Autorit

430 11 4
                                    

(Deel 35)

Ik en Matthy gaan naar de McDonald's. Juultje zou appen wat iedereen wilt.

We lopen naar de auto. Net als ik de autodeur open wil doen, doet Matthy het. Ik kijk Matthy aan, hij heeft een grijns op zijn gezicht. Ik moet daarom giechelen. Ik stap in en Matthy doet de deur ook weer achter me dicht. Wat is hij toch lief, bedenk ik in mezelf.

Matthy stapt ook in. We beginnen te rijden.

"Heeft Juultje al gezegd wat iedereen wilt?" vraagt Matthy.

Ik check mijn telefoon snel of Juultje al een appje gestuurd heeft "Nee nog niks" antwoord ik.

"Oke!" zegt Matthy. Het is heel even stil. Niet ongemakkelijk. Gek dat we elkaar pas zo kort kennen en dat de stiltes niet eens meer ongemakkelijk zijn. Ik vind het eigenlijk wel fijn. Ik wil niet bij mensen komen wonen terwijl het elke keer ongemakkelijk is.

Matthy drukt op een knopje in de auto. Er begint muziek af te spelen. 'is dat nou echt' speelt af.

"Ho!" zegt Matthy, en hij klikt snel op een ander knopje. Het lijkt alsof hij zich schaamt dat hij naar zijn eigen muziek luisterd. Ik moet er hard om lachen.

"Wat?!" zegt Matthy ook een beetje lachend. Hij kijkt heel even naar mij, dan let hij natuurlijk weer op de weg.

"Luister je naar je eigen muziek!?" vraag ik nogsteeds lachend. Ik besef me nadat ik het zeg dat het misschien een beetje gemeen klinkt.

"Ne- ... ja" zegt Matthy. Ik lach weer. Dit keer om Matthy zijn antwoord.

"Zet hem weer eens aan! Het is goeie muziek!" zeg ik. Ik meen het, ik vind hun liedjes echt leuk. Het is natuurlijk nooit beter dan One Direction ofzo, maar ik luister er elke dag naar. Misschien is dat een fangirl ding die ik gehouden heb.

"Meen je dat?!" zegt Matthy een klein beetje lachend.

"Ja ik luister het nogsteeds elke dag!" zeg ik. Kut, misschien klinkt dat raar ofzo.

"Ik ook" zegt Matthy zonder emotie. Ik kijk hem aan. Matthy heeft een grijns. Dan besef ik me dat hij sarcastisch is. Ik lach.

Matthy zet de muziek weer aan. We zingen hard mee en we lachen ons helemaal kapot. We vergeten zelfs dat we al in de drive staan.

"Oh we moeten bijna bestellen!" zegt Matthy ineens. Hij zet de muziek zachter.

"Oh Juultje heeft alles al doorgegeven" zeg ik.

Matthy rijdt door en we moeten bestellen.

"Hier!" zeg ik en ik geef Matthy mijn telefoon met het appje van Juultje. Hij leest heel het lijstje af. Dan vraagt Matthy wat ik wil. Ik noem op wat ik wil, en Matthy herhaald het. Vervolgens noemt hij ook nog allemaal dingen op die hij zelf wilt.

Matthy betaald en we moeten nu alleen nog wachten.

Terwijl we wachten begint het keihard te regenen. Het duurt niet heel erg lang in verhouding met hoeveel we besteld hebben, dus al gauw krijgen we ons eten.

We rijden weer terug naar huis. Ik moet alle zakken met eten op mijn schoot dragen. Het wordt nogal heet na een paar minuten.

"ah!" roep ik niet heel hard. Ik heb niet echt pijn, maar dat gaat het straks wel worden.

"Gaat het?" vraagt Matthy. Hij legt zijn hand op mijn been. Ik schrik er een klein beetje van. Niet veel seconden later krijg ik er kriebels van in me buik. Ik was de pijn alweer bijna vergeten. Die zakken zijn zo heet. Ik pak de zakken snel op. Ik zet ze dan neer op het matje waar mijn voeten ook op staan.

"Ja nu gaat het wel!" zeg ik. Matthy moet lachen. Ik krijg er meer kriebels van in mijn buik.

"Wat was er" vraagt Matthy.

"Ja die zakken zijn heet aan de onderkant!" zeg ik. Matthy heeft weer een lach op zijn gezicht.

Ik pak dan mijn telefoon. Ik app Juultje dat we eraan komen. Dan begin ik Tiktok te kijken.

Ik scroll ongeveer 1 minuut op Tiktok. Matthys hand verdwijnt dan ineens van mijn been. Ik had het alweer helemaal niet door dat Matthy zijn hand op mijn been had. Hij zet zijn muziek weer aan. Vervolgens legt hij zijn hand weer terug op mijn been. Matthy begint mee te zingen. Ik moet er  hard om lachen. Matthy hoort dat blijkbaar en hij kijkt dan naar mij. Hij lacht heel lief. Ik lach terug. Ik begin naar hem te staren. Zijn ogen zijn zo mooi. En zijn haar ziet er zo zacht uit. Ik kan wel honderden dingen opnoemen die ik leuk aan hem vind.

Matthys pov:

Ik start de muziek. Fiene zit toch op haar telefoon. Ik haal mijn hand van haar been en ik klik op een knopje. Dan leg ik haar hand weer terug op haar been. Kut. Misschien is dit raar. Ze is minderjarig natuurlijk dat realiseer ik me ook wel. Ik begin mee te zingen hopend dat ze niet nadenkt dat ik mijn hand op haar been legde.

Ik hoor Fiene lachen. Ze heeft echt een schattige lach. Ik kijk haar aan. Ze kijkt en lacht naar mij. Ik had niet eens door dat ik ook een grote lach op mijn gezicht had. Ik besef me dat ik op de weg moet letten, dus kijk ik weg ookal wil ik dat niet. Ik zie dat Fiene nogsteeds naar me kijkt. Ik word er een beetje zenuwachtig van. Ik probeer koel te blijven. Het lukt alleen niet. Ik voel dat me wangen rood beginnen te worden. Kutzooi.

Fienes pov:

Ik en Matthy kijken elkaar aan. We hebben allebei een even grote lach op ons gezicht. Matthy kijkt ineens weer voor hem. Hij moet natuurlijk op de weg letten. Hij heeft nogsteeds zijn hand op mijn been. Ik heb er ooo nogsteeds kriebels van in mijn buik. Ik blijf Matthy aankijken. Hij is gewoon zo leuk.

Wacht. Zie ik dat nou goed?! Hij wordt rood! Mijn lach wordt alleen maar groter. Ik kijk dan ook weg. Nogsteeds heb ik een lach op mijn gezicht. Matthy haalt ineens zijn hand van mijn bovenbeen af. We zijn al bij het bankzitters huis. Dat was snel. Matthy heeft bijde handen nu aan het stuur. Hij moet parkeren.

(ja ik heb niet zoveel te vertellen.

Volg me op Tiktok als je wilt: renehetbeertje

Laat weten wat je van dit deel vind en stem ook nog even als je wilt!

xx fiene)

Het VoetbalveldWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu