Er worden geen nare grappen over gemaakt maar wel leuke grappen. 

Ik zet mijn microfoon aan en ik roep "ja", daarna zet ik hem snel weer uit en pak ik mijn bedtafeltje waar ik mijn laptop op zet. Dan ga ik weer verder slapen.

...

Ik word wakker van mijn knorende maag. Ik heb heel veel honger. Ik check eerst de tijd om te kijken of mijn volgende les al gestart is. Gelukkig niet, maar over een paar minuten is deze les wel afgelopen. 

Ik heb heel erg veel zin om wentelteefjes te eten, dus ga ik naar beneden met mijn laptop, want ik kan de wentelteefjes nooit vóór mijn volgende les maken. 

Als ik beneden kom met mijn laptop in mijn handen, zie ik Matthy, Koen, Juultje, Charlotte en Robbie. Een deel in de woonkamer en een deel in de keuken. Koen is ontbijt aan het eten in de keuken en Matthy die wilde dat volgensmij net gaan doen. Voor de rest is iedereen in de woonkamer.

¨Goeiemorgen¨ zegt Matthy enthousiast. Dat maakt iedereen opkijken van zijn telefoon, mijn kant op. Ik was helemaal vergeten dat ik in mijn pyjama liep. En ik heb ook helemaal geen make-up op. Dat was ik ook vergeten. Ik besluit om te doen alsof het me helemaal niet boeit en ik loop met mijn laptop naar de keuken. Die ik vervolgens op het kookeiland zet.

¨Heb je al gegeten?¨ vraag ik aan Matthy. Misschien wilt hij ook wel wentelteefjes. Ze zijn heel makkelijk te maken namenlijk.

¨Nee, dat wilde ik net gaan doen¨ zegt hij.

¨Ik wilde wentelteefjes gaan bakken, dus als je wilt kan ik er ook wat voor jou maken¨ zeg ik.

¨Lekker. Moet ik helpen?¨ zegt Matthy. Hij is blijkbaar ook pas net wakker, dat hoor ik aan zijn stem en hij heeft zijn pyjamabroek nog aan.

¨Oke!¨ zeg ik. 

Dan hoor ik ineens mijn docent ¨Fleur?!¨ zeggen. Staat mijn microfoon aan?! Dat is het eerste dat door mijn hoofd gaat. Ik ren naar mijn laptop en ik check of mijn microfoon aan staat. Gelukkig staat hij niet aan. Dan besef ik me dat mijn docent waarschijnlijk de absentielijst aan het afnemen was, dus zet ik snel mijn microfoon aan en roep ik ¨ja?¨, want ik was niet zeker of hij iets aan mij wilde vragen of dat hij gewoon de absentielijst aan het afnemen was. Dan hoor ik hem de namen van mijn andere klasgenoten noemen. Geen vraag aan mij dus.

¨Heb je les?¨ vraagt Matt lachend. 

¨Ja¨ zeg ik lachend terug.

Ik begin de ingrediënten te pakken, en al snel beginnen we samen de wentelteefjes te maken.

(Sorry dat ik niet meer elke dag een nieuw deel maak. Ik heb het best druk met school.

Laat alsjeblief achter wat je van dit boek/deel vindt of laat iets achter dat je graag wilt dat er gaat gebeuren in dit boek!!!!

!!!LAAT EEN STERRETJE ACHTER ALS JE WILT!!!!

xx F <3)