(deel 12)
De training verloopt normaal. Ik keek best wel vaak Matthys kant op om te kijken of hij er nog wel is. Elke keer zat hij er gewoon nog, te kijken.
Als de training voorbij is ren ik naar hem toe. Dit keer sta ik aan dezelfde kant van het hek als hem. Hij geeft me zijn flesje. Waar ik hem net nog een slok uit zag drinken. Ik drink er wat uit terwijl hij aan mij vraagt ¨Hoe was je training?¨. Ik slik het water uit mijn mond weg terwijl Matthy afwacht met een glimlach wat ik ga antwoorden. ¨Ging wel goed hoor. Wat vond jij ervan?¨ zeg ik. ¨Je zag er goed uit¨ zegt Matthy met een grote glimlach op zijn gezicht. Ik weet nou niet of hij het heeft over hoe ik aan het trainen was of dat hij het over hoe ik eruit zag. Ik lach maar.
Dan komen er allemaal kinderen naar Matthy voor een foto. Hij kijkt me aan met een blik die ¨help¨ roept. Ik lach, omdat ik weet dat hij daar helemaal niet heel veel zin in heeft. Hij doet voor de rest wel leuk tegen alle fans. Als iedereen ondertussen naar huis aan het fietsen is lopen ik en Matthy naar mijn fiets toe.
Het begint al best koud te worden, dus doe ik mijn vestje aan die ik meegenomen had. Terwijl ik dat doe vraagt Matthy ¨Wil je het huis eigenlijk zien? Hij is bijna klaar¨.
Ik kijk Matthy aan. ¨Ja tuurlijk wil ik dat!¨ zeg ik.
¨Oké¨ zegt Matt.
Dan realiseer ik me dat Matthy lopend was, en dat ik op de fiets hiernaartoe gekomen ben. Dus zeg ik ¨Ben je lopend hiernaartoe gekomen?¨
¨uh, ja. Maar jij bent op de fiets, dus ja¨ zegt Matthy.
¨Wil je achterop?¨ vraag ik voor de grap met een lacherige stem.
¨Is goed¨ zegt Matthy. Het lijkt wel alsof hij het meent, maar dan begint hij te lachen. Ik lach mee.
¨neee, ga jij maar achterop dan fiets ik wel. Of zullen we lopen?¨ Vraagt Matthy.
¨Nee, ga maar fietsen ik ga wel achterop¨ zeg ik.
¨Oké¨ zegt Matthy met een grote lach op zijn gezicht. Als ik dat zie dan realiseer ik me dat ik dat ook heb.
Matthy stapt op mijn fiets en hij vraagt of ik erop kan springen. Ik zeg dat ik dat kan en hij begint te fietsen. Dan spring ik 2 meter daarna achterop. Ik verlies heel even mijn evenwicht als hij een bocht neemt. Ik moet hem dan beetpakken. Dan vraagt hij ¨Zit je nog?¨ ¨jaa¨ antwoord ik terug, een beetje lacherig. ¨Hou je maar aan mij beet¨ zegt Matthy. Ik twijfel heel even maar dan doe ik het toch. Zijn t-shirt is zacht.
In mijn ooghoek zie ik ineens een hand van het stuur verdwijnen. Dan voel ik een warme hand mijn hand beetpakken. Ik heb nog nooit zo'n grote lach op mijn gezicht gehad. Het voelt heel vertrouwd. Ik leun dan met mijn hoofd op Matthy zijn rug. Hij begint met zijn duim mijn hand te aaien, die hij nogsteeds beet heeft. Het geeft me kriebels in mijn buik.
Voor ik het weet zijn we al bij het huis van de jongens. Matthy laat mijn hand los. Hij stopt de fiets en ik spring eraf. Hij zet mijn fiets op slot en hij geeft de sleutels aan mij. Hij heeft weer een lach op zijn gezicht. Zijn pupillen lijken groter te worden elke keer als hij naar mij kijkt. Ik heb het nog nooit door gehad eigenijk ik raak altijd verdwaald in zijn ogen namenlijk.
Matthy onderbreekt mijn staren naar hem door te zeggen ¨Kom je?¨.
Ik knik en ik volg Matthy naar de voordeur. Het is een hele mooie deur gemaakt van mat eikenhout. De bakstenen zijn voornamenlijk wit alleen aan de onderkant van het huis is er een randje bakstenen die zwart zijn. Het dak is van riet, dat had ik al gezien toen we hier aankwamen.
