Het Voetbalveld

tikkertje

Als we uitgelachen zijn begint Matthy om zich heen te kijken. Na een paar seconden om zich heen kijken schrikt hij zich. Hij gaat iets lager zwemmen en hij zegt tegen mij ¨Koen loopt daar¨. Ik kijk de kant op waar Matthy eerst naar keek. Ik zie Koen nu ook lopen.

Ik en Matthy zwemmen naar de rand. Er is een soort stang waar we ons aan vast kunnen houden. We blijven laag en we zitten bijna tegen de rand van het zwembad aangeplakt. We kijken elkaar aan. We schieten weer in de lach.

Als we weer uitgelachen zijn zeg ik ¨Zullen we er gewoon uit gaan, en dan vlak achter Koen lopen en dan weer weg rennen?¨

¨Maar dan worden we misschien gepakt¨ zegt Matthy.

¨Ja maar dan rennen we toch weg¨ zeg ik.

¨Kan je hard rennen?¨ vraagt Matthy.

¨Zeg jij het maar. Jij bent degene die naar mijn training kwam kijken¨ lach ik.

¨Oh ja. Jij kan trouwens echt ziek snel rennen, dat is echt niet normaal. Oke kom we gaan¨ Zegt Matthy.

Ik lach en ik volg Matthy.

We gaan via de trap in het zwembad eruit. Ik ga eerst. Dan loop ik 1 meter vooruit, om te wachten op Matthy en om daar te kijken waar Koen is gebleven. Ik zie Koen aan de andere kant. Ik zeg tegen Matthy ¨Kijk daar is Koen¨ terwijl ik naar Koen wijs.

Dan voel ik ineens 2 armen om me heen slaan. Ik kijk naar onder. Het zijn Matthys armen. Hij tilt me omhoog. Ik kan niks doen. Matthy schreeuwt dan met een lacherige stem ¨KOEN IK HEB FIENE VOOR JE. KOM DR MAAR HALEN¨. Ik zie Koen dan omkijken en hij ziet mij en Matthy dan staan, met mij in Matthys armen.

Koen kijkt eerst naar de camera. Dan begint hij naar ons te zoeken. Als hij ons gevonden heeft wijst hij naar ons en kijkt hij weer de camera in. Koen begint nu te rennen.

Ik gil. Ik gil ¨Matthy laat me los!¨ . Matthy lacht alleen maar. Matthy zet me neer, maar laat me niet los.

¨Doe met me mee oke?¨ fluisterd Matthy. Hij heeft dus een plan.

¨Oké¨ fluister ik terug. Matthy tilt me weer op en ik begin weer te gillen.

¨als koen dichtbij is laat ik je los en rennen we naar die CannonBall glijbaan.¨ fluisterd Matthy dan weer. Ik knik.

Koen is al snel vrij dichtbij ons. De laatste 7 meter laat Matthy  me los en beginnen we weg te rennen. Naar CannonBall. Ik duik eerst de glijbaan in. Matthy komt daar gelijk achteraan. ¨Ik glij best snel weg, en Matthy zal wel ver achter me zitten¨, denk ik. Dat blijkt dus niet zo te zijn. Matthy pakt me bij mijn middel beet. Ik krijg er weer kriebels in mijn buik van.

De glijbaan is heel kort dus komen we er al snel uit. Als ik en Matthy in het water belanden laat Matthy me weer los. We zwemmen gelijk naar de trap hopend dat Koen ons niet pakt. Als we de trap op lopen komt Koen de glijbaan uit.

Als we uit het water zijn en Koen er nog in zit lachen we Koen nog even uit en als hij dicht bij de trap is rennen ik en Matthy weer weg.

Ik ren dit keer niet zo snel als dat ik net deed. Ik heb namenlijk geen idee waar we nu naartoe moeten om verder weg te zijn van Koen. Ik kijk daarom terwijl ik Matthy volg om me heen, om te kijken naar een goede plek om snel weg te komen. Matthy sprint wel weg. Hij kijkt achterom over zijn schouder, dan ziet hij dat ik minder hard ren. Hij begint dan op mijn tempo met me mee te rennen.

Als hij 1 meter voor mijn rent kijkt hij weer over zijn schouder heen, en steekt hij zijn hand uit. Ik zie dat hij zijn hand uit steekt. Ik ren iets harder zodat ik bij zijn hand kan, en ik grijp zijn hand. Matthy komt naast mij rennen terwijl hij zijn vingers tussen mijn vingers zet. Ik krijg dit keer geen kriebels in mijn buik. Ik krijg inplaats daarvan een hele grote lach op mijn gezicht. Het voelt heel vertrouwd.