¨ziet er mooi uit¨ zeg ik.
Matthy opend de deur. Hij laat mij binnen.
¨Je mag je schoenen aanhouden¨ zegt Matt. Ik hou ze dan ook aan. We lopen door de tussendeur naar de keuken. Het is een mooi kookeiland met allemaal barstoelen eromheen. Het ziet er allemaal heel modern uit, alles is strak met wit, zwart en weer die eikenhouten kleur. De eetruimte zit in een apparte hoek. Dat ziet er erg knus uit. Dan laat Matthy de woonkamer zien. Als je op de bank zit, zit je met je rug naar de keuken toe. Het is een gezellige woonkamer. Koen en Robbie zitten ook in de woonkamer. Ik zeg hoi tegen ze en ze vragen wat ik hier doe. Ik leg uit dat Matthy het huis aan mij wilde laten zien en dan lopen we door terug naar de hal.
We lopen de trap op en dan laat Matthy de kamers zien van Koen en juultje en Robbie en jamie. Er staan al een paar meubels in. De kamer van Raoul en Milo zijn nog niet af, daar zijn ook nog schilders aan het werk. We lopen dan door naar Matthy zijn kamer. Dat is helemaal aan het einde van de gang. Tussen de kamers door zijn ook nog een paar badkamers. We zijn nu in Matthys kamer. Daar staat alleen nog maar een bed en een kastje met een tv erop in. Dan lopen we nog even naar de badkamer naast Matthy zijn kamer die al wel af is. Het is een hele mooie badkamer. Een regendouch en de rest ziet er ook allemaal modern uit.
Tussendoor dat Matthy alles laat zien hebben we het eigenlijk heel gezellig ook. Soms vergeet ik dat Matthy mij het huis aan het laten zien is zelfs.
Naast de deur van de badkamer zit een trap naar boven. Ik vraag wat daar komt. ¨Jaa we weten niet wat we daarmee moeten doen eigenlijk, maar dat is gewoon een extra ruimte misschien voor opslag, en waarschijnlijk wordt het daar gewoon een beetje leeg¨ zegt Matthy. "oooh" zeg ik.
Dan lopen we weer naar beneden. Raoul is daar dit keer ook. Hij zegt ¨Heyy fiene! Wanneer gaan we weer een video opnemen?¨
Ik antwoord met ¨Heyy! geen idee. Maakt mij niet uit. App me maar!¨
¨Ja we zullen je wel appen ja! Je moet naar huis zeker?¨ zegt Matthy met een lach op zijn gezicht.
¨Ja denk het wel¨ zeg ik.
¨is goed hoor fiene ga jij maar lekker slapen¨ zegt Raoul.
¨Weltrusten!¨ Zegt Koen dan waardoor iedereen moet lachen.
¨Weltrusten koen!¨ zeg ik dan.
Iedereen zegt doei en Matthy loopt met me mee naar mijn fiets. Als ik mijn fiets van zijn slot gehaald heb dan draai ik me om naar Matthy.
Hij kijkt me aan met een grote lach op zijn gezicht. Ik kijk hem aan in zijn mooie blauwe ogen. Hij komt iets dichterbij en hij doet mijn haar achter mijn oren, en zegt ¨doei hé¨ met een lach op zijn gezicht. Ik lach dan alleen maar zonder mijn tanden te laten zien. Dan kijk ik hem aan en zeg ¨Ik dacht echt er komt nu iets¨. We lachen en we zeggen doei tegen elkaar als ik wegfiets.
(jaa, hopelijk was dit weer een leuk deel! sorry dat hij een beetje laat in de avond komt, maar ik ben druk met toetsweek dus ja ik had niet heel veel tijd. Het is gelukkig wel een beetje een lang deel dus ja, hij heeft ongeveer 1250 woorden. Morgen ben ik ook vrij van school dus ga ik ook zeker een deel maken!! Stem alsjeblieft het duurt maar 2 seconden ofzo dus jaa! kusjess fiene!)
JE LEEST
Het Voetbalveld
FanfictionFiene van 15 jaar oud is fan van de bankzitters. Haar vriendinnen (Sofie, Tirza, Emmely en Esmee) zijn ook groot fan. Fiene houdt erg veel van voetbal en is ook elke dag te vinden op het voetbalveld met haar vriendinnen. Net zoals op een normale dag...