Terwijl ik met me gedachten zit bij het feit dat Matthy mijn hand beet heeft zegt Matthy terwijl hij mij aankijkt ¨Kom naar de Starfright¨.

Ik hoor hem en ik ren mee met Matthy naar de Starfright.

We zijn aangekomen bij de plek waar je een band moet pakken. Ondertussen hebben we Koen al een soort afgeschud, dus daar hebben we geen last meer van. We moeten wel nogsteeds opschieten. Als we stoppen met rennen om een band te pakken, laat Matthy mijn hand niet los. Matthy pakt een band. Het is een dubbele band dus hoeven we er maar 1 mee te nemen.

We lopen naar boven. Matthy blijft mijn hand beet houden. We praten niet. We zijn nog buiten adem namenlijk. Het is heel niet ongemakkelijk. Ookal zijn we buitenadem rennen we de trappen op. Als we er eindelijk zijn legt Matt de band in het water.

Ik stap het water in en dan ga ik in de band zitten. Matthy heeft nogsteeds mijn hand beet. Als ik eenmaal zit dan laat hij mijn hand wel los. Hij gaat voorin de band zitten. Ik zit al achterin.

We beginnen te glijden. We gaan gelijk heel snel. Ik begin te gillen en Matthy ook, ik moet daarom lachen.

Als snel komen we de glijbaan uit. Als we het water uit komen besluiten Matthy en ik te splitsen. We rennen allebei een andere kant op.

Ondertussen is Raoul getikt door Koen. Even later loopt Matthy Raoul tegemoet en tikt Raoul Matthy. Als ik naar de andere kant van het hele zwembad ren loopt Matthy Milo tegemoet. Ik heb dit allemaal niet door. Milo en Matthy besluiten samen te werken en Matthy tikt Milo niet.

Matthy en Milo hun plan is om mij op te sluiten en mij dan te tikken. Als ik net een glijbaan in wil gaan hoor ik mensen achter mij. Het zijn Matthy en Milo. Ze sluiten me in en Matthy tikt mij. Dan gaan ze snel de glijbaan af waar ik van plan was in te gaan. Ik blijf daar alleen achter.

Na 5 minuten heb ik nogsteeds niemand getikt en dan is de tijd op.

Ik loop dan naar het punt waar we zouden verzamelen toe en dan doet Koen de uittro ¨Nou mensen dit was tikkertje in het zwembad! bedankt fiene dat je er weer bij was vandaag! En willen jullie fiene nou vaker zien? Of willen jullie zelfs dat fiene een bankzitter wordt? Klik dan op de link in de beschrijving en stem op wat jij vind!¨

Ik schrik van wat Koen zegt. Alle jongens kijken mij blij aan. Ik ben verbaasd. Ze geven mij dan allemaal een knuffel. Er gaan veel dingen door mijn hoofd heen op dit moment. Wil ik wel een bankzitter zijn? Heb ik het goed verstaan? Wat gaan de fans reageren?

Ondertussen hebben de jongens mij al los gelaten alleen Matthy knuffelt mij nog. Hij laat mij dan ook los en kijkt mij recht in mijn ogen aan en zegt ¨Wil je een bankzitter zijn?¨. Achter Matthys rug staan alle jongens blij af te wachten op mijn antwoord.

Ik antwoord op Matthys vraag met ¨Ik weet het nog niet. Maakt mij niet uit als jullie het graag willen. Ik heb ook geen idee wat de fans ervan gaan vinden.¨ Ik zeg het niet zielig maar niet zo zelfverzekerd als dat ik normaal ben.

¨Ehy dat maakt niet uit we wachten wel af op de antwoorden van de kijkers en dan vragen we het wel gewoon nog een keer¨ antwoord Robbie. ¨Ja¨ zegt de rest dan.

¨Ja dat is een goed plan¨ zeg ik dan.

Dan rijden de jongens mij naar huis.

(SORRY! dit deel is ziek laat online. Het is wel een leuk deel hoop ik dus ja! sorry dat er gister ook geen nieuw deel online was. Ik was druk met wiskunde. en vandaag ook trouwens. maar ja nu even weg met dat depressie gedoe over toetsweek enzo. laat ff weten of dit een leuk deel is en stem nog even als je wilt!!)